De lokale verkiezingen leken dit jaar belangrijker dan de regionale en de federale. Reden daarvoor was, dat het de eerste verkiezingen in Vlaanderen waren zonder opkomstplicht*. Samen met Griekenland en Luxemburg zijn wij het enige democratische land ter wereld waar het nog bestaat. Reden temeer om dit op mijn ‘Only in Belgium’-lijst te houden.
Vrijheid van stemplicht is een vorm van politieke volwassenheid, waartoe dit land nog niet in staat blijkt. Persoonlijk vind ik dat er alleen stemplicht zou moeten zijn in niet-democratische landen als men daar plots toch kan gaan kiezen. Een voorbeeld daarvan was Egypte na de moord op president Sadat. Raar genoeg wonnen toen de zgz ‘Moslim Broeders’, uitgerekend de moordenaars van de president, omdat de doorsnee Egyptenaar niet ging stemmen, iets wat hij beter had gedaan. Er kwam een islamistische regering – die van Morsi – die wel als gevolg had dat de ondergedoken moslimbroeders boven water kwamen en men ze toen kende. Zodra het zover was, rekende het leger van Sissi ermee af en heeft men er daarna niets meer van gehoord. Niet dat Egypte nu veel democratischer is, maar van die moordenaarsbende is men toch vanaf geraakt. Het had veel slechter kunnen aflopen.
--
* Die opkomstplicht geldt nog wel in Brussel en Wallonië, maar wie niet komt opdagen wordt daar waarschijnlijk niet voor gestraft. Nog zo’n verhaal van dat land dat niet meer zou uitgevonden worden als het al niet bestond.
Nog één keer slapen en de lokale verkiezingen zullen erop zitten. Ondanks – of misschien doordat – er voor die verkiezingen geen verplichte opkomst meer is, is er in de media nooit zo veel tamtam verkocht als nu. Dat kan zelfs nog even nazinderen tot we weten, wie er nu wat gaat doen. God weet wie doet er nog een ‘Zuhalleke’?
Ergens komt er echter een einde aan dat gekrakeel en zal men verder moeten gaan met de vorming van een nieuwe federale regering. Als Transconnah en Cindy Envy ook dan weer de nodige bezwaren zullen hebben, zullen ze in de eerste plaats nu te maken krijgen met ‘verstopte’ Georges Louis en/of niet met iemand van de Nieuwe Vooruit Alliantie. En zelfs als dat zou lukken, is er nog Brussel, volgens sommigen, zelfs Vlaams-nationalen, nog steeds een Vlaamse stad, alhoewel er maar 10% Vlamingen meer wonen.
Om tot een nieuwe Brusselse deelregering te komen, moet men daar nl niet alleen rekening houden met de links/rechts tegenstellingen, maar ook met parallelle onderhandelingen aan Nederlandstalige en Franstalige kant en met een dubbele meerderheid en gegarandeerde bevoegdheidspakketten voor elke taalrol, Daarbovenop een budgettaire sanering om U tegen te zeggen doordat stad en gewest driemaal meer uitgeven dan wat ze innen .Het wordt er geen ‘simple comme bonjour’.
Het is al langer geweten dat de Belgische staatsschuld, in verhouding tot het aantal inwoners, de grootste is van heel Europa en dat dat o.m. komt door een scheefgetrokken sociale zekerheid. Vlaanderen heeft een werkzaamheidsgraad van bijna 80%, terwijl die in Wallonië niet eens 70% bedraagt en in Brussel nóg minder. Het zijn dus vooral de werkende Vlamingen die daarvoor afdragen en de werkloze Walen en Brusselaars die daarvoor trekken. In Brussel groeit 17% van de kinderen op in een huishouden waarin niemand betaald werk verricht. Mensen die doppen of een invaliditeitsuitkering krijgen. In Vlaanderen is dat maar 6%.
