|
Als hij ondertussen niet verongelukt, zal Poetin in maart 2024, weliswaar op basis van vervalste verkiezingen, voor de vijfde maal tot president van Rusland verkozen worden.
Formeel omzeilde hij in 2008 de grondwettelijke beperking tot twee presidentiële ambtstermijnen door tijdelijk poppenspelerpremier te worden en zijn handlanger Dmitrij Medvedjev als ersatzpresident naar voor te schuiven. In 2021 wijzigde Poetin de Russische grondwet zodanig dat hij tot 2036 aan kan blijven als president van Rusland.
Eén der belangrijkste vormen van verkiezingsfraude in Rusland is ballot-box stuffing, de courante carrousselpraktijk, waarbij pro-Poetinkiezers de kans krijgen meer dan eens te gaan stemmen en de stembussen vol te proppen met illegale stembiljetten. Ook de stemmen van de Dode Zielen, naar de praktijk van Tsjitsjikov in 19de-eeuwse roman van Nikolaj GOGOL (Gogol was van oorsprong een Oekraïner, die in het Russisch schreef. Zijn naam in het Oekraïens : Ðyкола Hohol) worden hiertoe gebruikt. Bovendien worden het enorme ambtenarenleger in staatsdienst en de werknemers van Poetins oligarchenbedrijven onder druk gezet en geïntimideerd om deel te nemen aan de verkiezingen en voor Poetin te stemmen, zoniet worden ze met jobverlies bedreigd.
Enkel kandidaten die hun loyauteit betuigen tegenover het Poetinregime kunnen aan de verkiezingen deelnemen, echte oppositiekandidaten krijgen geen kans, zoals eergisteren nog eens geïllustreerd werd door journaliste Jekaterina DOENTSOVA, die als onafhankelijke kandidate wilde deelnemen aan de presidentsverkiezingen van maart 2024. De 40-jarige Doentsova werkte als lokale televisieverslaggever in het stadje Rzjev, 250 kilometer ten westen van Moskou, waar ze ook gemeenteraadslid was. Ze sprak zich openlijk uit tegen het beleid van Poetin. Ze wil de oorlog in Oekraïne beëindigen, politieke gevangenen bevrijden en de banden met het buitenland herstellen. De leden van de Russische kiescommissie wezen haar kandidatuur om zich verkiesbaar te stellen unaniem af, onder het voorwendsel dat ze niet over de juiste handtekeningen beschikte. Er zaten zogezegd fouten in haar aanvraag. Dat is typisch uit het Sovjettijdperk overgeërfde administratieve willekeur.
Zetten afgekeurde onafhankelijke oppositiekandidaten toch door, dan worden ze het slachtoffer van politieke vervolging en draconische vrijheidsstraffen, zoals het geval is met advocaat en anti-corruptie-bestrijder Aleksej NAVALNYJ, de door Poetin meest gevreesde oppositieleider. Navalnyj stelde zich kandidaat bij de Russische presidentsverkiezingen van maart 2018 maar werd uitgesloten van deelname op basis van door het Russische gerecht verzonnen criminele feiten. Toen hij na de vergiftigingsaanslag door Poetins geheime dienst FSB/KGB in juli 2020 en zijn redding en herstel in Duitsland op 17 januari 2021 naar Rusland terugkeerde, werd hij bij aankomst in Moskou onmiddellijk gearresteerd en veroordeeld tot opsluiting in een strafkamp. Navalnyj verklaarde geen spijt te hebben van zijn beslissing om terug te keren naar zijn vaderland : «Ik heb de kant gekozen van diegenen die niet meer bang willen of kunnen zijn. Ik heb het gedaan... en zal het blijven doen". Omwille van zijn onverzettelijkheid in het strafkamp werd hij verschillende keren opgesloten in de isoleercel (de beruchte SJIZO uit de GOELAG) en aansluitend veroordeeld tot in totaal 30½ jaar strafkamp, praktisch levenslange opsluiting. Niet voor niets heeft Poetin Stalin gerehabiliteerd ! Op zijn laatste veroordeling in augustus jl. zei Aleksej Navalnyj in zijn slotpleidooi : "Iedereen in Rusland weet dat wie gerechtigheid zoekt in de rechtbank, volkomen weerloos is. In een land dat geregeerd wordt door criminelen, worden geschillen beslecht door onderhandelen, macht, omkoping, bedrog en verraad niet volgens een of andere wet."
