Zoals de situatie nu is, is België tot nader orde nog altijd een democratie, waar men 51% van de stemmen moet halen om te kunnen regeren. De twee Vlaams-nationale parttijen haalden op 9 juni 2024 samen net geen 50% en vonden geen derde partij die met het VB wou samenwerken. Daarbij kwam nog dat, in tegenstelling tot alle peilingen van de laatste twee jaar, niet het VB maar de N-VA als grootste partij uit de bus kwam en dus eerst aan bod kon komen en daarmee het excuus had om niét met het VB in zee te gaan. Om uit die situatie te geraken, kan men alleen maar hopen dat Arizona het niet waar maakt en er nieuwe federale verkiezingen moeten komen, waarbij de traditionele partijen of wat ervan over blijft onder de kiesdrempel verdwijnen. Regionaal kan dat niet, omdat men in de gewesten legislatuurregeringen heeft en men daarmee zal moeten wachten tot 2029.

--

   Zoals ik gisteren reeds meldde, ging Bouchez al dwars liggen nog vóór de nieuwe premier zijn eerste regeringsverklaring kon afleggen. Alles wijst erop dat hij in deze Arizona-regering dezelfde ‘commedia del arte’ zal opvoeren als in die van Vivaldi: van buiten de regering schoonmoeder spelen omdat hij volgens de statuten van zijn eigen partij de taak van partijvoorzitter én federaal minister niet mag combineren.

--

   Van schoonmoeders gesproken; dat herinnert mij nog een oud mopje daarover:

   Twee kerels aan de cafétoog. Zegt de ene: ‘Mijn schoonmoeder is vorige week gestorven’. Vraagt de andere: ‘En hebt ge ze begraven of verast? Waarop de eerste: ‘Allebei: zeker is zeker’!