Wie dacht dat de affaire van de notionele intrestaftrek een unicum was in de Belgische politiek, zal zijn mening moeten herzien. Beleggers, vergeet de beurs, waarop men geld verliest en het spaarboekje dat niet genoeg meer opbrengt omdat de inflatie boven de 3% blijft. Er is nog het Kringloopfonds. Het Kringloopwat? Iedereen zal al wel gehoord hebben van de kringloopwinkels, waar allerlei tweedehands zaken worden opgeknapt en doorverkocht aan lage prijzen, iets wat zeker de financieel zwakkeren ten goede komt. Dat fonds blijkt in 2003 door de overheid (toen Paarsgroen) te zijn opgericht met een startkapitaal van 2,5 miljoen euro. Daarbovenop werd geld opgehaald via een obligatielening die in een eerste fase goed was voor 75 miljoen euro. Wie daarop intekende, krijgt een jaarlijks fiscaal voordeel van 3%, plús vijf procent op het bedrag dat in het fonds werd geïnvesteerd (met een maximum tot 250 per intekenaar). 13.500 intekenaars hebben sindsdien recht op zo'n vergoeding. De fiscus heeft sindsdien al 3,35 miljoen aan die obligatiehouders terugbetaald... Om een lang verhaal kort te maken: dat Kringloopfonds, hoe goed bedoeld ook, werkt met verlies en heeft de staat tot nu toe al 10,5 miljoen euro gekost, te betalen door u en mij, de belastingbetalers. In verhouding tot de notionele intrestaftrek zijn de verliezen voor de Staat in het Kringloopfonds maar pea nuts. De vraag is wel, hoeveel van die constructies er misschien nog bestaan op federaal, regionaal, provinciaal of ander vlak. Regeringen met aan het hoofd een man die sneller liegt dan zijn schaduw, zijn hoegenaamd niet te vertrouwen. Ik kom daar nog op terug.
Ik heb een goede tip voor onze federale regering in geldnood: schaft de staatsveiligheid af. Zoals zopas gebleken is, na de aanhouding van Abdelkader Belliraj in Marokko, zorgt deze dienst helemaal niet voor onze veiligheid maar is ze integendeel een gevaar ervoor. Informanten worden verondersteld gescreend te worden, iets wat blijkbaar niet (of niet goed) gebeurt bij onze veiligheidsdiensten. Gevolg daarvan is, dat zelfs mensen met moorden op hun geweten zomaar worden ingehuurd. God weet hoeveel er nog zo in dienst zijn. Zeker met een steeds mogelijke terreurdreiging zullen er nl nog wel meer moslims als informant gebruikt worden. Zouden die anderen wél "koosjer" (what's in a word!) zijn? Er werd al langer gesuggereerd, dat België een vrij veilig land is op gebied van terreuraanslagen, omdat de terroristen hier meestal gerust gelaten worden. Het geval Belliraj is daarvan een zoveelste bewijs. Slechts als het echt niet anders kan, wordt er opgetreden, maar meestal gebeurt er niets. De Belgische staatsveiligheid is met het geval Belliraj trouwens niet aan zijn proefstuk. Denk maar aan de ontsnapping van Fehriye Erdal, waar zogezegd 18 (!) speurders op "zaten". Het is dan ook een waardeloze organisatie die handenvol geld kost én die daarenboven niet eens de andere veiligheidsdiensten op de hoogte houdt. M.a.w. een staat in de staat. Het enige waarin de Belgische staatsveiligheid altijd heeft uitgeblonken, was in de controle op de Vlaamsnationalisten. Die waren sinds Wereldoorlog II hét mikpunt van de meeste onderzoeken en, volgens de staatsveiligheid, de grootste dreiging voor het voortbestaan van België. Dat was zo het geval met de Volksunie en later ook met het Vlaams Blok/Belang. Denk bv maar aan het geval van de zangeres Soetkin Collier, die zelfs het verbod kreeg België te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival, omdat haar familie zgz extreem-rechtse sympathieën had! Klap op de vuurpijl was dan nog dat het kind, dat er helemaal niets mee te maken had, zong voor Urban Trad, een Franstalige groep... Kortom, schaf die staatsveiligheid af en laat hun werk doen door de andere politiediensten, we hebben er meer dan zat. Een veiligheidsdienst die nog niet eens weet dat haar eigen informanten moordenaars kunnen zijn, is die naam niet waardig.
Gisteren op het middagjournaal van de VRT, kwam e.o.a. professor van een gespecialiseerde instelling vertellen dat hij uitgezocht en gevonden had, waarom het onderwijs in Wallonië van zo'n slechte kwaliteit is: er wordt daar te weinig geld in gestoken! Als mop van de week kan dat tellen. Bij het aantreden van Paarsgroen heeft Verhofstadt in 1999 als eerste daad enkele miljarden Belgische frank extra in het Waalse onderwijs gestoken. Dat had hij vooraf met de Walen afgesproken, zonder dat er ergens iets van op papier was gezet. Wat is er met dat geld dan gebeurd? Waarschijnlijk, voor zover ik het mij herinner, is het gegaan naar allerlei nevenbanen, zoals poetsvrouwen, onderhoudspersoneel, tuiniers, bewakers en noem maar op. In 't kort: geïnvesteerd in het gekende Waalse cliëntelisme en dus niet in het onderwijs zelf. Het Waalse onderwijs is een van de duurste in Europa en blijkt dus nog steeds geld tekort te hebben. Het is een van de vele Waalse sectoren die teren op het geld van Vlaanderen dat bij hen via België binnenkomt en er mede de oorzaak van is dat onze zuiderburen zo aan België gehecht blijven. Maar er is ook goed nieuws. Volgens een gedetailleerde studie over de regionale arbeidsmarkten, gemaakt door het Steunpunt Werkgelegenheid en Sociale Economie uit Leuven, blijkt dat de Belgische gemeente met het grootste percentage werkenden in de provincie Luik ligt. Dat is het goede nieuws. Minder goed, althans voor de Walen, is het feit dat het hier om de gemeente Büllingen gaat. Zoals de umlaut op de "u" laat vermoeden, gaat het om een gemeente van Duitstaligen. Het wordt nog erger, als men weet dat twee andere gemeenten uit die buurt, die respectievelijk op plaatsen drie en zes eindigen, eveneens Duitstalige gemeenten zijn. De andere gemeenten in de toptien zijn allemaal gesitueerd in Vlaanderen. In de top tien van de gemeenten met de meeste werklozen vinden we geen enkele Vlaamse gemeente, alleen Waalse en Brusselse... Walen en werken, het zal nog lang een heikel thema blijven.
