‘De dood heeft altijd een oorzaak’, zegt men. Dat klopt en dat geldt ook voor andere problemen die niet zo evident zijn.

- We hebben in Vlaanderen al enkele jaren een tekort aan artsen. Zowel huisartsen, spoedartsen als tandartsen. Lezers van mijn  blog weten dit een gevolg is van het feit dat men destijds het aantal kandidaten had beperkt door het inschakelen van een duur dubbel ingangsexamen (men kon herkansen mits twee keer betalen) dat gebaseerd was op multiple-choice vragen die niets te doen hadden met geneeskunde. De Franstalige kandidaten die ook verplicht waren dat examen af te leggen, veegden er hun voeten aan en kregen later van Maggie De Block toch een RIZIV-nummer waarmee ze hun dokterspraktijk konden beginnen. 

- Een nieuw probleem is dat dit land nu ook te weinig psychiaters heeft, wat in de eerste plaats te maken heeft met het feit dat er tegenwoordig veel meer mensen zijn die psychiatrische hulp nodig hebben. Dat is dan voor een keer het gevolg van de (a)sociale media, waaraan de mensen zodanig verslaafd geraken dat hun geest niet meer tot rust komt. Al is het wel zo dat wie geen of geen regelmatig werk heeft, er meer mee bezig is om de tijd te doden.

-- Ondertussen is gebleken dat er in Wallonië en zeker in Brussel veel meer mensen onder de armoedegrens leven dan in een Vlaanderen, waar meer gewerkt wordt, er minder werklozen zijn en minder immigranten. De drie armste gemeenten die tot die laatste groep behoren zijn niet toevallig Schaarbeek, Anderlecht en Sint Jans Molenbeek, het vroegere rijk van ‘Sus Moustache’.

 *  ‘Modern Times’ was een film van Charly Chaplin uit de jaren 1930, die stilaan weer actueel lijkt te worden.

Een tekort aan psychiaters en ook psychologen.

Dat is mede een gevolg van de waanzinnige maatregelen tijdens corona. Zonder twijfel.

Maar een andere oorzaak die over het hoofd gezien wordt zijn de artsen specialisten.

Mijn echtgenote die na een rugoperatie (fixatie S1-L5-L4) een spastische dropvoet* heeft overgehouden, en nu met een voetheffer loopt om niet over haar eigen voeten te vallen, werd door een neurologe naar een psycholoog verwezen want "het zat tussen haar oren" na eindelijk de oorzaak toch gevonden/toegegeven door de chirurg die de ingreep uitvoerde (een geknapte zenuw) kwam de voetheffer als oplossing.

Daarna kraag mijn echtgenote last van pijn in het linker been (de oorzaak blijkt nu de L4 en L3 te zijn) werd ze eerst door een andere neurologe naar een psychiater doorverwezen met de opmerking "voor uw ziekte is een naam, namelijk geestesziek" (letterlijk citaat ze heeft het 2 x herhaalt).

Zelf zit ik een 2 tal jaar vol pijn, pijn, en nog eens pijn.

De fysische geneesheer (in datzelfde hospitaal) verwees me neer een psycholoog.

Om zijn diagnose te ontkrachten ben ik gegaan. Na 3 sessies zei die tegen mij "ik kan voor u niets doen". (letterlijk citaat). Dankzij mijn huisarts kwam ik bij een ernstige Fysische geneesheer (een dame).

En die gaf me de diagnose artrose en artritis, over gans uw lichaam. Wat ik op de scan zie komt volledig overeen met uw klachten.

Dat is mede een reden van dat tekort, geen corrcte diagnoses, en te snel doorverwijzen.

* Voor meer informatie vraag het eens aan je huisarts kleinzoon.

27-05-2024, 12:30 Geschreven door Walter F.