|
Het moet niet altijd over politiek gaan.
De zoon van mijn jongste zus kreeg als kind te maken met een oorprobleem en was een tijd bijna doof. Gelukkig stond de wetenschap niet stil en kreeg hij als puber een chip ingeplant, waardoor hij weer fatsoenblijk kon horen. E.e.a. zorgde er wel voor dat hij een beetje een eenzaat is gebleven. Meestal hoorden we alleen van hem als hij in de zomer naar Sardinië trok waar hij met zijn neven, de zonen van mijn oudste zus, naar de plaatselijke autorally trok. Tot zondag 20 dezer, toen we te horen kregen dat de verstokte vrijgezel – ondertussen bijna 58 – getrouwd was in …Bangkok! We wisten dat hij wel eens op vakantie ging in Thailand, maar trouwen?
Hij bleek er een dame van zijn leeftijd te hebben leren kennen, de hoofdverpleegster van een hospitaal. Die was al wel twee keer getrouwd geweest, maar ook twee keer weduwe geworden en had ondertussen drie zonen en een vijftal kleinkinderen.
We zullen zien hoe het verder verloopt, maar wensen het niet zo jonge koppel het allerbeste. ‘È una bella storia romantica’ schreef een Sardische vriendin uit Zürich toen ik het haar mededeelde. Die vriendin was een dochter van een landmeter waarmee ik op Sardinië had samengewerkt. De man stierf aan een beroerte toen hij nog geen veertig was en liet een vrouw met vier dochters achter, die later ook het geluk had te kunnen hertrouwen met een vrijgezel, net zoals de Thaise dat zelfs twee keer heeft kunnen doen.
‘Het kan verkeren’, wist Brederode al.
--
En dan nog dit: het is al meer gebeurd, maar deze week kreeg ik weer geen Pallieterke. Normaal moet ik het blad op donderdag krijgen, maar nu zou het maandag kunnen worden, een vertraging o.w.v. de nationale feestdag op maandag. The Economist, waarop ik ook een abonnement heb en die van Londen moet komen, kreeg ik vrijdag wél op tijd. Geweldig die Bpost!
|