Er is nu wel een soort communautair akkoord en een soort begroting afgesproken. De vraag is echter wat ervan in huis zal komen. De problemen blijven huizenhoog en zijn talrijker dan ooit. Een overzicht: - Bijna niemand gelooft, dat er een tweede, serieus pakket aan staatshervormingen zal komen. Dat houdt in, dat dan ook bijna niemand gelooft, dat Leterme I het langer zal uithouden dan 15 juli a.s. - Bijna 60% van de Vlamingen geloven, volgens een recente peiling, zelfs niet dat het Vlaams kartel stand zal houden. De kans dat het wél zal gebeuren, zal er waarschijnlijk alleen zijn als CD&V, mét Leterme, uit de nieuwe regering zou stappen. De vraag is maar, of ze dat zal doen. - De nu tot stand gekomen begroting voor 2008 is grotendeels fictief. De samenstellers maken zichzelf wijs, dat de staat in 2008 meer belastingsgeld zal incasseren. Met een economie die zienderogen achteruit gaat en waarvan niemand nog maar durft veronderstellen dat het beter zal worden, is een groter belastingsinkomen zo goed als uitgesloten. - De 250 miljoen, die er eenzijdig aan Electrabel zullen worden aangerekend, zijn eveneens helemaal niet zeker. De elektriciteitsproducent is wettelijk helemaal niet verplicht dat te doen, tenzij daarover een wederzijds akkoord wordt afgesloten. Dit akkoord zal een clausule moeten bevatten waarbij de kerncentrales langer zullen moeten open blijven. Als de PS zich daartegen zal blijven verzetten, komt er van de Electrabel toelage niets in huis. Dan eindigt dat net zoals de stookolielening van Freya met de mooie benen (en die bedroeg toen maar 100 miljoen, dus tweeënhalve keer minder). - Aan de notionele intrestaftrek wordt niets gewijzigd. Tegenover de buitenlandse beleggers kan dat ook niet, maar het kost de staat wel vijf keer meer dan gepland en zorgde voor een gat van 2 miljard in de begroting. De socialisten zijn er zogezegd tegen, maar hebben indertijd de wet wel mee gestemd... - De Vlaamse regering heeft zich wel garant gesteld voor 500 miljoen euro (ze is nog maar eens door de knieën gegaan voor wat pea nuts), maar zegt nu dat bedrag te zullen terugtrekken als er geen ernstige tweede staatshervorming wordt goedgekeurd vóór 15 juli. - Tenslotte is CD&V tóch door de knieën gegaan in de gezondheidszorg en heeft ze, nadat ze het eerst had afgeschoten, Onkelinx 380 miljoen euro toegezegd (over drie jaar) om haar kankerplan uit te werken. Als dit inderdaad een nationaal plan wordt, dan is de Vlaamse ziekenhuissector het kind van de rekening. Al wat madame O. doet is met voorbedachte rade én anti-Vlaams, denk maar aan haar vroegere Rosettaplan en aan de verschillende maatregelen die ze op justitie heeft genomen (o.m. de versoepeling van de wet Lejeune). Mijn pronostiek is dan ook dat Leterme I het hoogstens vier maanden zal uithouden. Dan zal die regering vallen en krijgen we er weer een die de lopende zaken zal mogen doen. En wat er daarna zal gebeuren, is nog koffiedik kijken, tenzij eerst Brussel-Halle/Vilvoorde definitief wordt gesplitst en men terug wettelijke verkiezingen zal kunnen houden. Dit laatste thema moet binnen de maand door de senaat worden behandeld. Als ook daar de Vlaamse partijen hun democratische meerderheid laten gelden, zijn we op de goede weg. Kosovo verdient navolging!
Als ge de laatste tijd de krant openslaat, dat valt het op hoeveel papier er vermorst wordt aan allerlei problemen waarvan we vroeger nooit gehoord hebben, laat staan dat we last van hadden. Het is net alsof de allochtonen hier de wacht uitmaken. Gaat het niet over het hoofddoekenprobleem, dan is over criminaliteit of over de centen. Dit laatste geldt dan in de eerste plaats de zgn moslimexecutieve, een overkoepelend orgaan dat door de staat geldelijk gesteund werd. Ik zeg wel "werd", want minister Vandeurzen heeft recentelijk die geldkraan dichtgedraaid, waarna de heibel pas echt begonnen is. Die executieve was vorig jaar al eens geschorst wegens fraude, waarbij een ondervoorzitter zelfs werd aangehouden. De nieuwe raad was nog maar pas weer in functie, of de rekeningen klopten opnieuw niet. Nu zijn de voorzitter en een secretaris in verdenking gesteld, weerom van fraude. Enfin, als het om geld gaat blijken ze in de executieve geen onderscheid meer te kunnen maken tussen mijn en dijn. "Allah is groot, maar ziekenkas is groter", zongen de Strangers vroeger al. Ziekenkas, staatskas, als het maar kassa is, moeten ze bij die executieve gedacht hebben. Geld is trouwens niet de enige reden waarom er ruzie is binnen de Belgische moslimgemeenschap. Die is nl dubbel gesplitst. Enerzijds zijn er de Marokkanen en anderzijds de Turken. Die twee gaan niet gemakkelijk akkoord en huldigen ook het principe "eigen volk eerst". Daarbij komt nog dat zelfs bij de allochtonen in dit land er een duidelijke scheiding begint te komen tussen Waalse en Vlaamse allochtonen. Is er hier nog één sector waarin noord en zuid zich nog samen vinden kunnen? Tenslotte is er het feit, dat de allochtonen in het algemeen en de moslims in het bijzonder zich hier niet willen integreren. De discussie over de hoofddoeken is daar één punt van. Maar nog erger is het feit, dat zich twee weken geleden geen enkele allochtoon gemeld heeft op de infodag die speciaal voor hen georganiseerd was in Leuven. Niet één! Een "welkomsdag" werd dat in Leuven genoemd. Ze zouden misschien beter een afscheidsdag organiseren!
Het akkoord tussen de "wijzen" is dus een lege doos geworden, een typisch Belgische politieke uitvinding, denk maar aan het generatiepact en nog zo enkele van die 'historische" beslissingen. Toch zijn er mensen die blij zijn met een dooie mus. In de eerste plaats de "ankers" van de VRT. Zowel Martine Tanghe als Goedele Wachters straalden. "Eindelijk een communautair akkoord tussen Vlamingen en Walen", kraaiden zij. Wie dat ook deed was Bartje Somers, die helemaal terug in zijn vest zit van "his master's voice". Zoals in zijn beste paarse tijd, zong hij de lof van superman Verhofstadt die na acht maanden bekvechten tussen de politiekers van lagere rang, een communautair akkoord uit de brand had gesleept. Hoera! Deze eerste fase van de zgz staatshervorming is niet meer dan een soort administratie hervorming, zoals "Deckerke" al opmerkte. Feitelijk is het nog minder dan dat, want bv bij het akkoord over de nieuwe verdeling van de verkeersboetes, gaat men de andere richting uit: hier wordt weer verdeeld. Dit laatste weerspiegelt trouwens perfect de hele draagwijdte van die eerste fase: Vlaanderen mag het kleingeld innen, België krijgt de opbrengst van de grote boetes. Wij de borrelnootjes, de staat de "grote sloef". Een betere typering kon moeilijk. De N-VA doet dus niet mee en blijft aan de zijlijn staan. Al bij al, als er al iets positief te vermelden is, dan is het dat er voorlopig geen nationale kieskring komt, geen samenvallende verkiezingen en geen paritaire senaat. Ook geen echte oplossing voor Brussel-Halle/Vilvoorde, maar in deze materie moet Vlaanderen geduld koesteren. In de kamer is voor de splitsing al gestemd, in de senaat wordt er op dit ogenblik getemporiseerd, maar dat kan niet blijven duren. Tenslotte valt het doek pas op 21 juli. Vooral voor het CD&V wordt het dan kiezen of delen. Na die datum verder gaan zonder een echte staatshervorming, is verloochenen aan haar verkiezingsbeloften. Met de regionale verkiezingen in het vooruitzicht, wacht de partij van de eeuwige compromisseurs dan, hopelijk, een fikse afstraffing. "Met de dood in 't hart" en "voor een goed bestuur" zal dan niet meer volstaan om de kiezer te paaien.