Navalnyj werd opgesloten in het beruchte strafkamp IK-6 in Melochovo, 250 kilometer ten oosten van Moskou, waar volgens ex-gedetineerden de gevangenen regelmatig slachtoffer worden van martelingen en seksuele agressie vanwege de bewakers. Sinds 6 december jl. was het voor de familie, advocaten en medewerkers van Aleksej Navalnyj onmogelijk om nog contact met hem te krijgen. Hij bleek spoorloos. Hij sukkelde al enige tijd met zijn gezondheid. Medische verzorging in het kamp is heel problematisch. Drie weken lang was er geen nieuws meer van Ruslands bekendste politieke gevangene, tot zijn advocaat ontdekte dat hij, via een omweg, naar een strafkamp voor bijzonder gevaarlijke recidivisten en levenslang veroordeelden, kamp IK-3, in de nederzetting CHARP, gelegen in het autonome district Jamal-Nenets (*), in noordwest-Siberië, was overgebracht. Strafkamp IK-3, ook bekend als 'Poolwolf' is één der meest noordelijke en afgelegen strafkolonies, ruim 2.000 kilometer ten noordoosten van Moskou. Het ligt in het Hoge Noorden, boven de Poolcirkel, 50 km ten noordwesten van de hoofdstad Salechard, die ik in 1999, als projectleider voor een project ten gunste van de kleine inheemse volkeren van het Russische Noorden, Siberië en het Verre Oosten, bezocht.
De medewerkers van Navalnyj's anticorruptiefonds, dat ondertussen in Poetins Rusland verboden werd, stuurden 618 verzoeken naar de autoriteiten om opheldering te krijgen over het lot van de oppositieleider. Daarnaast doorzochten zijn advocaten herhaaldelijk elk centrum voor voorlopige hechtenis om Navalnyj te vinden.
De levensomstandigheden in het strafkamp Charp zijn heel zwaar, met een speciaal streng regime in de permafrostzone. De grond is er constant bevroren. Het is er doorgaans zeer koud. De winter duurt gemiddeld 8 maanden en de absolute minimumtemperatuur bedraagt -59°C. De strafkolonie Charp is één der meest geïsoleerde strafkampen ter wereld : contact met de buitenwereld is zo goed als onmogelijk. Het is erg moeilijk er naar toe te reizen. Postbezorging of telecommunicatie is er niet.
Het grootste deel van het district Jamal-Nenetsk is sedert 2007 grenszone : verboden gebied voor iedereen die niet over een pas beschikt die toegang verleent tot Jamal. Oorspronkelijk was de grenszonestatus enkel bedoeld voor buitenlanders, maar naderhand werd die status ook toegepast op Russische staatsburgers, zoals in het Sovjettijdperk het systeem van gesloten steden : steden met reis- en verblijfsbeperkingen, waarbij het voor buitenlanders en in een aantal gevallen ook voor Sovjetburgers verboden was deze steden te bezoeken. De opsluiting van Poetins gevaarlijkste tegenstander, van wie hij de naam niet eens durft uit te spreken, naar dit afgelegen gebied, verboden voor buitenlandse journalisten en zelfs voor Aleksej Navalnyj's eigen landgenoten zonder speciale vergunning, geeft een idee van de schrik van 'sterke' leider Poetin voor een echte oppositie. Volgens de Russische leugenpers en haar nuttige idioten in het Westen wordt Poetin gesteund door de grote meerderheid van de Russen !
(*) Het district Jamal-Nenetsk, 750.000 km2 groot, met 507.006 inw., is genoemd naar de NENTSY (of Nenetsen/Nentsen), één der 40 kleine inheemse volkeren van het Russische Noorden, Siberië en het Verre Oosten. Jamal betekent in het Nenetsk 'het einde van de wereld/de rand van het land'. De Nentsy vormen in het district Jamal nog slechts een minderheid van 7% van de totale bevolking. Volgens de Russische vol
29-12-2023, 10:14
Geschreven door Fernand Dhondt
|
