Prins Laurent is weer eens in het nieuws gekomen en blijkt daar de eerste tijd niet meer uit weg te slaan. En, zoals we dat van hem gewend zijn, is er weinig positief nieuws over hem te vertellen. Deze keer heeft hij - o, toeval! - voor zo'n 137.000 euro verfraaiingen aan zijn (ter beschikking gestelde) villa gratis ende voor niks gekregen en blijkt dat geld te komen uit een frauduleuze zaak, opgezet door ... ja door wie? Volgens de enen door zijn vrienden van de Zeemacht, volgens anderen door zijn vroegere adviseur, een ex-kolonel N.B., volgens nog anderen door beiden. De zaak is dit keer zodanig in het openbaar gekomen, dat we het toch te weten zullen komen, want op 8 januari 2007 start hierover een proces. Het totaal verdwenen bedrag ligt op zo'n 2 miljoen euro, allemaal geld dat aan de Staat had moeten worden terugbetaald maar dat op het einde van een boekjaar verdwenen is via, naar nu blijkt, valse rekeningen. Het is aandoenlijk vast te stellen hoe de gevestigde machten er als de kippen bij waren om de prins in bescherming te nemen. In de eerste plaats onze onvolprezen Justitie, die - ongeacht het feit of de prins nu al dan niet kon aangeklaagd worden - niet eens de moeite heeft gedaan hem zelfs maar als getuige op te roepen. Naar het schijnt zou dat alleen kunnen als de koning daarvoor toestemming geeft. Maar men heeft het niet eens geprobeerd. Ook het orakel van Brakel, Herman Decroo, superbelg, slaaf van het establishment en het Hof, ging meteen de prins verdedigen. Dat alles terwijl er nog een openbaar proces over de zaak moet beginnen. Ook de legerleiding houdt zich gedeisd, evenals de Belgische kerk. Heel die comedie toont nog maar eens duidelijk aan dat heel dat koningshuis hier (en ook elders in Europa) overbodig is. Wat hebben wij, in een steeds kleiner wordend Europa, nog aan zo'n middeleeuwse bedoening? Straks komt Albert II weer af met zijn Kerstboodschap, om ons te vertellen wat we allemaal moeten doen en zal hij het weer hebben over respect, verdraagzaamheid en nog van die mooie principes. Hij zou er beter voor zorgen dat er in zijn eigen omgeving eens wat meer respect was tegenover de belastingsbetaler.
Zelfs na zijn dood kan Pinochet, de ex-dictator van Chili, op weinig waardering rekenen, zeker niet vanuit het buitenland. In eigen land blijkt hij echter nog wel een zekere aanhang te hebben en was hij niet voor iedereen de baarlijke duivel zoals hij in onze kranten meestal wordt afgeschilderd. Al bij al had hij reeds in 1990 afstand gedaan van de macht en dit na het uitschrijven van een volksreferendum aan wiens uitslag hij zich gehouden heeft. Ondertussen is Chili een volwaardige democratie geworden die mag gezien worden, zeker in Zuid-Amerika. Het is een van de weinige landen in dat werelddeel, misschien zelfs wel het enige, dat een gezonde economie en zo goed als geen staatsschuld heeft. Dit dankt men ook mede aan het bewind van Pinochet. Dat was misschien wel moorddadig tegenover zijn opposanten maar liet de vrije markt zijn rol spelen. Dat niet iedereen in Chili van de betrekkelijke welvaart kan genieten is waar, maar dat is bij ons ook zo. Men kan nooit goed doen voor iedereen. Zonder de staatsgreep van Pinochet zou Chili een communistisch bewind gekregen hebben en wat dat als gevolg zou hebben gehad is niet moeilijk te raden. Vergelijk het maar eens met het regime van Fidel Castro op Cuba. Sinds die dictator aan de macht kwam zijn daar drie miljoen mensen het land uitgevlucht. Het aantal opposanten dat Fidel geliquideerd heeft is een tienvoud van dat van Pinochet. Toch wordt Castro door heel wat zgz democratische landen ontzien, het onze inbegrepen. Het is nog niet zo lang geleden dat onze toenmalige minister van buitenlandse zaken, Louis Michel, een aanhoudingsbevel uitvaardigde tegen Pinochet (die zich toen in Groot-Brittannië bevond), maar zelf in Havana platte broodjes ging bakken met "el Líder Máximo". Wie herinnert zich niet de foto waarop Louis te zien was toen hij met een oude motor (zonder helm!) door Havana reed. Ook superdemocraat Steve Stevaert behoort tot Castro's vriendenkring. Castro loopt waarschijnlijk op zijn laatste benen. Als Fidel definitief verdwijnt, verdwijnt ook het Castrisme en zullen de Cubanen misschien ook de kansen krijgen die de mensen uit de vroegere Oostbloklanden gekregen hebben. Met Castro van het toneel verdwenen, staan er echter al enkele andere kandidaat dictators klaar om het linkse roer in Zuid-Amerika over te nemen. Op kop Hugo Chávez van Venuzuela, die al zeven jaar aan de macht is en aardig op weg om ook van zijn betrekkelijk welvarend land een puinhoop te maken. De intelligentsia en de middenstand trekt er weg, net zoals in Cuba, en de armsten - Chávez' supporters - zullen er niet beter van worden als hun land straks een puinhoop wordt. Met schelden op Bush en de USA bezorg je de mensen geen welvaart. Hét voorbeeld van hoe het in Zuid-Amerika mis kan gaan werd vele jaren geleden al bewezen door Juan Peron in Argentinië. Hij en zijn Evita hebben toen ook alles weggegeven aan de armen via hun peronistische vakbonden. Het gevolg daarvan was dat Argentinië, na de Tweede Wereldoorlog een welvarend land, herleid werd tot een puinhoop dat eigenlijk al een paar keer failliet is gegaan. Hoe erg Pinochet voor sommigen onder hen ook geweest is, veel Chilenen mogen blij zijn dat ze niet terecht zijn gekomen in een Cubaans, Argentijns of Venezolaans model. Ze hadden nooit de kans tot een referendum gekregen en waren van de regen in de drop beland. Allemaal gelijk, allemaal even arm.