Een van de weinige serieuze nieuwe inkomsten die Leterme I kan hebben, is door het langer openhouden van de bestaande kerncentrales van dit land. Om dat te verwezenlijken moet er echter een einde gemaakt worden aan de (zoveelste slechte) beslissing van de regeringen Verhofstadt om deze centrales te sluiten. Buiten het feit dat kernenergie CO²-vrij is, kan de nieuwe regering enkele miljarden euro extra ontvangen, als er tenminste goede afspraken gemaakt worden met de elektriciteitsproducenten. En daar knijpt het schoentje. De meeste partijen willen immers af van het quasi monopolie dat Electrabel (zeg maar Suez) in België heeft. Wat men telkens vergeet erbij te zeggen, is dat er feitelijk geen alternatief is. Er zijn wel genoeg andere maatschappijen die energie verkopen, er zijn er echter weinig die heus energie kunnen opwekken. De laatste vijfentwintig jaar zijn er in West-Europa zo goed als geen nieuwe productiebedrijven bijgekomen, tenzij in Frankrijk. Niet alleen België, ook Duitsland heeft beslist uit de kernenergie te stappen. Merkels CDU wil die maatregel wel terugtrekken, maar ook de Duitse linksen liggen dwars en dat zal daar niet beteren nu blijkt dat de linkse partijen in ons buurland in opmars zijn. Er wordt geschat dat, als deze trend zich doorzet, Duitsland tegen 2030 een kwart van elektriciteitsproductie zal verloren hebben. Als het zover is, zal dat grote land ook verplicht worden energie in te voeren: gas uit Rusland en elektriciteit uit Frankrijk, waar het met kernenergie wordt geproduceerd. Als België Suez tegen de schenen blijft stampen, zou het wel eens kunnen dat Duitsland de voorkeur krijgt en wij letterlijk in de kou zullen blijven staan. Dit is geen dagdromen. Vorige week nog luidde Luc Sterckx, de voorzitter van de kleinere Belgische producent SPE (tevens voorzitter van Febeg) de noodklok. Hij zei elke dag zijn hart vast te houden, tussen zes en zeven uur 's avonds, wanneer bij ons het energieverbruik piekt. Vorig jaar zijn we er goed vanaf gekomen, wegens de zachte zomer. Zou het dit jaar écht zomeren (zoals in 2006 bv), dan riskeren we stroompannes te hebben à la Californië (of Zuid-Italië). En het alternatief van de groene stroom, hoor ik al zeggen? Laat me niet lachen. Een groep van experts, de "Commissie Ampère" genoemd, kwam in het jaar 2000 al tot de vaststelling dat, als we op alle beschikbare zandbanken vóór de Belgische kust windmolens plaatsen en zonnepanelen op alle mogelijke plaatsen in dit land, de groene stroom hooguit een aandeel zal hebben van 10%. Dus nog niet eens de 13% waartoe België zich verbonden heeft. Als er niet snel gekozen wordt voor kernergie, als was het maar als tijdelijke oplossing, dan riskeert dit land vroeg of laat in het donker te verzeilen. Letterlijk!
Volgens de Open-VLD, wordt het hoog tijd dat de snel-Belg-wet wordt aangepast. Dat zal wel, ja. Alleen is het mede dank zij die partij dat de wet er gekomen is, onder Verhofstadt I. Ze is er mede de schuld van, dat heel wat buitenlandse criminelen zich tot Belg hebben kunnen laten naturaliseren, iets wat zo maar niet terug te draaien is. Het laatste voorbeeld is de pas in Marokko aangehouden gangster die zes moorden in België zou hebben bekend. Het Gerecht, we zouden bij ons beter spreken van het Gekrom, want veel "recht" is er niet bij, is de laatste tijd weer bijna dagelijks in het nieuws en dat in de slechtste zin van het woord. Dat er al misdaden worden opgelost, hebben we meestal nog te danken aan het buitenland. Buiten de arrestaties in Marokko blijkt er ook een doorbraak te zijn in de nog niet opgeloste moord op een joodse diamantair en zijn vriendin in Antwerpen in de jaren negentig. Ook die zaal werd opgelost in het buitenland, nl in Nederland. Volgens een recent rapport van het internationaal Centrum voor Gevangenisstudies in Londen, zit er in België maar één inwoner op duizend in de gevangenis, tegenover bv één op honderd in de States. Dat zou de indruk geven, dat het hier veiliger is, maar het kan ook het tegenovergestelde betekenen, nl dat er hier veel meer criminelen los lopen. Ondertussen zijn er in dit land 1500 cellen te weinig en dreigt er weer, voor de zoveelste keer, een actie van de gevangenisbewakers. In Nederland heeft men het probleem van de overbevolking opgelost door meteen gevangenissen bij te bouwen en de gedetineerden ondertussen onder te brengen in zgn "bajesschepen". Die schepen hebben ze nu niet meer nodig en zouden bv door België tijdelijk gebruikt kunnen worden. Maar nieuwe justitieminister Vandeurzen heeft daar geen oren na. Hij wil nieuwe gevangenissen bouwen, wat inderdaad zou moeten, maar vergeet daarbij dat het minstens nog vier jaar zal duren alvorens de eerste nieuwe bajes klaar zal zijn. Ondertussen laat men wel een serie (kleine) criminelen lopen, waardoor het onveiligheidsgevoel van de burger er niet op zal verbeteren. En dan zijn er de processen. Die van het DHKP-C bv, waar de Belgische Justitie moet uitmaken welke rechters het bij het juiste eind hadden: die van Gent en Brugge of die van Antwerpen. Zelfde zaak, zelfde dossiers; maar een tegenovergestelde uitspraak. Verder is er Lernout & Hauspie, hét proces van de 21ste eeuw, waaraan Justitie zich lijkt te verbranden. De medebeschuldigde Dexia bank had zelf een onderzoek ingesteld en is tot het besluit gekomen dat enkele onderzoeksrechters zich min of meer hebben laten omkopen tijdens een proces in Singapore, een proces n.b. dat Dexia daar gewonnen heeft. Nog erger is de zaak tegen Koen Veeckman, die op de politiedienst waar hij werkte, duizenden (!) vertrouwelijke documenten stal en ze doorverkocht aan de drugsmaffia. Die zaak werd in de doofpot gestopt (net zoals die van de bende van Nijvel) en is nu verjaard, zodat niet alleen Veeckman, maar ook de criminelen, die erbij betrokken waren, vrijuit gaan. Tenslotte zijn er de huurkosten voor de gerechtsgebouwen van Antwerpen en Gent, die in totaal 867 miljoen euro per jaar bedragen en dit voor een periode van 36 jaar! Allemaal dank zij Paars en haar overtroffen minister Onkelinx, mevrouw Uyttendaele. Jo Vandeurzen is echt niet te benijden met de post die hij gekregen heeft. In de meeste gevallen hierboven vermeld kan hij helemaal niets doen. Het enige wat hij tot nu toe op dat gebied gepresteerd heeft, is zijn weigering om een wet van Paars te laten uitvoeren voor het oprichten van een federaal instituut voor de gerechtelijke opleiding. Eén van de vele plannetjes van tante Laurette om dit land te herfederaliseren (wat ook een dada is van Verhofstadt)*. Kortom, dit land heeft geen Gerecht. Het is een Gekrom, de naam "recht" niet waardig. --- * CD&V heeft ondertussen een andere herfederaliseringsplan van Onkelinx afgeschoten, nl dat van het "nationaal" kankerplan, waarbij vooral de Vlaamse ziekenhuizen, die op dat gebied al zeer goed werk leveren, getroffen zouden worden.