Dit is feitelijk geen nieuws, maar wordt deze week nog eens bevestigd in een vraaggesprek in ’t Pallieterke met Karel Vermeyen, de voorzitter van het Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid (AK-VSZ). Iemand die het kan weten en zelf geen lidkaart heeft van enige partij (zoals ook ondergetekende). De man vertelt er nog bij dat de kwaliteit van de medische dienstverlening, ondanks al dat extra geld, in Brussel en Wallonië niet beter is, integendeel zelfs.
Zo hoort men het ook eens van een buitenstaander die niet aan politiek doet.
In mijn blog van 8 dezer schreef ik reeds dat ons mateke wel eens het zotteke uithangt, maar niet zo zot zal zijn de deelname van zijn partij aan de Vlaamse deelregering op het spel te zetten door voor de lokale verkiezingen een akkoord te maken met de communisten van de PvdA. Dat werd ondertussen bevestigd door Transconnah himself zodat de Nieuwe Vooruit Alliantie het in Antwerpen ook zonder de partij van Joske D’Haese wel zal halen, zonder er een Groot Borgerokko van te moeten maken ..
Na die verkiezingen zal het wel iets moeilijker worden als de mogelijke kersverse Sinterklaas van Oost-Vlaanderen het voor de vorming van een nieuwe federale regering eens zal moeten worden met de ‘verstopte’ Georges-Louis uit Mons, die er in Wallonië in geslaagd is de Waalse PS-familie uit de nieuwe Waalse deelregering te houden.
Philippe Close, de Franstalige PS-burgemeester van Brussel, heeft zich een partijkaart van Vooruit, de Vlaamse socialisten, aangeschaft. Zondag zal hij in Brussel lijsttrekker zijn van de gemeenschappelijke lijst PS-Vooruit en wil hij als burgemeester bruggen bouwen tussen de gemeenschappen. De Franstaligen willen er nl vanaf dat men in Brussel telkens eerst een meerderheid moet hebben in de eigen taalgemeenschap alvorens men tot enig gemeenschappelijk regeerakkoord kan komen.
Dit lijkt allermaal logisch, tot men erbij komt dat de Vlamingen momenteel nog maar 10% van de Brusselse bevolking uitmaken en ze straks als minderheid helemaal niets meer te zeggen zullen hebben in wat officieel ook nog altijd de hoofdstad van Vlaanderen heet. Als deze dat wil blijven moet ze wel eerst herleid worden tot één stadsgewest, met één politiekorps en zonder de ongrondwettelijke ‘Fédération Bruxelles-Wallonië, zoals ik hier al jaren schrijf. Voor het afschaffen van dat laatste heeft men zelfs geen grondwetsherziening nodig. Het zou wel een gebaar van goede wil zijn in het vooruitzicht van een grondige (en hopelijk laatste) staatshervorming.
We zitten in de laatste week vóór de lokale verkiezingen, de eerste van het soort waarvoor geen opkomst verplicht is. Mijns inziens is dat ook het enig interessante wat er aan die verkiezingen is, nl te weten komen hoeveel er niét zullen gestemd hebben. Voor de rest kan het overal iets anders zijn.
Voor wat Antwerpen betreft geloof ik ook niet dat de communisten van de PvdA enige bedreiging zullen vormen voor de Nieuwe Vooruit Alliantie. Ons mateke mag dan af en toe het zotteke uithangen, zo zot is hij ook weer niet dat hij de deelname aan de Vlaamse regering op het spel gaat zetten, inclusief de besprekingen over de nieuwe federale. Mocht hij dat toch doen, dan rest er voor de historicus die de wereld ons benijdt alleen nog de optie om het Schoon Verdiep straks te delen met die minder gematigde Flaminganten van het VB.
Het leven kan hard zijn
--
En dan nog dit. De drie Vlaamse centrumsteden met de grootste schuld per inwoner waren in 2023 Gent (€ 3.556), Oostende (€ 3.506) en Mechelen (€ 2.190). Niet toevallig allemaal met een Open VLD burgemeester…
Eind vorige week was er in Brussel nog eens een internationale betoging voor de klimaatverandering met als deelneemster niemand minder dan de Zweedse Greta Thunberg*. Aantal deelnemers: circa honderd. Tegen de meer dan 700 miljoen Europeanen zijn dat de klassieke ‘drie man en een paardenkop’.
