Januari is de maand van de Nieuwjaarsrecepten van de politieke partijen en die zullen dit jaar wel iets meer ‘gekruid’ zijn dan de voorgaande jaren.
De N-VA heeft eergisteren de spits af gebeten als winnaar van de Vlaamse overwinningsnederlaag. De partij bleef onverhoopt, tegen alle peilingen van het laatste jaar in, de grootste partij van Vlaanderen en viert dat als een echte overwinning. De volstrekte meerderheid van de twee Vlaams-nationale partijen in het eigen parlement – de droom van de meeste Flaminganten – werd echter nipt niet gehaald. Daarmee kreeg Bart De Wever wel het perfecte excuus om met ook maar eender wat niét te doen met het Vlaams Belang, zelfs geen Vlaamse gewestregering omdat daarvoor een derde partij nodig is en geen enkele van de overige partijen dat wou doen met het VB erbij.
Het wordt dus verder aanmodderen met het land dat nooit meer zou uitgevonden worden, met als aalmoes de hoop dat er enige communautaire vooruitgang zou komen, wat dat ook moge betekenen. Blij met de klassieke dooie mus, zeg maar.
|