Verhofstadt III is aan de begrotingsbesprekingen begonnen (niet ten onrechte een "begrotingsmarathon" genoemd) en meteen zit het spel weer op de wagen. Er moet daar nl een gat van liefst drie miljard euro worden dichtgereden en dat laat zich in de huidige financiële en economische situatie zomaar niet dichten. Zo blijkt het overschot op onze handelsbalans in 2007 teruggevallen op amper 700 miljoen euro, tegenover 3 miljard het jaar voordien en 10 miljard in 2.000. De zgz liberaal Verhofstadt heeft het waarlijk goed gedaan, niet? Zoals ik eergisteren reeds meldde in mijn blog over de zgz Waalse heropstanding, wordt van de regio's verwacht dat ze hun steentje zullen bijdragen, in de vorm van een half miljard euro die ze niet mogen uitgeven. De Waalse deelregering heeft al bedankt en de Brusselse doet het nóg straffer: die vraagt een extra bedrag bij van dezelfde grootte. Dat maakt dus, dat Vlaanderen het weer eens alleen zou moeten betalen. Onze regio is daartoe in staat, maar onder bepaalde tegenprestaties, o.m. door het overdragen van bevoegdheden aan de regio's. En daar knelt het federale schoentje. Het is nl gebleken dat de zgz "wijzen" en het octopuszootje er zelfs niet in slagen tot een akkoord te komen over de zgn "borrelnootjes", laat staan de serieuze veranderingen. Wat de francofonen, daarin gesteund door de belgicisten uit de CD&V (Dehaene en Van Rompuy sr, om geen namen te noemen), willen is, dat Vlaanderen betaalt zonder tegenprestaties en daarmee uit. Enfin, het klassieke recept sinds 1830. Gelukkig gaat dat niet gebeuren. Vlaams minister-president Kris Peeters blijkt dan toch genoeg ruggengraat te hebben om boter bij de vis te eisen. Hij kan ook moeilijk anders. Net nu is uitgelekt, dat de Vlaamse Volksbeweging (VVB) een enquête heeft gehouden bij meer dan 2.600 mandatarissen van de CD&V zowel op gemeentelijk, provinciaal, regionaal als federaal vlak en dat 90% van die mensen achter de 5 Vlaamse resoluties blijven staan. Tel daar nu de 100% N-VA-ers bij en dan weet ook de kartelleiding dat daar niet mee gelachen kan worden. Het wordt dus woord houden, tegenover de vroeger goedgekeurde resoluties, maar ook tegenover de honderdduizenden kiezers die in juni 2007 voor het kartel hebben gekozen omdat hen meer Vlaanderen werd beloofd. Over exact één maand is het Pasen. Zo te zien, zal er niet veel te rapen vallen.
De Marokkaanse autoriteiten hebben dus in eigen land een terreurnetwerk opgerold dat gerund werd door een "Marokkaanse Belg". De man woonde al jaren hier met vrouw en kinderen en was in 2000 Belg geworden, waarschijnlijk dank zij de zo geroemde snel-Belg-wet van Verhofstadt I. Het feit, dat criminele moslims hier een vrij onopgemerkt leven leiden, is niets nieuws. Ook bij de planners van de aanslagen in Madrid waren er Marokkanen betrokken die in Limburg leefden. Van een ervan liep de vrouw hier zelfs rond in een burka. Kan hier allemaal. Wat intrigerend is in de nieuwe zaak is, dat Abdelkader Belliraj, de hoofdbeschuldigde, die met zijn bende verdraagzame moslims en joden wou opruimen, in Marokko bekend heeft in België vroeger zes moorden te hebben gepleegd. Waarom zou hij dat gedaan hebben? Een plausibele uitleg is, dat die moorden veel zwaarder zullen doorwegen dan de nog uit te voeren aanslagen en dat de man waarschijnlijk hoopt aan België uitgeleverd te worden. Hier krijgt hij maximum levenslang en loopt hij, in het slechtste geval, twaalf jaar later weer vrij rond. Zelfs al zou hij zijn hele straf hier moeten uitzitten, dan is een verblijf in een Belgische gevangenis nog altijd een paradijs in vergelijking met die in een Marokkaanse bajes. Misschien heeft hij ook wel de (Vlaamse) film "De Hel van Tanger" gezien. Eens trouwens in België, kan de man wettelijk niet meer worden uitgewezen, omdat hij (ook) de Belgische nationaliteit heeft. De recente vrijspraak van de DHKP-C terroristen door het Antwerpse Hof van beroep, zal Abdelkader Belliraj alleen maar gesterkt hebben in zijn hoop op een uitwijzing naar dit voor hem beloofde land. --- Tegen die vrijspraak voor de DHKP-C terroristen (volgens het Hof waren het "maar" sympathisanten"), is het federaal parket tenslotte toch maar in beroep gegaan. Het schaamtegevoel was blijkbaar té groot. Nu wordt het wachten om te horen of het Hof van Cassatie haar rechters in Brugge en Gent gaat gelijk geven ofwel die van Antwerpen. Wat een land!