Zopas zijn er nog maar eens enkele schrijnende toestanden van druggebruik(ers) in het nieuws geweest: - Een Limburgse chauffeur van De Lijn werd bestolen door een junkie, die als wapen een injectienaald bij zich had en beweerde HIV positief te zijn. De chauffeur werd tweemaal geprikt en riskeert e.o.a. besmettelijke ziekte te hebben opgelopen. - In Sint Niklaas hadden enkele kerels bij een fuif het er niet beter op gevonden dan met een luchtkarabijn vanuit een woning op voorbijgangers te schieten. De jongelui bleken "onder invloed " te zijn. Dit zijn maar twee sporadische voorbeelden van wat regelmatig gebeurt in onze maatschappij, waarbij mensen door het nemen van drugs echt niet meer weten wat ze doen. Dat sommige politici (voornamelijk uit Wallonië, maar ook uit de hoek van Spirit) nog steeds pleiten voor het vrij gebruik van drugs, is dan ook misdadig te noemen. Jammer genoeg wordt er veel te laks tegen opgetreden en zijn de straffen ervoor zo goed als lachwekkend, tenzij... Tenzij het blijkt dat, zoals in Sint Niklaas, een van de getroffenen een allochtoon is. Dat de andere twee slachtoffers autochtonen waren bleek van geen tel. Dan wordt zo'n zaak meteen een "racistische" aanslag en worden alle hens aan dek geroepen. De gedachtenpolitie (CGKR) staat dan meteen op de stoep en het verleden van de beschuldigden wordt uitgerafeld om te zien of er toch nergens een spatje uiterst rechts extremisme te ontdekken is. Desnoods vinden ze nog dat er iemand een Duitse herder heeft, als dat geen aanwijzing zou zijn! Volgens de gedachtenpolitie van de heer De Witte zijn racisme en discriminatie immers alleen mogelijk door daden van een meerderheid tegen een minderheid. Niet andersom. De moord op de treinconducteur in Antwerpen werd dan ook herleid tot een "busincident", de aanslag van de Turken op de orthodoxe Joden werd met de mantel der liefde bedekt (alleen wat werkstraffen) en het vandalisme op het kerkhof van Gentbrugge werd afgedaan als het werk van iemand die handelde uit een onweerstaanbare dwang (gelooft u ook dat het van origine Turkse vrouwtje helemaal alleen 300 graven zwaar beschadigde?). Professor Armand Vandenplas, een hoogleraar op rust, heeft zopas nog gewaarschuwd tegen de laksheid van ons Gerecht. Volgens hem is 90% van het werk van onze rechtbanken totaal nutteloos. De uitgesproken straffen worden niet of nauwelijks uitgevoerd. De gevatte criminelen worden meestal meteen weer vrijgelaten (zie maar bij die kerel van die gewapende overval die zijn bivakmuts te snel had omhoog getrokken). Dit alles ligt niet aan onze politie, wel aan de magistraten van ons Gerecht, want het zijn zij die beslissen over het al dan niet aanhouden van wetsovertreders. Zaterdagavond werden er vernielingen aangericht aan de feestzaal "Roma" in Borgerhout nadat jongeren van Marokkaanse origine er bezoekers hadden lastig gevallen. Dat gebeurde nadat die jongeren opgehitst zouden geweest zijn door enkele orthodoxe moslim fundamentalisten die vonden dat de westerse muziek die in de Roma werd gebracht niet paste in "hun" wijk. Ik schrok er even van dat zelfs de VRT het vermeldde (zij het met twee dagen vertraging). In de krant waarop ik voorlopig nog een abonnement heb (tot einde januari), was er niets van te vinden en - bij mijn weten - heeft het Gerecht er zich zelf niet eens mee gemoeid. Het zal dan ook weer maar een "incident" geweest zijn!
N.a.v. de grote stemmenwinst die de N-VA had behaald in de laatste peiling van de Stemmenkampioen, schreef Luc Van der Kelen, opinieschrijver van Het Laatste Nieuws in zijn artikel van zaterdag, dat "fatsoenlijk rechts" leek te kunnen. Om te beginnen was dit een belediging aan de één miljoen Vlamingen die voor het Vlaams Belang stemmen. Dat werd wel niet met zoveel woorden gezegd, maar kon men duidelijk tussen de lijnen lezen. De N-VA was, volgens Van der Kelen, dus wél fatsoenlijk. Wat moet een partij als de N-VA doen om fatsoenlijk te zijn? - Zeggen dat ze niet in een regering zal stappen als de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde niet eerst geregeld werd en daarna tóch in die regering stappen ondanks het feit dat de splitsing er niet kwam (en nog steeds niet gekomen is)? - Zeggen dat ze tegen het cordon sanitaire is, maar ze wél toepassen? - Een stemmenkanon binnenhalen, hem tien dagen aan het lijntje houden en hem ondertussen gebruiken als pasmunt om een zeker aantal politieke postjes binnen te halen. En hem daarna laten vallen? - Ondanks het vooruitzicht op een meer dan verdubbeling van de stemmen, toch de eigen onafhankelijkheid als partij opgeven en zich ondergeschikt maken aan een partij die gecommandeerd wordt door een linkse vakbond? Allemaal heel fatsoenlijk voorwaar. Het zal dan ook niet verwonderen dat nu nóg meer Vlamingen zullen verkiezen voor een minder fatsoenlijke partij (dixit de media) te zullen stemmen! --- Als eens nagedacht over "fatsoenlijk links". Onze media alvast niet, want links zijn is tegenwoordig in pers, radio en TV gelijk aan fatsoenlijk zijn. Van de door de linkse vakbond gecommandeerde CD&V over de nu progressieve VLD, de aan de PS (Parti Scandaleux) ondergeschikte SP.a, de belgicisten van Groen! tot de PvdA (ex-Amada), die nog steeds gelooft in de moorddadige communistische systemen: ze zijn alle links, dus fatsoenlijk. 't Is maar dat ge het weet!
Wat een week! Het zijn gouden tijden voor politieke commentatoren. Er gaat bijna geen dag voorbij of er verandert wel iets aan de politieke situatie. Na een hele week de indruk te hebben gewekt dat de N-VA achter Dedecker bleef staan en solo zou gaan, blijkt nu bij de vergadering van de partijraad dat men Dedecker laat vallen en terug in een kartel met de CD&V zal stappen. Van een ommezwaai gesproken. Trouwens niet alleen van een ommezwaai, ook van een laag bij de grondse, koele politieke berekening. Zelfs nadat een laatste opiniepeiling bij de Stemmenkampioen had uitgewezen dat de partij 50% meer stemmen zou halen dan het maximum dat men gehoopt had na een splitsing van het kartel, hebben de (rechtse) erfgenamen van de Volksunie toch eieren voor hun geld gekozen en zijn ze als brave lammetjes teruggekeerd naar de CD&V-stal. Als de geest van Hugo Schiltz nog ergens rond waart, dan zal die tevreden geglimlacht hebben. Volksunie blijft Volksunie, al moet men daarbij stellen dat de reactie van die N-VA-raad ook iets typisch Vlaams had: gewoon geen lef. Als de laatste peiling van de Stemmenkampioen enigszins betrouwbaar is, dan zullen de kiezers die na de splitsing van kamp hadden gewisseld, het nu weer doen en valt de N-VA terug op hoogstens 5 à 6%. Na het schandelijk gesjachel van de laatste week kan het ook minder worden. De partij geeft praktisch immers haar onafhankelijkheid op, wordt een aanhangsel van de CD&V, die op haar beurt gecommandeerd worden door de combinatie ACV/ACW. Door links dus. De uitleg van Bart De Wever, dat zijn partij terug in het kartel stapt omdat het wil "wegen" op de communautaire gesprekken van volgend jaar, is lulkoek. Met maximaal 5% "weeg" je nergens op en zeker niet op communautaire gesprekken waarvan men nu al kan zeggen dat het driemaal niets wordt, voor Vlaanderen althans. Het wordt nu afwachten wat Dedecker's volgende zet zal zijn. Dat die er komt is zeker; zo zit Jean-Marie nu eenmaal in elkaar. Terug in combinatie met Coveliers, Bouckaert en misschien enkele gedegouteerde N-VA-ers (Frieda Brepoels misschien, die ondertussen al uit het bestuur van de partij is gestapt)? Ook bij de CD&V zullen er nu heel wat mensen rondlopen die de syndicale curatele en de slaafse afhankelijkheid daaraan van Leterme en Vandeurzen meer dan beu zijn. De voorlopige winnaars zijn die van het Vlaams Belang. Die staan erbij, kijken er naar en zien dat het goed is. Op te merken valt dat het bij VLD en SP.a, zeg maar spa-blauw en spa-rood, oorverdovend stil is. Het lijkt wel of die partijen van de aardbol verdwenen zijn. Volgens de Stemmenkampioen blijven ze trouwens achteruit gaan en dat is dan weer goed nieuws voor Vlaanderen. Zoals De Winter het zegde in de Zevende Dag: wie leeft zal zien!
