N.a.v. het rockfestival van Werchter, naar het schijnt het grootste van de wereld, heeft een van artiesten een lumineuze inval gehad. Een zekere Tom Barman van een Antwerps groepje, bij mij zo goed als onbekend maar misschien wel populair bij de jeugd (of een deel ervan), heeft er voorgesteld om één week vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober een pop concert te houden tégen het Vlaams Belang. Dat wij thuis overtuigde Vlamingen, zeg maar flaminganten zijn, hoeft geen betoog. Het kan daarom een beetje raar lijken, maar wij hebben al vijftien jaar een abonnement op de opera in Luik, de "opéra royal de Wallonie". Op de rij voor ons zit Thierry Giet, een notoir rabiate SP-er die o.m. mede zijn handtekening gezet heeft onder de vraag aan de Raad van State om het Vlaams Belang zijn dotatie af te nemen (ook Didier Reynders, minister van Financiën komt er af en toe, maar die heeft er geen abonnement). Nu, in die vijftien jaar is er daar nooit één woord over politiek gesproken. Muziek is universeel, overstijgt talen, grenzen en gezindheden. Muziek brengt mensen samen. Muziek zet geen mensen tegen elkaar op. Dat gebeurde alleen in totalitaire regimes zoals in de vroegere Sovjet Unie die de muziek misbruikte voor eigen doeleinden. Dat gebeurt nu waarschijnlijk dus ook bij ons, waardoor in Vlaanderen nog maar eens verdeeldheid wordt gezaaid. We hebben al een Antwerps schepencollege dat nergens vóór is, alleen maar ergens tegen. Met de Vlaamse deelregering zitten we in hetzelfde schuitje. Vlaanderen heeft geen gebrek aan nuttige idioten die er alleen maar voor zorgen dat de verdeeldheid onder de Vlamingen toeneemt en de francofonen zullen het schouwspel met voldoening gadeslaan. Voor de afloop van de verkiezingen tenslotte zal het niets uitmaken, integendeel. De kans is groot dat weer een groter deel van de bevolking voor het Vlaams Belang zal stemmen. De partij heeft al 12 stembusgangen na elkaar gewonnen, meestal nadat zij gediaboliseerd werd. Het zal de dertiende keer niet anders zijn. Daaraan zal een groepje sympathisanten van drugs, sex en rock & roll niets veranderen. "Onze Lieve Heer moet zijn aantal hebben", zegt men hier. In Vlaanderen heeft hij dat wis en zeker.