Met statistieken kunt ge alle kanten uit. Dat werd zopas nog bewezen met de verschillende standpunten i.v.m. het duurder geworden leven. Naargelang de periodes die ervoor in aanmerking kwamen werd het leven hier van 8,5% duurder tot 7,5% goedkoper! Rudy Demotte, de nieuwste minister-president van Wallonië heeft ook dankbaar gebruik gemaakt van enkele statistieken, o.a. van de KBC en de Vlerick management school, om aan te tonen dat Wallonië op dit ogenblik sneller vooruit gaat dan Vlaanderen. Ook het zgz Marshall Plan werd nog eens boven gehaald. Dat is dan de theorie. De praktijk is echter iets genuanceerder, om het voorzichtig uit te drukken. Wallonië (en dit geldt ook voor Brussel) behoort tot de slechts presterende arbeidsmarkten van Europa. Dat blijkt nog uit een recente studie van het Steunpunt Werk en Sociale Economie, waarbij liefst 93 Europese regio's vergeleken werden. Als men zich daar onderaan bevindt, is het logisch dat het alleen maar beter zou moeten worden en dat de vooruitgang er, in percentages, hoger moet liggen om terug te kunnen komen. Het Waalse gewest haalt maar 15% van de Belgische export en heeft nog altijd een kwart millioen werklozen. Toch is Demotte nog niet de slechtste. Om te beginnen is zijn Nederlands behoorlijk. Zijn moeder was een West-Vlaamse en hij zal ons, Vlamingen, dan ook eerder begrijpen dan een echte Waal (en zeker eerder dan een hautaine francofone Brusselaar). Het rechtstreekse contact dat Demotte trouwens heeft met Vlaams minister-president Kris Peeters en dat o.m. al resulteerde in een poging te zorgen voor beter interregionaal vervoer, wijst in die richting. Uit dit alles besluiten dat het nu met Wallonië beter gaat is echter een stap te ver. Uitgerekend deze week werd bekend, dat de federale regering de deelregeringen gevraagd heeft hun steentje bij te dragen tot het dichten van het grote gat (van 3,5 miljard euro!) in de nationale begroting en wat blijkt? De Franse gemeenschap én het Waalse gewest zeggen dat ze wel willen maar, oh toevallig, het dit jaar heel moeilijk hebben. Brussel zegt alleen te kunnen bijdragen als het eerst zelf extra geld krijgt via een eventuele nieuwe staatshervorming (!). Het resultaat is, dat het weer "grote broer" Vlaanderen zal zijn die het gat mag helpen dichten. Als compensatie zal het dan weer enkele futiele bevoegdheden bij krijgen, zoals bv het landbouwrampenfonds en/of het kadaster. Op die manier blijft België, of wat ervan over schiet, maar aanmodderen. --- In de marge van bovenstaande, nog dit: op de "State of the Union" van Demotte waren er juist geteld negen (9) Waalse volksvertegenwoordigers aanwezig, inbegrepen ex-bendeleider José Happart, die daar nu Kamervoorzitter is... Blijkbaar geloven ze er zelf ook niet in.
Met de staatshervorming wordt het driemaal niks. Ge moet al een vreselijke optimist zijn, of een simpele ziel, om te geloven dat Leterme I iets voor Vlaanderen gaat betekenen. Van "wijzen" van het type Verhofstadt, Vande Lanotte, Dehaene en Moureaux, heeft Vlaanderen niet veel goeds te verwachten. In de eerste plaats maakt men de Vlamingen blij met wat futiliteiten, zoals de regionalisering van de zgn "Ikea"-wet, de huurwet en nog zo enkele onbeduidende zaken. Dat noemt men dan het eerste pakket en dat zou dus worden goedgekeurd bij de installatie van Leterme I, op Paaszaterdag. Tegelijk zou er een afspraak gemaakt worden voor een tweede pakket, een met meer inhoud (maar wát wordt niet bij verteld), dat vóór de zomer zou moeten zijn goedgekeurd. Dit zouden wel eens de klassieke vijgen na Pasen kunnen worden. Zelfs als dat tweede pakket enkele voor Vlaanderen substantiële veranderingen zou bevatten, dan zal het pas van kracht worden ná de regionale verkiezingen van 2009. Dit laatste dan volgens een plan van Machiavelli Reynders, dat niet nieuw is: hij had het reeds zo voorgesteld vlak na 10 juni ll. Reynders en zijn MR willen nl de Waalse regionale regering, waarin zij niet vertegenwoordigd zijn, geen extra bevoegdheden geven en hopen na de verkiezingen van 2009, dat hun partij dan (weer) in die Waalse deelregering zal zitten. Als er van bovenstaande iets in huis komt, dan zijn de Vlamingen, voor de zoveelste keer, de klos. Om zijn plan uit te werken, gaat Reynders volgende week nl praten met de SP.a en de groenen. Hij zou ze zelfs mee in de nieuwe regering willen krijgen. Als dat zou lukken, krijgen we een soort Italiaanse regering (die van Prodi, met zijn negen partijen, is ondertussen roemloos ten onder gegaan, zoals ik voorspeld had). Daarbij komt nog dat men op die manier de N-VA niet meer nodig zou hebben en zelfs overboord zou kunnen kippen, als de partij van De Wever niet mee zou willen. Daar moet de CD&V natuurlijk mee akkoord gaan, maar met het verlokkelijke beeld van de ministerposten in het vooruitzicht, is zo'n scenario reëel. Gesteld, dat het Vlaams kartel toch stand houdt en er dus niets in huis zal komen met de staatshervorming, dan moet het consequent zijn en zich houden aan haar verkiezingsbelofte dan niet in een nationale regering te stappen. Dat zou als gevolg kunnen hebben dat we een soort regering van lopende zaken zouden krijgen tot aan de regionale verkiezingen van 2009, waarna er opnieuw zou kunnen gepraat worden. Dat België ondertussen op apengapen ligt, zal Vlaanderen worst wezen. Het wordt stilaan tijd dat de kiezers getoond wordt wie die laatste verkiezingen gewonnen heeft. Soms krijgt men de indruk, dat het de verliezers zijn die nu het politieke programma bepalen.