In het Antwerps gerechtshof (de "omgekeerde frietzakken") is de zaak van het VISA schandaal weer actueel geworden. Er werd, op de eerste bijeenkomst, alleen nog maar een agenda opgesteld, maar de vraag is al of er van heel die heisa nog veel concreets zal overblijven. De Antwerpse politici die in eerste instantie ook mede beschuldigd werden zijn allemaal de dans ontsprongen, omdat - zo wordt gesteld - de regels aangaande het gebruik van die kredietkaarten te vaag waren. Daarbij stel ik mij de vraag hoe het komt dat, als die te vaag waren voor de heren en dames politici, die niet te vaag waren voor de nu nog beschuldigde ambtenaren. We zijn nu vier jaar verder. Enkele van de nu in beschuldiging gesteld mensen zijn ondertussen op e.o.a. manier op pensioen kunnen gaan, anderen werden geschorst en doen in feite al vier jaar niets meer terwijl hun loon wel zal doorlopen, of zie ik dat mis? Er was in Antwerpen trouwens niet alleen het VISA schandaal. Op een gegeven ogenblik waren er daar ook 32 miljoen euro kwijt geraakt bij het plaatselijke OCMW. Heeft iemand daarover nog iets gehoord? Het laatste wat ik mij er van herinner was, dat het om boekhoudkundige fouten zou gegaan zijn, maar hoé het juist in elkaar zat is, bij mijn weten, nooit duidelijk uitgelegd geworden. De voorzitster van dat OCMW, een organisatie die qua personeel en budget voor de stad zelf niet moet onderdoen, is ondertussen ook benoemd tot schepen van sociale zaken van de stad en zit daar in feite met twee petjes op. Maar zelfs dat volstond niet: ze heeft er zopas nog een derde job bij gekregen: volksvertegenwoordigster tot aan de volgende verkiezingen als plaatsvervangster van een collega die naar de bestendige deputatie van de provincie is overgestapt. Een job waarvoor ze regelmatig naar Brussel zal moeten over en weer reizen (weliswaar mét eigen chauffeur). Voor alle duidelijkheid: het gaat hier om een lid van de SP.a, socialiste dus, aanhangster van de ideologie die - zo heb ik het althans vroeger op school geleerd - stelt dat de welvaart zo gelijkmatig over zoveel mogelijk mensen dient verdeeld te worden. Enfin, dat zou socialisme vroeger hebben voorgesteld. Tegenwoordig is het een nieuwe vorm van zakkenvullerij geworden waarbij genoeg niet meer genoeg is. Het OCMW heette vroeger de "Openbare Onderstand". Tegenwoordig zou men eerder kunnen spreken van de "Bovenstand van de Onderstand".
Twee kleine berichtjes uit onze media: - Op 29 november, rond 12.45 uur, kwam een werknemer van VW-Vorst op de VRT 1 radio vertellen, dat het (al dan niet gedeeltelijk) opdoeken van de fabriek nooit zou gebeurd zijn als er alleen Vlamingen hadden gewerkt en dat het altijd de Franstaligen waren die bij stakingen op de eerste rij stonden". Dat interview werd later niet meer heruitgezonden. De rode omroep zal ondertussen wel een seintje daaromtrent van de vakbonden gekregen hebben. - In Het Laatste Nieuws van 7 december (Dialoog, blz 6)schreef een andere medewerker, die anoniem wenste te blijven, dat het hoog tijd werd dat hij terug aan het werk kon, want dat het ook voor hem een zware maand zou worden en het stakersgeld daarvoor niet voldoende was. --- Hoe het verder met VW-Vorst gaat aflopen is nog koffiedik kijken op het ogenblik dat ik dit schrijf. Feit is wel dat er helemaal niets wordt opgelost door verder te staken en zelfs hier en daar gewelddadige acties op te voeren, al dan niet gesteund door de vakbonden. Als men deze week terug aan het werk was gegaan, zou het personeel van Volkswagen zijn normale loon gekregen hebben, nu is dat "maar" 25 euro per dag. Dat bedrag dient met ± 6.000 vermenigvuldigd te worden zodat de staking de vakbond elke dag zo'n 150.000 euro zal kosten (6 miljoen oude Befkens). Dat lijkt enorm veel geld, maar men mag niet vergeten dat de Belgische vakbonden tegen een stootje kunnen. Buiten het lidgeld dat ze van hun leden krijgen (en dat zijn er veel: wie hier in een groot bedrijf werkt kan bijna niet anders dan gesyndikeerd zijn), trekken de vakbonden elk jaar nog 138 miljoen euro (méér dan 5 miljard oude Befkens!) voor het uitbetalen van werklozensteun aan de eigen leden. Dit systeem is een unicum in heel de wereld: vakbonden die door de Staat betaald worden om dopgeld uit te betalen en dit naast een bestaand parallel systeem van de Staat zelf. M.a.w. totaal overbodig. Het schijnt zelfs dat Verhofstadt en zijn toen nog liberalen in een vroeger leven ooit uit een regering Martens zijn gezet omdat Guyke die vakbondssteun wou ongedaan maken. Als men het zo bekijkt dan lijkt het erop dat het voor de vakbonden belangrijk is dat er genoeg werklozen zijn. Bij vakbondsacties scoren zij dus altijd: als zij winnen, kunnen ze victorie kraaien; als ze verliezen komen er meer doppers en krijgt men meer geld in de syndicale kas. Dit verklaart misschien mede de nonchalance waarmee vakbonden stakingen beginnen of zelfs wilde stakingen steunen. In de marge van bovenstaande ook even opmerken dat terwijl Verhofstadt II wanhopig op zoek is naar geld om de begroting van 2007 sluitend te maken, ze 138 miljoen euro op jaarbasis zou kunnen uitsparen als ze álle werklozen via de bestaande staatsdiensten en dus zonder veel extra kosten liet uitbetalen! --- Voor wat tenslotte de uitspraak van die VW-medewerker betreft die het had over Vlamingen en Franstaligen, is het inderdaad zo dat laatstgenoemde groep steeds de hardst roepende is als er moet gestaakt worden en de eerste die het werk neerlegt als ze het woord staking nog maar hoort. Ook de sporadische opstootjes die er nu plaats vinden, zijn meestal het werk van Franstaligen. Daarenboven waren het ook Vlaamse medewerkers van VW-Vorst die onlangs al naar de open-job dag bij Van Hool kwamen om te zien of ze daar aan werk konden geraken en het zijn ook meestal Vlaamse bedrijven die al vacatures aan VW-medewerkers hebben aangeboden. De geschiedenis blijft zich herhalen.
