Voor het slagen van Arizona staat en valt alles met hoe men denkt de Belgische staatsschuld tot een aanvaardbaar peil te brengen. Voor Vlaanderen kan dat binnen enkele jaren, voor Wallonië misschien, voor Brussel nooit. Die Belgische staatsschuld is nog steeds het gevolg van de regeringen Verhofstadt/Van de Lanotte die om het budget in evenwicht te houden uitpakten met éénmalige meevallers. Daarbij werden o.a. overheidsgebouwen verkocht en meteen met een hoger dan marktconform huurcontract terug gehuurd. Alleen al de huur van de Financietoren in Brussel, het tweede hoogste gebouw van het land, kost de overheid 2 miljard euro. En dat was niet de enige waanzinnige operatie. Denk maar aan de overname van het Belgacom-pensioenfonds ter waarde van 5 miljard wier verplichtingen de staat een veelvoud kosten. Geen enkele federale regering die we sindsdien gekend hebben, heeft daar ook maar iets aan gedaan, ook niet die van de Zweedse coalitie met Charles Michel, waartoe ook de N-VA behoorde, die daarvoor het communautaire voor vier jaar in de frigo stak en samen met de Groenen en de traditionele partijen niets anders heeft gedaan dan de kat uit de boom kijken. Straks blijft er niets anders over dan de financiële participaties met o.a. Belfius en BNP-Parisbas op de helling te zetten, waardoor dit land er nóg slechter aan toe zal zijn.
|