Van de (hopelijk tijdelijke) ziekte van Leterme, hebben enkele oude CVP-knollen misbruik gemaakt om hun totaal verouderde ideeën weer eens boven water te halen. Dat geldt dan in de eerste plaats voor het Brabantse trekpaard Dehaene. Die zegt wel alleen nog in "Europa" te willen zetelen, maar moeit zich ondertussen toch maar lekker met de Belgische binnenlandse politiek en dan nog op zijn eigen, plompe en bazige manier. Hij wordt in zijn uitleg bijgestaan door het belgicistische deel van de tandem Van Rompuy, nog zo'n bloempot die hoogstens nog kan dienen als voorzitter van de Belgische kamer, maar voor de rest beter zijn bek zou houden als het over Vlaanderen gaat. Ik wil hierbij opmerken, dat ik niets heb tegen de ouderdom van beide heren als ik het over "oud" heb, maar wel aan hun manier van denken, die echt niet meer van deze tijd is. "Age is in the mind, not in the calender", zoals de Angelsaksers dat zo kernachtig uitdrukken. Dehaene en Van Rompuy sr zitten met hun hoofd nog steeds in de oude CVP-logica, die erin bestond ervoor te zorgen dat ze erbij waren, dat de partij mee aan de macht moest blijven en dat men daarvoor offers moest brengen, desnoods met de dood in 't hart. Dat Dehaene mee in de zgz "raad van wijzen" zit, is trouwens ook al fout, want hij zal daar alleen maar toegevingen doen aan de francofonen, zoveel is zeker. Dehaene en Van Rompuy sr zouden dus al tevreden zijn met de "borrelhapjes" (volgens de VLD zijn dat nu "sardientjes" geworden zijn, dit i.pl.v. de "vette vis" van N-VA-er Jambon). Er zou, volgens de heren, toch een datum van ergens deze zomer bij moeten vermeld worden, waarop dan wél een echte staatshervorming zou worden doorgevoerd. Wat is dat voor zever! Als men de problemen tegen 23 maart niet opgelost krijgt, zal dat ook niet tegen 23 juni gebeuren. Wat Dehaene en Van Rompuy sr willen is, dat men hoe dan ook Verhofstadt III (of IV) of Leterme I voorzet, dan de vakantie als excuus zal inroepen en ten slotte zonder staatshervorming zal verder boeren. CVP-achtiger kan moeilijk. Opmerkelijk is ook, dat er weinig officiële weerstand is vanwege CD&V-voorzitter ad interim Schouppe, die zelf ook nog van de oude CVP-stempel is (dat werd zopas nog bevestigd door de voorzitter van de eigen CD&V-jongeren). Tenslotte nog dit: volgens bovenstaande heren zou men met de hele zaak niet verder kunnen zolang niet zeker is wanneer Leterme genezen zal zijn. Staat de geschiedenis dan stil zonder Leterme? Beste medeburgers, er komt geen staatshervorming, want Yves Leterme is ziek!
Einde maart 2008. De poging om een nieuwe, definitieve federale regering te vormen is mislukt. Trouw aan hun verkiezingsbelofte om niét in een regering te zullen stappen als er geen serieuze staatshervorming komt, weigeren CD&V en N-VA nog verder mee te doen. Het Vlaamse parlement wordt samengeroepen en minister-president Kris Peeters roept de onafhankelijkheid uit van Vlaanderen. Over heel het grondgebied is het feest, overal wordt gevlagd en wordt het Vlaamse volkslied gezongen. --- Toen werd ik wakker. Ik had gedroomd. Het land dat zichzelf onafhankelijk had verklaard was niet Vlaanderen, maar Kosovo, een Servische enclave met een meerderheid van Albanese moslims. Kosovo heeft geen volkslied, zelfs (nog) geen eigen vlag. Er werd dan maar gezwaaid met de vlag van het Albanese buurland (stel eens voor dat wij, Vlamingen, met een Nederlandse vlag door de straten zouden rijden!). Kosovo is straatarm, raakt aan geen zee of grote stroom, heeft ongeveer de helft van zijn bevolking werkloos, heeft geen eigen energievoorziening en is omgeven door een drietal andere armoezaaierlanden én door Servië. Dat Servië zal Kosovo niet erkennen en wordt daarin gesteund door Rusland. Toch is de kans groot dat het landje vandaag zal erkend worden door de overgrote meerderheid van de E.U.-landen, die de nieuwe natie reeds hun steun hebben toegezegd. Vlaanderen telt driemaal meer inwoners als Kosovo, heeft internationale havens en luchthavens, een industrie en landbouw om U tegen te zeggen, bijna geen werkloosheid, een eigen vlag én volkslied. Toch ziet het er niet naar uit, dat Vlaanderen van de E.U. zo maar zijn onafhankelijkheid zal krijgen, al moet gezegd dat dit mede de schuld is van een aantal eigen Vlaamse verkozenen, die regelmatig de kant van de tegenstrever kiezen. Hoelang nog? Als we uit het Kosovo geval één les kunnen trekken, dan is het dat we zelf kunnen beslissen onafhankelijk te worden, net zoals ooit in het nepjournaal van de RTBF werd gesuggereerd. We zullen het dus zelf moeten verwezenlijken. Doen, Kris, doen!
Amper twee maanden geleden geloofde zo goed als niemand erin, dat een republikein de kans zou krijgen George "dubbeljoe" Bush op te volgen als zoveelste president van de U.S.A. Zoals de zaken er nu voor staan, is die kans er wél en heet de man John McCain. De man overleefde vijf jaar gevangeniskamp in Hanoi tijdens de oorlog in Vietnam en wordt in de States aanzien voor een ware held. Dat hij al 72 is, de oudste (serieuze) kandidaat ooit, doet niet veel ter zake. Zelfs mensen die het niet zo op Bush en zijn politiek gezien hebben, vinden McCain een aanvaardbare overgangsfiguur naar een misschien later jonge, minder ervaren man (of vrouw). Het feit dat McCain een kans maakt, heeft niet alleen met zijn figuur te maken. Het kamp van de democraten is hopeloos verdeeld en zowat netjes in twee gesplitst. Hoe dat ook zal aflopen, er zal altijd een deel van het verliezende kamp afhaken en misschien zelfs voor McCain stemmen. Het tere punt in de campagne van McCain blijft nog de vraag, wie hij als running mate zal aantrekken voor de finale nominatie en de uiteindelijke verkiezing. Hopelijk maakt hij niet de fout van George Bush senior, die zijn herverkiezing hypothekeerde door de zwakke Dan Quayle (wie kent hem nog?) als running mate te houden i.pl.v. te kiezen voor bv een Colin Powel, die als chef van het leger (én kleurling) toen zopas de eerste golfoorlog tegen Saddam had gewonnen. Als Bush Sr dat gedaan had, was Clinton nooit president geworden. Stel u voor dat McCain bv Condoleezza Rice als kandidaat vice-president zou kiezen. Ik denk dat zelfs Obama dan geen schijn van kans zou maken. Met de achterliggende gedachte dat, mocht McCain's gezondheid het wel eens zou afmelden, "Condi" zelfs president zou kunnen worden. Bij de democraten (en het politiek-correcte Westen) moet dat een echte nachtmerrie zijn. Enfin, het blijft spannend "over there"!