Zoals ik reeds aanstipte in mijn blog van 3 september ("België (bijna) bankroet"), betaalt de regering sinds enkele maanden geen facturen meer. Er werd toen reeds voorspeld (door Karel van Eetvelt van Unizo), dat dit voor sommige KMO's grote problemen met zich kon meebrengen. Een van die bedrijfjes is naar de rechter gestapt om zijn geld op tijd te krijgen. Toen de dagvaardiging bij het ministerie van Financiën in de bus viel, werd de rekening plots wél betaald. Daar bleef het echter niet bij, want het bedrijf wou ook de verwijlintresten en die wou de Staat dan weer niet betalen. Het bedrijf kreeg echter gelijk van het Hof van Beroep in Gent, dat stelde dat zo'n manier van handelen (door de Staat N.B.) in strijd is met de wet, met de beginselen van behoorlijk bestuur en met het begrotingsrecht. In feite roept dat Hof op dat schuldeisers de Belgische Staat sneller zouden dagvaarden voor onbetaalde rekeningen. Het ziet er niet meteen uit dat dit massaal zal gebeuren, omdat de meeste bedrijven die voor de Staat werken weten dat ze veel geduld moeten hebben, maar toch zegt het iets over de financiële situatie van Verhofstadt II. Er is trouwens nog meer: - Bij de besprekingen met het Franse Suez, n.a.v. de fusie tussen die maatschappij en Gaz de France (die officieel nog steeds niet helemaal rond is), had de regering verkregen dat Suez-dochter Electrabel haar 100 miljoen euro zou betalen om de vermindering van de kosten op gasrekening van particulieren te verlichten. Officieel wordt de naam Electrabel zelfs niet vermeld, maar spreekt men van "gasondernemingen die in 2005 in ons land een marktaandeel hadden van minstens 30% en dat slaat dan alleen op Electrabel. Dat geld is nog steeds niet betaald en nu dreigt minister Verwilghen met een boete van ... één miljard euro (tienmaal het bedrag!) als die betaling niet vóór 01.01.07 gebeurt. - Die honderd miljoen alleen van Electrabel (doet denken aan datzelfde bedrag van de petroleumfederatie van vorig jaar) zullen trouwens het gat in de begroting niet dichten. Daarvoor is minsten een half miljard nodig. Om dat te kunnen innen had Verhofstadt II gerekend op een verdere uitverkoop van het staatspatrimonium. Die operatie ging niet door omdat de Raad van State dwars ging liggen. Nu heeft men daar iets anders op gevonden. Nog deze maand richt de federale overheid een vastgoedfiliaal op, Fedimmo genaamd, waaraan 62 overheidsgebouwen zullen worden overgedragen. Daarna zal 90% van de aandelen van Fedimmo doorverkocht worden aan geïnteresseerde vastgoedeigenaars. Deze laatsten moeten de betaling van die aandelen wel verrichten op uiterlijk 29 dezer, zodat de geïnde sommen eindelijk waarschijnlijk het gat in de begroting van 2007 zullen kunnen dichten. Als staaltje van paniekbestuur kan dat tellen. Het doet denken aan vorig jaar toen de nog op te richten pensioenkas van de NMBS ook nog in december moest geregeld worden om de vorige begroting (op papier) te laten kloppen. M.a.w. het water staat deze regering aan de mond. De koers wordt uitgereden op een uitgeperste citroen. Na Verhofstadt II wordt het de zondvloed.
Het is vandaag Sinterklaas. In Nederland wordt dat op de avond van 5 december gevierd. Nog een verschil met hier is, dat de Sint daar komt voor groot en klein en men er een familiefeest van maakt voor iedereen. Op die manier kunnen ook de "groten" die wat op hun kerfstok hebben, dit te horen krijgen via meestal gedichtjes e.d. Mocht men bij ons ook de volwassenen ter gelegenheid van Sinterklaas eens aan een gewetensonderzoek onderwerpen, dan zou dit voor heel wat politiekers wel eens gênant kunnen uitvallen. Steeds meer hoort men hier nl van prominente lui die een scheve schaats rijden en dus vreemd gaan. Nu kan men wel zeggen dat dit hun eigen privé-sfeer is en de goegemeente daarmee niets te maken heeft. Toch blijft er ergens iets hangen van: als die mensen hun eigen privé leven niet in handen kunnen houden, hoe kunnen die een gemeente, een stad of een land ordentelijk besturen? Van Dewael en Daems is hun vreemd gaan uitgebreid aan bod geweest in de media. De eerste omdat hij én zijn vriendin de deontologische regels overtraden, de tweede omdat hij Vlaams/blauw was en zij Waals/rood, wat een onnatuurlijke combinatie leek. Er werd ook e.e.a. geschreven over Freya Van den Bossche en haar liefdesperikelen inclusief -kindjes, maar blijkbaar vindt niemand het erg als men maar populair genoeg is bij de achterban. Over Bartje Somers, die ook een blauw/rode relatie aanging met een politica van vreemde oorsprong, werd in de kranten niets geschreven (was misschien ook de moeite niet: de relatie zou intussen reeds weer tot het verleden behoren). Van Patrick Janssens wordt evenmin iets gezegd. Die man kán blijkbaar geen kwaad meer doen, nu hij in de koekenstad de gemeenteraadsverkiezingen heeft gewonnen. De (voorlopig) laatste affaire in de rij doet echter wél de wenkbrauwen fronsen: Yves Leterme, Vlaams minister-president, ge weet wel, de man die het regelmatig heeft over "respect" en nog van die dingen, die t.o.v. Rik Torfs verklaarde eerder te zullen praten met de fraudeurs van de PS dan met de Vlaams Belangers, die niet op één lijst wil staan met Dedecker, welnu die Leterme blijkt "een koppel te vormen", zoals dat tegenwoordig heet met een zekere Martine Fournier. Deze dame is Vlaams parlementslid en eerste schepen van sport in Menen. Als men het liefdesleven van Tom Boonen op straat gooit, dan zie ik niet in waarom men over Leterme zou zwijgen. Eens men BV wordt, moet men er dat maar bijnemen. Daar zou zelfs Sinterklaas het wel mee eens zijn. --- Nog van Sinterklaas gesproken, blijkt het dat men in sommige scholen de kinderen vertelt dat deze goede man een Turk zou geweest zijn. Multicultuur, weet je wel. Welnu, daarvan klopt helemaal niets. Nikolaas was de bisschop van het plaatsje Myra (het heet nu Demre), in de huidige Turkse provincie Antalya. Dat was in de vierde eeuw na Christus. Myra viel pas in Turkse handen in 1087. Sint Nikolaas was waarschijnlijk een Griek. Zijn stoffelijk overschot werd door Venetiaanse zeelieden vóór de Turkse inval naar het Italiaanse Bari gebracht. Relikwieën ervan zouden later naar Spanje zijn overgebracht. Zijn mythe werd door de Spanjaarden mee naar de toen Spaanse Nederlanden gebracht. Vandaar zijn verering in onze contreien.