De dag van vandaag zijn de meeste mensen, zeker in Europa, er zich van bewust dat er iets ter zake moet gebeuren, maar de Groentjes denken nog altijd dat het op één, twee drie kan. Alle plannen over klimaat, elektrificatie e.d. vragen tijd en de meeste worden dan ook terecht in die tijd gespreid. Dat geldt zowel voor de woningen als voor het verkeer en de productie van elektrisch aangedreven voertuigen, om nog te zwijgen over het aanmaken van groene stroom.
‘Roma non fu fatta in un giorno’, zeggen de Italianen. Voor ons wordt dat:’ Aken en Keulen werden niet op één dag gebouwd’. Voor een groener Europa geldt dat ook,.
--
*Anuna De Wever was de grote afwezige. Al binnen, zeker ?
In het Europees Hof van Justitie in Luxemburg heeft de hoogste Europese rechter vrijdag geoordeeld dat het transfersysteem in het beroepsvoetbal in strijd is met het Europees recht. Dat gebeurde n.a.v. een klacht ter zake door een zekere Lassana Diarra, ex-voetballer bij o.m. Real Madrid, Paris Saint-Germain en Chelsea en – zoals de naam laat vermoeden – een echte Fransman…
Beroepsvoetbal heeft allang niets meer te maken met sport, maar alles met geld, veel geld en doet denken aan het Bosman-arrest, maar dan in het kwadraat. Voor de meeste sponsors is beroepsvoetbal er alleen nog om jonge talentvolle spelers aan te trekken uit e.o.a ontwikkelingsland voor een appel en een ei en ze na enkele jaren voort te verkopen als de nieuwe Ronaldo’s.
Daar zou nu dus een eind aan kunnen komen, wat een echte voetbalfan alleen maar kan verheugen. Ikzelf volg het professioneel voetbalgebeuren alleen nog achteraan op de tele-journaals, waar men dan nog meestal meer te weten komt over dolgedraaide toeschouwers dan om de spelers zelf.
Als gevolg van de beslissing in Luxemburg zou het kunnen dat het systeem van de hoge transfersommen verdwijnt en daarmee ook de belangrijkste inkomstenbron van vele clubs.
De partij van Bart De Wever verandert van naam. De afkortingen blijven dezelfde : N-VA, maar de betekenis wordt: ‘Nieuwe Vooruit Alliantie’. De betrachting is niet alleen een federale regering te vormen, maar vooral ervoor te zorgen dat ze samen – N-VA en Vooruit - eerst de plaatselijke verkiezingen zullen winnen in Antwerpen, waarbij De Wever burgemeester kan blijven en Jan ‘Pasbon’ eventueel federaal premier zal worden. De toegevingen van de oude N-VA aan de partij van ons mateke, het afzwakken van De Wevers supernota en het verlengen van het voorzitterschap van het Vlaams parlement van La Homans maakten daarvan deel uit.
Vlaanderen heeft op 9 juni duidelijk rechts gestemd en dat vindt men in het akkoord over de nieuwe Vlaamse regering niet terug. Ondanks de denigrerende uitspraken van ons mateke t.o.v. de N-VA over ‘die lelijke maatregelen’ houdt de as De Wever-Transconnah stand. In feite lijkt het erop dat Bart een bocht naar links wil, uitgerekend hetzelfde wat destijds Hugo Schiltz deed (toen met o.a. Nel Maes) en we weten hoe dat met zijn Volksunie is afgelopen.
Vandaag eens niet over politiek, maar eens iets heel anders. Men wordt dezer dagen nl afgeraden zonder doktersvoorschrift nog neusdruppels te nemen van de merken Sinutab of Fucedine. Bij regelmatig gebruik daarvan zouden die nl een gevaar kunnen inhouden voor mensen met bloeddrukproblemen, wat zelfs tot hartinfarct zou kunnen leiden.
