|
Het Belgische model heeft zijn grenzen niet alleen bereikt, het heeft ze ruimschoots overschreden. Dat blijkt uit de reacties van de vakbonden op de stroom van ontslagen die ons land teistert en die nog even zou kunnen doorgaan. Als reactie daarop en ook o.w.v. het feit dat de staat zo goed als failliet is (dixit de eigen federale minister van Begroting!) en dus niet (meer) kan tussenbeide komen, dreigen de syndicalisten nu met een hete winter, i.pl.v. de gebruikelijke hete herfst. De start wordt nu vrijdag gegeven door de rode en blauwe vakbonden, die gaan betogen in Brussel. Het ACV doet (voorlopig?) niet mee. Het kan ook moeilijk anders. Met Leterme als eerste minister en Vanackere en Vervotje in de regering - allemaal ACV-ers - kan ze moeilijk tegen de eigen mensen gaan betogen.
Ondanks de automatische indexering, de hoge lonen, het recupereren van weekeindfeestdagen, het verschil arbeiders/bedienden, de diverse loopbaanonderbrekingen en nog van dat moois, bleven buitenlandse bedrijven nog altijd voor België kiezen. Tegenover al die zgz "verworvenheden" stond nl steeds een verhoging van de productiviteit. Dat laatste heeft echter, mede door de steeds groeiende automatisering, zijn grenzen bereikt. Een mooi voorbeeld ervan is de sociale patstelling bij Bayer in Antwerpen. Daar weigeren de vakbonden in te leveren, o.m. door 3 uur per week langer te gaan werken voor hetzelfde loon, en kan het zijn dat het Duitse bedrijf er de deuren zal sluiten. Als gevolg van deze diehard politiek riskeren 800 mensen hun job. Omdat ze, ocharme, 36 uur per week zullen moeten werken en de eerste jaren geen loonsverhoging moeten verwachten. Hun ouders werkten vroeger 44 uur per week...
De vakbonden hebben momenteel meer geld dan de Belgische regering. Het ACV heeft een "oorlogskas" in Luxemburg, zogezegd voor het geval er in België ooit een extreemrechtse regering aan de macht zou komen (verboden te lachen!). Het FGTB, de Waalse tegenhanger van het ABVV, is in Luik zelfs eigenaar van een aantal nachtclubs. Bij de socialistische vakbonden worden lidgelden nog vaak cash geïnd. Het gevolg daarvan is dat men op de hoofdzetel in Brussel niet altijd goed weet hoeveel geld er in kas is. Maar het zal wel veel zijn.
Kortom, met betogingen en stakingen zal men de golf van ontslagen niet verkleinen. Het tegendeel is eerder waar. Er zijn nog heel wat bedrijven en bedrijfjes in moeilijkheden. Door het hen nóg wat moeilijker te maken, zullen er nog meer faillissementen komen en gaan er nóg meer mensen op straat komen te staan. Het blijft een vicieuze cirkel, die men niet zal doorbreken door de tegenstellingen op de spits te drijven.
|