Dat haast en spoed zelden goed zijn, is nog eens gebleken na de breuk van het kartel CD&V/N-VA. Na de eerste boute uitspraken in de "hou me vast of ik doe wat" politiek, zijn er ondertussen een paar van die lui met hun voetjes weer op de grond gekomen en is men gaan nadenken of het allemaal zo wel moest verlopen. Bij de CD&V zijn er die ondertussen gesnapt hebben dat het geen goed idee was op de eerste vingerknip van de vakbond zomaar in te binden. Vandaar enkele oproepen van individuele politici, zoals de jongste Van Rompuy en Marc Van Peel, de kersverse Antwerpse havenschepen, om toch terug een kartel te vormen, maar dan wel zonder Jean-Marie Dedecker. Bij de N-VA is het besef doorgedrongen dat het zelfs met Dedecker een moeilijke oefening zal worden om de 5% grens te halen. Belangrijk in dit opzicht is het feit dat Dedecker opkomt in West-Vlaanderen, de enige provincie waar de partij de vorige keer bij de federale verkiezingen de minimum drempel haalde. Ze zouden beter een Dedecker kunnen gebruiken in de andere provincies, maar die is er (voorlopig) niet. Ondertussen hebben enkele slimme koppen berekend dat Dedecker niet op de lijst voor de federale verkiezingen hoeft te staan. Hij blijft nl nog twee en een half jaar zetelen in het Vlaamse parlement. Ge moet er maar opkomen: Dedecker blijft bij de N-VA maar zal niet op de verkiezingslijsten staan en dan is de N-VA weer contournable!. Wie bij dit alles verweesd achterblijven zijn Dedecker's eigen supporters. Die zullen wel niet meer voor de VLD stemmen, die partij was voor hen immers het begin van alle kwaad, maar voor welke partij dan wel als hun idool volgend jaar niet op de verkiezingslijsten zal staan ? Een suggestie van mij: waarom eens niet proberen bij het Vlaams Belang? Het zou een redelijke beslissing zijn om zo alle partijen die in Dedecker's vaudeville hebben meegespeeld, een neus te zetten. --- In de marge van bovenstaande nog dit: Dedecker slaagt er wonderwel in om met een minimum aan werk een maximum aan publiciteit te krijgen. Er zijn er die er meer voor moeten doen. Ooit al eens van Hilde Crevits gehoord? Hilde wie? Hilde Crevits, CD&V! Die dame blijkt parlementslid te zijn, schepen van de gemeente Torhout, advocate, dochter van twee tieners, nationaal bestuurder bij de KAV en regionaal voorzitster van de vzw Vakantiegenoegens. Van een geëmancipeerde dame gesproken! Zij is deze week in het nieuws gekomen, niet omdat ze van partij veranderde maar doordat ze vorige week donderdag flauw viel tijdens een vergadering van de Torhoutse gemeenteraad. Ze vond dat niet zo alarmerend: "Berlusconi viel vorige week ook van zijn stokje", zei ze. Ze vergat er wel bij te vertellen dat mooie Silvio al 70 is en zij amper 39!
Luister naar mijn woorden maar zie niet naar mijn daden". Dit gezegde kwam goed van pas na de woordkramerij van Verhofstadt in de Zevende Dag van gisteren, zondag. De man die sneller liegt dan zijn schaduw, voerde nog eens een voor hem typisch nummertje op. N.a.v. het springen van het kartel CD&V/N-VA vertelde hij dat een kartel iets nooit goed is. "Iets negatief", zei hij. Hij zou daar beter over gezwegen hebben, want hijzelf en zijn partij waren de eersten die met dergelijke spelletjes begonnen: - De eerste regering Verhofstadt was vóór niets, alleen tegen de "tsjeven". Om te vermijden dat die ook maar een kans maakten om mee te regeren, was hij zelfs bereid de crypto-communisten van Agalev mee in zijn regering te nemen. - De huidige Vlaamse regering, mét VLD-ers, is er een tégen het Vlaams Belang en bestaat in feite (voorlopig nog althans) uit zes partijen. De VLD kan gemakkelijk een Vlaamse deelregering maken met het VB alleen, maar verkiest nog liever een niet-werkbare monstercoalitie. - Het stadsbestuur van Antwerpen, VLD-ers inbegrepen, heeft twee legislaturen alleen gewerkt tégen het VB, toen de grootste partij van de stad. - Het stadsbestuur van Vilvoorde, aangevoerd door het Brabantse trekpaard, ex-eerste minister en ex-mislukte Europese Grondwetknutselaar, bestaat uit een tiental (!) partijen - VLD-ers inbegrepen - enkel en alleen om het VB er buiten te houden. Van negativisme gesproken! Hetzelfde gebeurt in een ander dozijn Vlaamse gemeenten waar meerderheden gevormd worden tégen één partij en waarbij de VLD meestal betrokken is. Denk maar aan de vaudeville in Lier waar Marleen Vanderpoorten, voorzitster van het Vlaams parlement, het slechte negatieve voorbeeld geeft door te onderhandelen met een kartel dat zelfs ná de verkiezingen werd gevormd. Verhofstadt kwam in die Zevende dag ook vertellen hoe hij VW-Vorst aan het redden is. "Het wordt nu een Audi-fabriek", zei hij trots. Het hele verhaal was echter in de voorwaardelijke wijs ("als" en "zou"). In het beste geval worden er tweeduizend mensen ontslagen en moet de rest ± 20% inleveren. Het resultaat van dit alles zal dan zijn dat ze een nieuw, piepklein Audietje mogen maken waarvan helemaal niet zeker is dat het een afzetmarkt zal hebben. De voorloper van de A1, de A2 dus, werd vorig jaar uit productie genomen omdat het voertuig niet verkocht geraakte. Nochtans was de A2 een prachtig wagentje, milieu vriendelijk en zuinig in verbruik. Ik kan ervan meespreken: ik heb zelf er een en zou het niet kwijt willen. Het heeft alle voordelen van de grote Audi-broers : een volledig koetswerk uit aluminium, ABS, elektronische airco en verwarming, elektrische lendensteun enz. De reden waarom het niet verkocht geraakte was, omdat Audi zelf er in dat segment van de markt geen cliënteel voor had en qua prijs niet kon concurreren met bv Peugeot en Citroen. Voor de A1 zal het hetzelfde verhaal zijn. Dat moet dan gaan concurreren met de FIAT 500 (de "cinquecento"), stel u voor, plus enkele Aziaatjes. Als blijkt, dat ook de A1 niet verkocht geraakt, zal Vorst toch nog dicht gaan, zij het enkele jaren later. De A2-fabriek is ook gesloten geworden. Tegen die tijd zit Verhofstadt echter al met een dik betaald brugpensioen op zijn landgoed in Toscane!
Er was vorige week nog maar eens een klacht van Gaia, ditmaal tegen de Belgische varkenskwekers omdat die een akkoord over het castreren van biggen niet zouden nageleefd hebben. De mannelijke biggetjes hadden hier nl al van 01.01.06 onder verdoving moeten gecastreerd worden en dat gebeurt nog altijd niet. Volgens de varkenskwekers komt dat doordat er hier nog steeds geen goedgekeurd vaccin op de markt is. Volgens Gaia is dit foltering. Dat verhaal deed me denken aan een voorval dat ik meemaakte ergens tegen het einde van de zestiger jaren op Sardinië, waar wij negen jaar gewoond hebben. Toen werden daar ook de "beren" (mannetjes varkens) gecastreerd, maar dat gebeurde daar bij de volwassen varkens, minimum drie maanden alvorens ze geslacht werden en ook daar ging het erom dat men zo de "berengeur" uit het vlees kreeg. De manier waarop dat daar gebeurde was spectaculair. Het varken werd met zijn snuit vastgebonden aan een ring die in de muur van de stal verankerd was. Het beest probeerde zich met alle macht los te trekken. Door die krachtinspanning puilden zijn ballen er van achter uit, waarna de "castreur" met een vlijmscherp mes in twee bewegingen die ballen eraf sneed. Het dier kreeg dan een spuit ontsmettingsvloeistof opgespoten en werd al jankend naar buiten gestuurd! Ik ben geen specialist ter zake, maar ik denk dat de reden waarom men hier al zo'n kleine biggetjes castreert, te maken heeft met de groei van de dieren. Als de geslachtsdrift verdwenen is, denkt dat varken alleen nog maar aan eten en wordt het dus sneller slachtrijp. Of daarmee de smaak van het vlees verbetert, durf ik erg te betwijfelen. Persoonlijk vind ik dat ons varkensvlees er wel mooi uitziet maar niet zo lekker meer smaakt. Er reden daarvoor is dat de dieren die men hier kweekt alleen maar krachtvoer krijgen. Vroeger gaf men ze in het najaar nog eikels bv. maar dat gebeurt niet meer. In mijn tuin heb ik twee grote eikenbomen staan die jaarlijks zo'n zes grote zakken eikels laten vallen. Ik heb die ooit eens aan een varkenshouder aangeboden. Die wilde ze niet eens hebben. Nog op Sardinië dreef men de varkens in het najaar de kurkeikenbossen in zodat de boer de eikels niet moest rapen; de varkens zochten die zelf wel. Het vlees van die dieren was echter veel beter dan wat men hier tegenwoordig voorgeschoteld krijgt. Tenslotte nog een woordje over die ballen van dat volwassen varken dat gecastreerd werd: die werden op Sardinië gegrild en opgegeten als een delicatesse!!