Ik heb daarvoor vroeger al eens gewaarschuwd en gebruik zelf sindsdien een remedie uit grootmoeders keuken. Ik snij ’s avonds nl een ajuin doormidden en leg die op een bordje naast mijn bed als ik ga slapen. De dag daarop snij ik de twee helften weer door en ga er zo mee door tot de ajuin helemaal klein is gesneden. Ik doe dat al meer dan 12 jaar en heb sindsdien géén neusdruppel meer moeten nemen.
*En dan nog dit doordenkertje: ‘verstopte neus’ in het Frans: ‘nez bouché’ (z). !
Ik heb zo het idee dat er zeker tot en met 13 oktober niet veel meer zal gebeuren in de politiek. Reden daarvoor is dat teveel politiekers en partijen die bij de vorming van de Vlaamse regering niet of nauwelijks aan bod zijn gekomen nu zullen afwachten wat er bij de lokale verkiezingen voor hen nog zal te rapen vallen. Vraag is maar of het daarna wel zal lukken, wanneer er zal moeten onderhandeld worden over een mogelijke Arizona-coalitie. Vooral tussen de Waalse liberalen van Bouchez en de Vlaamse socialisten van ons mateke zou er nog wel eens vuurwerk kunnen komen nu beide partijen hun ‘familie’ aan de overkant van de taalgrens zullen moeten missen. Om nog te zwijgen over het Brussels moeras.
De Wever – die graag verwijst naar het oude Rome - zal straks met resultaten moeten komen, wil hij niet eindigen zoals Hannibal die met zijn olifanten de alpen over trok, een reeks overwinningen behaalde, maar tenslotte tenslotte toch verslagen werd.
De nieuwe Vlaamse regering is er en de regeringsverklaring is vrij duidelijk: Vlaanderen wil tegen 2027 een sluitende begroting hebben en minister-president Diependaele moet daar als een soort notaris op letten. Of hij daarin zal slagen, hangt niet alleen af van Vlaanderen zelf, maar ook van de federale overheid. Vlaanderen is nl niet volledig verantwoordelijk voor de eigen centen, maar moet ook rekening houden met het federale Belgische belastingsysteem. In Wallonië, na dertig jaar verlost van de socialisten, heeft men dat al begrepen en weet men dat dit niet binnen één legislatuur zal kunnen worden opgelost. En dan hebben we het nog niet gehad over Brussel, dat tot over zijn oren in de schulden zit en m.i. daar niet zal uit geraken als het niet eerst grondig wordt hervormd van stad én gewest naar één stadsgewest, met één politiezone en daarenboven zijn onderwijs en cultuur onderbrengt in dat stadsgewest i.pl.v. in de nu bestaande ongrondwettelijke ‘Fédération Bruxelles Wallonie’. Cieltje Van Achter, de nieuwe Vlaamse minister voor Brussel en de Media zal er haar werk mee hebben. Die overigens leuke kersverse minister met de al even leuke achternaam, waarop gegarandeerd nog toespelingen zullen komen, blijkt de schoondochter te zijn van Geert Bourgeois, in een vroeger leven ooit redder van zijn partij en Vlaams minister-president. Zijn goede raad zou haar wel eens van pas kunnen komen.
Na de peilingen van de laatste twee jaar dacht ik – zoals vele anderen - dat de twee Vlaams-nationale partijen, N-VA en Vlaams Belang, samen de meerderheid in het eigen parlement zouden krijgen bij een volgende verkiezing. Meer nog, het leek er in die peilingen steeds meer op dat het VB de grootste partij zou worden en dus eerst aan bod zou komen voor de vorming van een nieuwe Vlaamse regering. Uit diezelfde peilingen was immers ook gebleken dat een overgrote meerderheid van de N-VA-kiezers een samenwerking met het VB niet zouden uitsluiten mochten beide partijen de meerderheid in het Vlaams parlement behalen en spoorde ik die N-VA-kiezers aan ten minste gewestelijk voor het VB te stemmen. Dat laatste is niet gebeurd zodat niet het VB maar de N-VA in extremis nog de grootste partij werd, die dan het excuus had een nieuwe gewestregering te moeten vormen met de traditionele partijen, omdat deze laatsten weigerden met het VB in zee te gaan. In een democratie is daar in de eerste plaats de kiezer voor verantwoordelijk, dus ook die N-VA kiezers die in de peilingen zich bereid verklaarden samen te willen werken. Ze mogen het nu weer proberen met Transconnah en Cindy Envy (dixit Kraaiman).
