Ik had nooit gedacht dat ik ooit serieus kritiek zou moeten hebben op ’t Pallieterke, mijn lijfblad sinds 50 jaar, maar het is – helaas – zover. Het blad heeft zich natuurlijk ook moeten aanpassen aan de tijd van vandaag en is ruimer van gedachtengoed geworden. Dat laatste is echter geen excuus om interviews af te nemen van figuren die vroeger nooit zouden hebben plaats gevonden.

   Een paar weken geleden was er het interview met Gerard Bodifée, die het Westen de schuld gaf van de oorlog in  Oekraïne. Die was er - volgens hem – gekomen omdat het Westen de heer Poetin teveel zou gepest hebben. Zelfs al zou dat waar zijn geweest, is dat nog geen reden om een buurland binnen te vallen, daar zowat alles kapot te bombarderen en tienduizenden, misschien wel honderdduizenden de dood in te jagen, allemaal omdat het land zogezegd door nazi’s bestuurd zou worden. Poetin noemde het zelfs geen oorlog, maar een ‘speciale militaire operatie’.

   Deze week was er in hetzelfde Pallieterke een uitgebreid interview met Van Quickenborne, een van het trio met Lachaert en Gwendolientje, dat mede aan de basis ligt van het bijna verdwijnen van de Open VLDj onder de kiesdrempel. De reden waarom dit gebeurd is, is grotendeels te wijten aan het feit dat bovenvermeld trio het vertrouwen van de eigen kiezers verloren heeft omdat het gewoon niet gedaan heeft wat het de blauwe achterban had beloofd. Wie het vertrouwen van de achterban wil behouden moet doen wat het die beloofd heeft en niet het tegenovergestelde.

   Ik kan alleen maar hopen dat de huidige nieuwe redactie van mijn lijfblad dat stilaan gaat inzien en dergelijke sujetten  beter niet meer interviewt, wat ze ook zeggen.