Het vroegere Joegoslavië was zo'n beetje België in het groot. Even kunstmatig, maar nog veel ingewikkelder: zes regio's, drie talen, drie godsdiensten, zelfs twee verschillende schriften. Zo'n situatie kon niet blijven duren en het land spatte in het begin van de jaren negentig dan ook uiteen. Slovenië, met een eigen taal, scheidde zich vrij snel af, Kroatië volgde. Beide landen maakten vroeger deel uit van het Habsburgse Rijk en zijn van katholieke huize. Bosnië-Herzegovina maakte een bloedige burgeroorlog mee, is nu wel onafhankelijk, maar is even kunstmatig als het oude Joegoslavië, met een bevolking van zowel moslims, katholieken als orthodoxen. De rest van het vroegere Zuid-Slavië is orthodox van geloof en spreekt Servo-Kroatisch, met uitzondering dan van de provincie Kosovo, waar zo'n 90% van de bevolking van Albanese oorsprong én moslim is. Om dat Kosovo gaat het nu: een provincie die waarschijnlijk morgen zijn onafhankelijkheid zal uitroepen. Servië wil, ondanks aandringen van de meeste E.U.-landen én de USA, niet weten van een Kosovaarse onafhankelijkheid, omdat Kosovo steeds Servisch grondgebied is geweest. Wij, in het Westen, vinden het logisch dat een streek toebehoort aan de meerderheid van zijn bevolking, zeker als die meerderheid meer dan 90% bedraagt. De werkelijkheid is echter, dat de aanwezigheid van de Albanezen in Kosovo te vergelijken is met die van de Franstaligen in de Brusselse Rand: ze zijn er stiekem binnen geraakt, tot ze op een gegeven ogenblik de meerderheid zijn gaan vormen. De Russische president Poetin heeft niet helemaal ongelijk, als hij het Westen beschuldigt van hypocrisie, omdat het Kosovo wel wil erkennen, maar bv Noord-Cyprus niet. Wat wij, Vlamingen, met de Kosovaarse kwestie gemeen hebben, is dat ook wij een meerderheid zijn in een verdeeld land en het zelf (nog) niet voor het zeggen hebben. De vraag is dan ook in hoever Europa zal toelaten dat Vlaanderen straks onafhankelijk wordt. Als de E.U. Kosovo aan de Albanezen wil geven omdat zij er de meerderheid vormen, dan moet zij straks Vlaanderen aan de Vlamingen laten. Wij zijn trouwens geen inwijkelingen; dit land is ons land. Meer zelfs, ons Vlaanderland is ooit veel groter geweest. Grote delen van Henegouwen en Noord-Oost Frankrijk waren ooit Vlaams grondgebied. Vlaanderen vraagt niet om baas te zijn over België, maar alleen over zijn eigen huidig territorium. De Servische minderheid in Kosovo is wat overblijft van de oorspronkelijke bevolking. In Vlaanderen zijn wijzelf die oorspronkelijke bevolking. Is onafhankelijkheid dan teveel gevraagd?
--- In de marge van bovenstaande, nog dit: België gaat 30 politie-agenten en 15 rechters naar Kosovo sturen. Waar gaat ze die rechters vinden? Wij hebben er zelf al te weinig. Of moeten we straks nóg langer wachten alvorens de processen in eigen land zullen plaats vinden?
Het ziek vallen van Yves Leterme laat nog maar eens zien, hoe ongezond politiek kan zijn, zeker in dit land. Buiten de normale problemen, die men overal wel zal hebben, zitten we in België met de exclusiviteit van de verschillende gemeenschappen, van de zes regeringen en de zeven parlementen, van de grendels en de evenwichten, van de verschillende talen. Discussies over alles en nog wat krijgen daardoor een extra dimensie, die men in de meeste andere landen nauwelijks nog tegenkomt. Daarbij komt nog al die nachtbrakerij. Ik heb hierover vroeger al eens meer geschreven, dat dit niet meer normaal is. Continu wordt er vergaderd tot stukken in de nacht, waarbij sloten koffie (en soms nog wat anders) wordt gedronken, gegeten op onmogelijke uren (en dan nog dikwijls ongezond en zwaar eten). Dat allemaal in de hoop de tegenpartij murw te krijgen en op het einde van de reis zijn slag thuis te halen. Dit is niet meer normaal. Volgens mij zou er een vaste afspraak moeten zijn dat alle discussies, waarover ook, bv om 1 uur 's nachts zouden moeten afgelopen zijn. Komt men niet tot een akkoord, dan gaat men er de volgende dag mee verder. Vergaderingen die 20 uur en langer (aan één stuk door) duren, zouden uit den boze moeten zijn. Zoals ik vandaag in de krant lees, zou een inspectie in de Wetstraat door de dienst "Welzijn en gezondheid op het werk", tot het besluit kunnen komen die zaak daar beter te sluiten! --- In de marge van de zaak rond de gezondheid van Leterme, is Fientje Moerman dievelings het Vlaamse parlement weer ingeslopen. De sukkel was, ocharme, in een zwart gat gevallen omdat ze tijdens de vorige verkiezingen geen verkiesbare plaats had gekregen/gewild (schrappen wat niet past). Tussendoor had ze nog wel raprap een bestuursfunctie gekregen bij de Gentse havengroep Sea-Invest, maar dat was blijkbaar niet genoeg om haar standing hoog te houden. Eigenlijk had ex-kamerlid Hilde Dierickx de vacante plaats moeten krijgen, maar die had waarschijnlijk geen voldoende zware lobby achter haar staan en werd dus gedumpt. De zwaar ontgoochelde Hilde kan nu misschien maar best overstappen naar de Lijst Dedecker, want bij haar ex-blauwe vrienden wordt het waarschijnlijk toch niets meer. In de Open VLD rommelt het trouwens weer meer dan men wil toegeven. Moerman mag dan al terug zijn, haar eerste contacten waren niet van harte. Verder blijkt uit een opiniepeiling dat Bart Somers wel de job van partijvoorzitter zal halen, maar met amper 43% van de stemmen. Als uw tegenspelers Margriet Hermans en eeuwige kandidaat Christian De Stoop heten, is dat maar magertjes. Politiek, zeker bij ons, blijft dan ook een hondenstiel.
De perikelen rond het hoofddoekverbod in Lier zijn peanuts als ge ziet wat er zoal in de ons omliggende landen gebeurt. - In Denemarken werd een moordcomplot verijdeld op een van de tekenaars van de Mohammed-cartoons. Als gevolg daarvan zijn die cartoons weer verschenen, zelfs in Deense bladen die het voordien niet gedaan hadden. In Denemarken zelf zullen de moslims waarschijnlijk wel in sourdine protesteren; de vraag is wat er weer buiten Europa zal plaats vinden. - In Duitsland is de Turkse premier Erdogan komen vertellen dat er voor de bijna drie millioen(!) Turken in dat land nu maar eens Turkse scholen moeten komen. Gelukkig lijkt kanselier Merkel daar niet op in te gaan en ze heeft daarin groot gelijk. In de jaren negentig werd zo een proef gedaan in Californië, waar kinderen van Mexicaanse inwijkelingen lager onderwijs konden volgen in het Spaans. Het resultaat daarvan was, dat die kinderen in het middelbaar onderwijs helemaal niet meer konden volgen. Dat weet Erdogan waarschijnlijk ook wel, maar hij speelt het spelletje van Eurabië mee, waarbij men hoopt dat Europa vroeg of laat geïslamiseerd zal worden. - In de Oostenrijkse deelstaat Karinthie, waar de partij van Haider sterk staat, is een nieuwe wet in voege gekomen waardoor gebouwen die niet thuis horen in het Oostenrijkse landschap, daar geen bouwvergunning meer krijgen. In de eerste plaats gaat het om de bouw van moskeeën met hun minaretten. - En om een idee te geven tot wat toegeeflijkheid en inschikkelijkheid kunnen leiden, nog een voorbeeld uit Griekenland, een E.U.-land, nota bene: In de Griekse provincie Thracië, waar een belangrijke moslimmeerderheid woont, hebben drie moefti's (islamitische rechtsgeleerden) de bevoegdheid om familiezaken te regelen op basis van de islamitische wetgeving. Ze worden aangesteld door de Griekse overheid. Ondanks dit laatste, zou er polygamie plaats vinden, kunnen alleen mannen er een echtscheiding aanvragen en krijgen vrouwen slechts de helft van de erfenis van hun man. En meisjes vanaf 12 jaar kunnen er volledig wettelijk uitgehuwelijkt worden! Wees dan maar eens breed en verdraagzaam. Hopelijk laat men het hier zover niet komen en worden de nieuwkomers ook in de toekomst verzocht zich aan te passen of terug te keren naar hun middeleeuwse samenlevingen. Eurabië? "Nej, tak", om het eens op zijn Deens te zeggen...