De nieuwe Vlaamse deelregering zal vandaag beëdigd worden, nadat de drie partijen die er deel van uitmaken ze eergisteren en gisteren bevestigd hebben. De enige valse noot kwam nog maar eens van ons mateke, die vond dat zijn partij ervoor gezorgd dat er heel wat ‘lelijke’ voorstellen van de N-VA hadden kunnen worden tegenhouden. Dat alles nog vóór deze gewestregering was gevormd. Dat zal er zeker niet beter op worden, mochten deze partijen er straks in slagen ook de beoogde Arizona-coalitie te vormen samen met Les Engagées en met vooral de MR van een zekere Georges-Louis Bouchez, die ook niet op zijn mondje is gevallen, iets wat ik reeds voorspelde in mijn blog van 24 september..
Wat de nieuwe ministers betreft, is het ook duidelijk dat miepie De Praetere niet meer zal zijn dan ‘his master’s voice. En dat Caroline Genez nog altijd profiteert van het feit dat ze als gewezen protégée van Steve Stunt omhoog is kunnen blijven vallen. Ik blijf erbij dat deze linkse partij van kaviaarsocialisten niet thuis hoort in een centrumrechtse regering en ook straks zal blijven zorgen voor het nodige gekibbel.
Er is dus een akkoord tussen N-VA, Vooruit en cd&v voor de vorming van een nieuwe Vlaamse deelregering. Hoe die er juist zal uitzien is nog koffiedik kijken, want daar moeten de leden van de drie partijen nog over beslissen. Het enige positieve dat men tot nu kan zeggen is dat deze nieuwe gewestregering wil trachten tegen 2027 de Vlaamse begroting in evenwicht te hebben. Het zal straks de vraag zijn of de Waalse en Brusselse regeringen daarin ook zullen slagen. Als dat niet het geval zal zijn, blijft het risico dat Vlaanderen de rekening weer alleen zal mogen betalen en we elk jaar weer tien tot twaalf miljard euro van onze welvaart zullen afgeven. Geld dat niet verder geïnvesteerd wordt, maar gewoon zal worden uitgedeeld aan de ‘travailleurs’, zoals demagoog Hedebouw zijn kiezers noemt…
Het wordt dus wachten op de vorming van de nieuwe federale Arizona-coalitie en hoe in die coalitie de heren Bouchez en Rousseau het al dan niet met elkaar eens zullen worden. De kans is groot dat daarbij Vlaanderen het gelag zal betalen en dat ‘het Vlaamse volk het enige ter wereld zal blijven dat altijd een grote toekomst in het verleden zal hebben’. Die laatste zin is niet van mij, maar van Anton van Duinkerken, schuilnaam van dichter Johannes Asselberghs, uit Roosendaal, Noord-Brabant, waar ook mijn betovergrootvader Laurens van Alphen vandaan kwam…
Over het bezoek van paus Franciscus aan België is de laatste dagen al veel zin en onzin verkocht. Ik zal er nog een aan toevoegen.
Deze paus, 87 ondertussen, heeft de gebruikelijke ouderdomskwaaltjes die we allemaal kennen, waarbij o.m. de pijn in een of meerdere benen (en/of voeten), veroorzaakt door e.o.a. hernia. Wel, zo heb ik er ook een, veroorzaakt door een dubbele hernia onderaan op mijn ruggengraad. Op mijn ouderdom (84) wordt je daar niet meer aan geopereerd.