Met die hele heisa rond Dedecker is een verklaring van Vande Lanotte van dinsdag 28 november bijna ongemerkt voorbijgegaan. De geleerde professor heeft nl verteld dat voor zijn SP.a (rood) de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde niet meer hoeft. Zijn partij gaat daar niets meer voor doen. Volgens "den baard" van Oostende moeten de Franstaligen dat nu maar oplossen. Wat voor een onzin! Ten eerste gaat het hier om een beslissing van het Arbitragehof die al ongeveer veertig jaar oud is. Het is een regelrechte en hemeltergende schande dat zoiets nog mogelijk is. Ten tweede heeft zijn eigen partij de vraag tot deze splitsing mede ondertekend in het regeerakkoord van de Vlaamse deelregering. Ten derde is het gewoon een ondemocratische schande dat in een land met een taalgrens de ene bevolkingsgroep de mogelijkheid krijgt in de andere landshelft voor eigen partijen te kunnen stemmen en de andere niet. Het Vlaams Belang predikt eigen volk eerst, de francofonen passen het gewoon toe en wij zouden dat zomaar moeten slikken. Het wordt hoe langer hoe duidelijker, dat er straks beter geen nieuwe communautaire gesprekken komen. Als de voorzitter van de SP.a (rood) nu al plat op zijn buik gaat liggen voor de vriendjes van de Parti Scandaleux, dan kan daaruit voor Vlaanderen niets goeds uit voorkomen. Met de laatste ontwikkelingen wordt het trouwens steeds duidelijker dat we naar een drie-partijen regering gaan, een tri-partite, waarin het CD&V al blij mag zijn dat het nog zal mogen meespelen. Van de eerste viool spelen is nu geen sprake meer en misschien was dat zelfs de bedoeling van het afschieten van de N-VA. Verdere communautaire beslissingen, die gegarandeerd nefast zullen uitvallen voor Vlaanderen, zullen dan weer "met de dood in het hart" kunnen worden goedgekeurd. --- In de marge van bovenstaande is het misschien tekenend dat Pieter de Crem, woordvoerder van het CD&V tevreden zou zijn met de uitleg van VandeLa (HLN, 29.11.06, blz 2). Als dat zo is, dan klopt dat helemaal volgens de vooruitzichten van het CD&V naar de volgende regering toe.
Coup de théâtre in de politieke poppenkast. Mijn artikel van gisteren was pas uit en daar veranderde het scenario weer. Nadat een dag eerder de leiding van het CD&V, zij het schoorvoetend, akkoord was gegaan met het feit dat Dedecker lid zou worden van het N-VA, werd dat akkoord binnen de 24 uur opgezegd. Niet alleen dat akkoord trouwens, maar heel het kartel CD&V/N-VA. Daarmee komt er een einde aan een succesverhaal dat drie jaar geduurd heeft en dat de schijn gaf dat het CD&V menens was met zijn Vlaams programma en de boute uitspraken van de minister-president. Niet Leterme blijkt er echter baas te zijn, maar de vakbondstop met het duo Renders-Cortebeeck. Dat maakt dat, na de VLD, ook het CD&V een linkse koers gaat varen, zodat alle traditionele partijen naar dezelfde kiezers zullen gaan hengelen. Zoals ik reeds aanstipte in mijn artikel van 12 november ("Het wordt drummen bij links") zullen er daar niet veel extra stemmen meer te halen vallen. Wat is het verschil nog tussen SP.a-rood, SP.a-blauw en Sp.a-geel? Men kan voor of tegen Dedecker zijn en dit om vele redenen, één zaak is zeker: de man heeft zijn supporters en die zullen hem (en nu ook het N-VA) aardig wat stemmen opbrengen. Met het N-VA erbij had het CD&V een kans om de grootste formatie te blijven, de verkiezingen te winnen en de premier te leveren. Dat mag men nu vergeten. Zonder zijn rechtervleugel zal de partij niet alleen de stemmen van de N-VA-ers kwijtspelen, maar ook meer dan waarschijnlijk een deel van zijn eigen rechtervleugel. Vergeten we niet dat driekwart van de bedrijfsleiders tegen het cordon zijn. Voor zover die al CD&V stemden, gaan die dat nu niet meer doen, wetende dat ze daarmee hun stem aan Renders en Co geven. Pieter De Crem, die de laatste tijd opvallend stil was geworden, zal nu weer af en toe op tafel mogen kloppen, maar dat zal niet meer geloofwaardig overkomen. Overtuigde Vlamingen kunnen gewoon niet meer voor de traditionele partijen stemmen en wel om volgende redenen: - Voor een eventuele nieuwe staatshervorming zal men op het CD&V niet teveel meer moeten rekenen. De partij staat nu immers onder vakbondscuratele. - De VLD heeft zichzelf al lange tijd geleden afgeschreven. Er zijn voor Vlaanderen geen slechtere regeringen geweest dan Verhofstadt I en II. - De socialisten zijn nooit te betrouwen geweest. Tweemaal hebben ze ons volk verraden door mee te stemmen met de francofonen en tegen Vlaanderen (bij het stemrecht voor vreemdelingen en het weigeren van een referendum voor de Europese Grondwet). Zopas heeft Vande Lanotte nog eens bakzeil gehaald toen hij vertelde dat zijn partij niets meer zou ondernemen om Brussel-Halle/Vilvoorde te splitsen. Dit alles ondanks het feit dat de SP.a deze vraag tot splitsing mede ondertekend heeft in het Vlaams regeerakkoord. Van lafheid gesproken! Voorlopig is de Parti Scandaleux de enige winnaar. Gelukkig zijn de verkiezingen nog ver af. Zes maanden is een eeuwigheid in de politiek.