De inwoners van Lier en omstreken staan er slecht voor. Naar aanleiding van het hoofddoekenverbod in de Pallieterstad, bevriest de allochtone gemeenschap elke vorm van samenwerking met het stadsbestuur. Dat betekent: geen interreligieuze en multiculturele contacten meer. Geen multiculturele wandelingen, geen hapjesmarkt, geen culinaire wandelingen meer. De allochtonen zullen ook niet meer deelnemen aan de vrouwendag noch aan de stedelijke initiatieven op gebied van sport, cultuur en integratie. Het enige allochtone lid van het OCMW draagt nu ook een hoofddoek, nadat ze er drie jaar lang geen gedragen had. De mannen zullen op die manier niet (meer?) door haar in verleiding worden gebracht. Dat wordt dus even slikken voor de Lierenaars. Als ze dat maar te boven komen. Alle gekheid op een stokje: in feite tonen die allochtonen met deze actie duidelijk dat ze zich hier niet willen integreren. Dat ze meteen zichzelf buiten sluiten, bevestigt alleen maar het adagium van Pim Fortuyn, nl dat de islam een achterlijke godsdienst is. Dat er daar in Lier ook enkele oenen van Spirit met deze poppenkast willen meespelen, zegt ook iets over het niveau van dat partijtje van drie vrouwen en een paardenkop. Blijkbaar mag er bij Spirit niemand intelligenter uitzien dan Bertje Anciaux en dat zegt genoeg. Er lopen op deze wereld echter nog grotere oenen rond. De Engelse aartsbisschop bv, het hoofd van de Anglicaanse Kerk. Die haalde het in zijn hoofd te verklaren dat delen van de sharia, de islamitische wetgeving, in het Britse juridische systeem zouden worden opgenomen. Voor wie het zich niet zou herinneren: de sharia is de officiële wetgeving in enkele moslimstaten, waaronder Saoedi-Arabië en staat voor het seksueel verminken van jonge meisjes, het gevangzetten en geselen van vrouwen die verkracht worden, het stenigen van vrouwen die overspel bedrijven, het afhakken van handen van dieven, het publiek onthoofden van ter dood veroordeelden en nog van dat moois. Mijnheer de aartsbisschop is niet de eerste kerkleider die laat zien niet meer met zijn voeten op de grond te staan; dat maken we in Vlaanderen ook mee, zij het op een ander gebied. De Britse pers is er, gelukkig, massaal tegen in opstand gekomen en de kans bestaat, dat de man zal worden weggepromoveerd. Voor de mensen die denken dat er in Groot-Brittannië meer moslims leven dan bij ons, nog dit: dat geldt alleen voor de absolute cijfers. In procenten gerekend, leven er bij ons in België meer moslims dan in de U.K. (600.000 nl). In Denemarken, met een bevolking van 5.500.000 leven er zelfs nog meer (700.000). Het is niet per toeval dat Denemarken in de E.U. nu de strengste immigratiewetten heeft. Allochtonen horen hier de wet niet te dicteren. Als ze zich hier ongelukkig voelen en zich niet willen integreren, dan houdt niets hen tegen hier op te stappen en terug te keren naar een land waarin hun levensvisie wordt gerespecteerd en die van de anderen niet.
De Standaard is een reeks van tien artikelen gestart waarin de hele regeringscrisis vanaf 10 juni 2007 wordt doorgelicht. Elke dag vier tot vijf bladzijden lectuur van zaken waarvan we het meeste al wisten, zodat men zich afvragen kan, of ze daar bij die krant misschien verlegen zitten om kopij. Voor wie de politiek heeft gevolgd, volstaat het immers de hoofd- en ondertitels te lezen om te weten waarover het gaat. Al zijn er af en toe toch wel enkele punten die het (her)lezen waard zijn. Alleen blijft de vraag of met dat "doorlichten" een halve krant moet worden opgeofferd. Er schijnt in verband met bovenstaande nogal wat kritiek te zijn op het feit, dat de gesprekken met zijne koninklijke hoogheid de koning op straat worden gegooid. Ongehoord, roepen de koningsgetrouwen in koor. Uit de reportage blijkt nl dat Albert Second met de poepers heeft gezeten en hij op sommige momenten helemaal niet meer wist wat aanvangen. De raad die hij krijgt van zijn kabinetschef Jacques van Ypersele de Strihou is ook al stilletjesaan aan het verjaren, zoals trouwens die "onderkoning" zelf. Het bevestigt, wat ik hier reeds schreef ter gelegenheid van de Nieuwjaarsreceptie voor de "gestelde lichamen", nl dat Albert II te oud wordt om zijn functie nog normaal te kunnen uitoefenen (en dat geldt ook voor Jacques van Ypersele enz.). Hij zou dan ook best aftreden en het roer doorgeven aan prins Philippe, zodat we eindelijk nog eens wat vuurwerk zouden kunnen gaan meemaken. Van die prins Philippe gesproken; die heeft nog steeds zijn "geleende" meubelen niet teruggegeven, die hij had aangeslagen in het koninklijk museum voor kunst en geschiedenis, nadat ze daar tijdelijk waren geplaatst wegens de restauratie van het Antwerps koninklijk paleis aan de Meir. Die meubelen, o.m. fauteuils, stoelen en tafels in empirestijl ooit op bestelling van Napoleone Bonaparte besteld bij enkele gerenommeerde Parijse ateliers, hadden allang weer in het paleis aan de Meir moeten staan. Zonder die meubelen heeft het immers geen zin dat gebouw voor toeristen open te stellen, zoals was voorzien. De Vlaamse regering, bij monde van Geert Bourgeois, had een jaar geleden reeds gedreigd met een rechtszaak, maar daar hoort ge de dag van vandaag niet veel meer over. Op een vraag van Bart De Wever, toen die vorig jaar ook (even) op het paleis werd uitgenodigd, vertelde Albert II hem, dat Prins Philippe zou moeten worden vergoed als hij die meubelen terug moet geven! Hoeveel betalen wij die koninklijke familie elk jaar? Zopas hebben ze allemaal nog een opslag gekregen van 6,5%. En dan zou die zelf geen meubelen kunnen kopen? Van meubeljackers gesproken!