Van Jean-Marie Dedecker kan men alles verwachten, maar zijn recentste "stoot" is toch wel een verrassing van formaat waarbij hij vriend en vijand te grazen heeft genomen. De rechts voor de raapse Oostendenaar stapt dus in de N-VA en gaat daarmee ook het kartel CD&V/N-VA versterken. Van een verrassing gesproken! Dedecker wordt dus niet de Vlaamse Geert Wilders, niet de man met de eigen partij, niet de bondgenoot van Coveliers en VLOTT. Hij gaat het rechtse kamp binnen het kartel met het CD&V vervoegen, ook al is daar niet iedereen even blij mee. Eigenlijk is het, politiek gezien, een meesterlijke zet: het CD&V kan niet zonder het N-VA. Het N-VA heeft nu (misschien) zelfs een alternatief om alleen te gaan, mocht dat nodig blijven. De VLD (kan nu, volgens de VVB, ook PCP genoemd worden: "progressieve centrum partij") krijgt hoe dan ook nog meer klappen dan voorzien: de 5% drempel speelt niet meer mee. De syndicale vleugel van het CD&V zit met een huizenhoog probleem, want door de aankomst van Dedecker schuift heel hun partij een beetje op naar rechts. Als Dedecker een beetje zichzelf blijft, iets wat normaal zou moeten gebeuren, is dit alles voor Vlaanderen geen slechte zaak. Leterme zal nog meer op zijn woorden moeten letten en zal verplicht zijn de Vlaamse kaart nog meer uit te spelen. Hij zal straks, als het zover zou komen, ook geen verdere toegevingen kunnen doen, ACV/W of geen ACV/W. Als die linkse syndicalisten, type Renders en Cortebeecks, het niet meer kunnen verteren, laat ze dan a.u.b. met een eigen partij opkomen. Ze zullen dan zelf aan de lijve ondervinden hoe weinig achterban ze nog hebben in hun eigen vakverenigingen. Tenslotte is het ook voor het Vlaams Belang geen slechte zaak dat Dedecker niet solo gaat. In dat laatste geval zou het alleen maar een verdere versnippering geven van rechts, wat eigenlijk voor niemand in Vlaanderen wenselijk is. Vergeten we ook niet dat Dedecker altijd vierkant tegen het condon sanitaire is geweest en hij moet nu bewijzen dat het daarmee ernst was/is. Misschien kan het VB nu beter Coveliers en zijn VLOTT binnen pakken, want Hugo zal anders verweesd achter blijven. Vergeten we tenslotte niet dat zowel Dedecker, Coveliers als het VB én de N-VA republikeinen zijn en elkaar in de strijd tegen de Coburgers zullen tegenkomen. Mijn steun hebben ze alvast!
In mijn artikel van 13 dezer ("Verantwoording aan de kiezer"), stelde ik dat het tijd werd dat iemand van het Rekenhof of van de oppositie eens een totale rekensom zou moeten maken van al wat de regeringen Verhofstadt al verkwanseld hebben aan staatspatrimonium en extra uitgaven om de begrotingen sluitend te maken (denk maar aan het overnemen van de pensioenfondsen). Welnu, iemand heeft ondertussen zijn huiswerk gemaakt. Carl Devlies, CD&V kamerlid, is naar het Rekenhof getrokken en heeft daar kunnen uitrekenen dat de federale Belgische Staat (dus zonder deelstaten, steden en gemeenten) voor 215 miljard euro in het rood staat: een passief van 294 miljard en een actief van 79. Bovenstaande lijkt erg, maar is in feite nog het goede nieuws. Het slechte nieuws is, dat de vaststelling van Devlies gebaseerd is op de laatst beschikbare cijfers en dat zijn die van 2003. Daar waren dus de overnames van grote pensioenfondsen en bv de uitverkoop van het nieuwe Antwerpse justitiepaleis nog eens niet bij. De huidige situatie zal dus nog veel erger zijn. Daarbij dient trouwens ook nog vermeld dat het departement van Financiën al acht jaar geen inventaris van passiva en activa meer opmaakt en dat de laatste officiële rekening van de Regie der Gebouwen dateert van 2000. Van ijverige diensten gesproken! Ondertussen heeft het Rekenhof de regering erop gewezen dat inkomsten voor een totaal bedrag van 1,2 miljard euro uit de begroting van 2007 niet hard te maken zijn. Natte vinger berekeningen. Ook hier gaat het weer over overnames van pensioenfondsen, verkoop van gebouwen én verkoop aan banken van belastingachterstallen. In diezelfde begroting is o.m. al 300 miljoen euro voorzien voor extra pensioenuitgaven, zodat men kan stellen dat over ± 20 jaar het geld van die fondsen terug zal zijn uitgegeven en er al de jaren daarop extra structurele verliezen zullen zijn. Of dat allemaal nog niet erg genoeg is, nog dit: de verwijlintresten door het uitstellen van betalingen voor 2007 lopen nu al op tot 830 miljoen euro. Tussen haakjes: die begroting zou ook nog eens "gecorrigeerd" dienen te worden met -0,2% als de "afslanking" van VW-Vorst doorgaat zoals op dit ogenblik gepland. België is dan ook financieel aan het verdampen. Het is nu al Belgium light en als men Verhofstadt volgend jaar een derde termijn zou gunnen dan wordt het waarschijnlijk een verdwijningsact à la Houdini!
De Vlaamse Volksbeweging heeft zondag de viering van haar 50-jarig bestaan afgerond met een onafhankelijkheidsmeeting in de grote biertent van Wieze. Die zat zo goed als vol. Het thema was dus Vlaanderen onafhankelijk en dat had als gevolg dat er inderdaad nogal wat volk was van N-VA en VB maar niet van enig andere formatie. Coveliers was er ook, Dedecker niet. Ook de pers zweeg als vermoord over deze nochtans belangrijke meeting van een Vlaams orgaan dat probeert zo neutraal mogelijk te zijn. Op een artikel in de Standaard en een klein berichtje in de Gazet Van Antwerpen na, werd er nergens iets over vermeld. Het Laatste Nieuws, die zich de "grootste krant van het land" noemt, wist er blijkbaar niets van af. Die heeft het ook zo druk met al haar berichten over seks, drugs en rock & roll en haar emo-artikels van journalisten à la Hilde Sabbe. We hopen dat het VVB zich niet teveel zal aantrekken van deze journalistieke poging tot nieuwe cordonvorming en verder zal gaan op de ingeslagen weg. De Belgische pers, ook dat gedeelte dat zich Vlaams noemt, is nu eenmaal anti-Vlaams en kleingeestig. Het blijft wachten op een nieuwe krant die de moed zal hebben de schutskring te doorbreken. --- Uitgerekend in hetzelfde weekeinde organiseerde Jong Groen! en de francofone tegenhanger Ecolo een herfstweekeinde "om elkaar beter te leren kennen". Daar waar de meerderheid der Vlamingen van België vanaf wil, willen de ecolo's juist het tegenovergestelde. Daarmee wordt nog maar eens bewezen dat Groen! voor Vlaanderen geen enkele meerwaarde heeft en dat het te hopen is dat het kleine partijtje klein blijft, juist groot genoeg om de 5% drempel te halen en op die manier ervoor te zorgen dat links in Vlaanderen ook verdeeld blijft. Voor Groen! voerde o.m. een zeker Meryem Almaci het woord, zo te zien een echte Belg (geen Vlaming en geen Waal). Ze doen maar! --- En nu we het toch over rare vogels hebben: er bestaat in België ook nog zoiets als een de "Republikeinse Kring". Die heeft zopas een (negatieve) prijs uitgereikt aan Philippe Moureau, notoire Vlaminghater, voorzitter van de Brusselse socialisten en uitvinder van de institutionele atoombom waarmee hij het land wou laten springen als de francofonen hun aparte wapenwet niet kregen. Die Moreau kreeg die zgz citroenprijs voor zijn onderdanigheid aan de Vorst n.a.v. zijn reactie op de antifrancofone uitspraken van Leterme (Moreau noemde Leterme een terrorist!). Die Republikeinse Kring blijkt ook al een Belgicistisch onderonsje te zijn waarop leden van de N-VA nog net geduld worden, maar die van het VB niet, alhoewel dit de grootste republikeinse partij van het land is. Als het dan ook van die kring afhangt, zit Albert II op rozen.
Antwerpenaar Johan Casselman heeft een nieuwe serie Vlaamse tekenfilms op de markt gebracht. Niet zomaar tekenfilmpjes, het gaat om de belevenissen van een twintigtal tot leven gebrachte muziekinstrumenten die uitsluitend klassieke muziek spelen. Om het te kunnen verwezenlijken startte hij een eigen bedrijfje op (BMC group) met een eigen animatiestudio. Van bekende en minder bekende klassieke componisten werden stukken herleid tot ± 5 minuten. Deze muziek werd gearrangeerd door Limburger Marcel Bisceglia (spreek uit: bisjelja) die per compositie van twee weken tot twee maanden nodig had om de meesterwerken te herleiden tot een kindvriendelijke versie. Knap werk dat me doet denken aan die arrangeur van Lotti, toen die een serie klassieke aria's aanpaste aan Lotti's stem en daarmee de basis legde van diens verdere succescarrière. Zoals wel eens meer gebeurt, is men zelden sant in eigen land. Toen Casselman met zijn idee naar de VRT trok, werd hij er net nog niet uitgelachen. De genieën van onze duurbetaalde staatsradio vonden nl dat klassieke muziek niet voor kinderen bestemd was! De Duitse TV hapte wel toe en in totaal werden de filmpjes sindsdien (in 3D dan nog) in zo'n 40 landen vertoond. Jawel, ondertussen ook bij de VRT (op Ketnet, waar men meestal alleen maar lawaai en heupwiegende jonkies te zien en te horen krijgt). Het wordt hoog tijd dat men eens iets meer doet voor de klassieke muziek. Het is een pijler van onze westerse cultuur. Hoe kunnen kinderen van deze muziek houden als ze hem nergens te horen krijgen en alleen moeten luisteren naar het aftandse, steeds wederkerende getjingel van K3 en Co? In Oostenrijk bv is muziek een verplicht vak op school. Dat zou hier ook moeten kunnen. Het excuus dat niet iedereen muzikaal is aangelegd, klopt maar is niet relevant. Er zijn ook kinderen die niet wiskundig zijn aangelegd, maar die moeten dat ook leren. Of die geen sterk geheugen hebben maar ook geschiedenis en aardrijkskunde voorgeschoteld krijgen. Muziek is universeel , heeft geen vertaling nodig, kan door iedereen begrepen worden. In Oostenrijk (en ik dacht ook in Tsjechië) heeft men dat gesnapt. Waarom hier dan niet? Ondertussen een dikke proficiat voor die Johan Casselman die er hopelijk een goede cent aan zal verdienen. Zo evident is dat niet, want 3D schijnt duur te zijn en de opnamen gebeuren met een echt symfonisch orkest, wat ook niet goedkoop is.
Bij busbouwer Van Hool heeft men gisteren, zaterdag, al een soort "job-dag" gehouden. Men heeft dringend extra volk nodig, ook al o.w.v. de laatste bestelling van De Lijn. Blijkt dat er bij de kandidaten ook niet weinig werknemers van Volkswagen Vorst zijn. Die mensen houden het in Vorst voor bekeken en zijn niet benauwd om meteen elders aan de slag te kunnen gaan. Sommigen hadden er al een verleden bij Renault-Vilvoorde opzitten. Waar ik me wel een beetje zorgen over maak is het feit, dat het hier klaarblijkelijk (weer eens) gaat over uitsluitend Vlaamse arbeiders. Het zou wel eens kunnen dat straks de Vlamingen bij VW-Vorst elders gaan werken en de Walen zich in de eerste plaats zullen blijven bezig houden met betogen, staken en het scheppen van de chaos. Dat beeld tekent zich nu al af met de solliciterende mensen bij Van Hool en de (tot nu toe) kleine betogingen in en rond Vorst. --- Een bedenkelijker nieuws komt van de Antwerpse haven, waar men zich blijkbaar toch even verslikt heeft in de prognoses aangaande het Deurganckdok. Dat zou een maximumcapaciteit van zes millioen containers gaan halen. Tot nu toe blijken dat er maar een goede 800.000 te zijn. Als gevolg daarvan ligt de werkeloosheid bij de havenarbeiders anderhalve keer hoger dan een jaar geleden, dit mede door het feit dat er ondertussen 1.250 nieuwe krachten waren aangenomen. Nu is er nog niet direct sprake van een ramp: de containertrafiek in de Antwerpse haven steeg dit jaar met 8%, toch is het een teken aan de wand dat ook hier de bomen niet tot in de hemel groeien. Een beetje bescheidenheid zou de Sinjoren geen kwaad doen. De (misschien) mindere vooruitzichten voor het Deurganckdok hebben trouwens ook een goede kant. Door het stilletjesaan groeien wordt het risico kleiner dat het verkeer in en rond de "koekenstad" niet meteen gaat dichtslibben. Als er in dat dok straks inderdaad een capaciteit van zes millioen containers zal zijn, dan is er hopelijk tegen die tijd een oplossing voor de tweede treinverbinding en voor de brug over de Schelde. De herstelde, maar niet uitgebreide grote Ring rond de stad zit nu al vol (ik heb het vrijdagavond nog meegemaakt) en bij het minste incident dreigt alles er vast te lopen. Minister van Verkeer zijn is geen leuke job in dit land.
Als men het tegenwoordig heeft over armoede en werkeloosheid, dan ondervindt men al snel dat beide cijfers de hoogte worden ingedreven door de aantallen al dan niet legale immigranten die men er bij telt. De meeste van die mensen hebben hun laatste centen in de reis naar onze streken gestoken en vallen hier dan ook meteen in de categorie armen en kanslozen. Als men ergens leest dat zoveel procent van de mensen hier onder de armoedegrens leven en dat het aantal blijft stijgen, dan is dat heel eenvoudig omdat het aantal immigranten ook stijgt. Zolang men niets doet aan de snel-Belg-wet, de zgz familie herenigingen en de regelmatige stiekeme regularisaties zal hierin weinig verandering komen. Dat geldt ook voor de werkeloosheid. Mensen die onze taal niet kennen, weinig of geen werkervaring hebben die hier van pas kan komen en dikwijls helemaal niet geschoold zijn (dat geldt in de eerste plaats voor de Afrikanen), komen hier bijna automatisch in de werkeloosheidcijfers terecht. E.e.a. is nog eens duidelijk gebleken na het bekend geraken van het drama bij Volkswagen-Vorst. Wat eerst op een rampscenario dreigde, blijkt nu helemaal niet zo dramatisch te moeten zijn. Zowel in de bouwsector, de NMBS, Volvo Gent, busbouwer Van Hool als in de metaalsector in het algemeen, blijken er alles samen enkele duizenden vacatures te zijn. Alleen al bij Agoria, het vroegere Fabrimetal, hebben zich meer dan honderd bedrijven gemeld die in totaal meer dan 500 vacatures hebben en dit zowel voor technisch als voor administratief personeel. M.a.w. het oude adagium "wie wil werken, zal werk vinden", geldt nog steeds. Men moet echter wel "iets" kunnen en dat is in de eerste plaats onze taal. Zelfs wie niet geschoold is kan worden bijgeschoold. Men kan echter geen mensen bijscholen als men elkaar niet verstaat. Dat is de logica zelf, maar die blijkt in de Belgische wetten niet terug te vinden.