Dat probleem ontdekte ik een drietal jaren geleden toen ik ’s nachts wakker werd met een stekende pijn in mijn rechterbeen. Die pijn ging pas over toen ik op de rand van het bed ging zitten en mijn rechtervoet met de zool plat op de grond zette. Toen zich dat later herhaalde, besloot ik niet langer in een bed, maar op de divan van de living te gaan slapen, Die had als voordeel dat, als ik weer die pijn kreeg, ik al slapend kon blijven zitten, want op die divan had ik een steun in mijn rug, wat ik bij mijn bed niet had. Sindsdien slaap ik al drie jaar niet meer in mijn bed (én slaap ik goed).
Als de paus mij uitgenodigd had, had ik het hem verteld (grapje!).
Hoogspanningsnetwerkbeheerder (Oef!) Elia waarschuwt dat we tegen 2050 onze stroomvoorziening zullen moeten verdubbelen, willen we de plannen errond – allemaal elektrisch rijden en alle huizen verwarmen met elektrisch aangedreven warmtepompen - kunnen verwezenlijken. Het tekort zal anders het dubbele zijn van het huidig verbruik. Dat grapje zal België tussen 2040 en 2050 meer dan 400 miljard euro kosten aan aankopen uit het buitenland, het doorstarten van bestaande en het opstarten van nieuwe kerncentrales.
Stel u voor dat de Groenen hun zin hadden gekregen en álle kerncentrales hadden kunnen sluiten. Dan zou het nog erger geweest zijn.
Het gebeurt niet gemakkelijk dat België een Europese lijst aanvoert, maar dit keer is het ons toch gelukt We staan in Europa op de eerste plaats inzake stakingsdagen (per 1.000 inwoners !). Het land met de grootste staatsschuld in Europa blijkt ook het land met de meeste stakingsdagen.
Het Europees vakbondsinstituut registreerde van 2013 tot en met 2022 in België jaarlijks gemiddeld 102 stakingsdagen per 1.000 werknemers. Dat is 5 keer hoger dan in onze buurlanden Nederland en Duitsland en daarmee staan we in Europa op plaats 1. De loonnormwet uit 1996 die daaraan een eind moest maken en die vanaf 2017 in werking moest treden, werd nooit serieus nageleefd en sindsdien zijn alle onderhandelingen tussen vakbonden en werkgeversorganisaties mislukt.
In ongeveer dezelfde periode lag het aantal stakingsdagen per werknemer – ‘travailleur’ volgens demagoog Hedebouw - in Wallonië dubbel zo hoog als in Vlaanderen. Wat een verrassing! Mocht men in Wallonië aan hetzelfde niveau staken als in Vlaanderen, zouden de Belgische cijfers met een derde kunnen dalen. Tenslotte blijkt dat ook ongeveer één derde van de stakingen in België plaats vond in de publieke sector. Een reden te meer om daar eens het mes in te zetten.
Ik heb het hier al meer dan eens geschreven en wil het nogmaals herhalen . Het heeft geen zin dat de Vlaams-nationale partijen elkaar nu de zwarte piet doorspelen omdat ze samen nog steeds geen Vlaamse meerderheid hebben in het eigen parlement. Door het feit dat ze daarvoor een derde partij nodig hebben en er geen vinden die met het Vlaams Belang wil samenwerken, zit er niets anders op dan een Vlaamse gewestregering te vormen zonder het VB. Ook als het Belang de grootste partij was geworden, had ze het meer dan waarschijnlijk niet klaar gespeeld.
Dat wil daarom niet zeggen dat De Wever het tenminste eens had kunnen proberen, bv met de in de touwen hangende Open VLD, die nu ook uit de boot zal vallen. De radeloze Vlaamse liberalen zouden het misschien gedaan hebben, zeker nu hun Waalse tegenhanger haar slag had thuis gehaald. Of, in een laatste mogelijkheid, gedoogsteun te geven aan een Vlaams-nationale minderheidsregering. Zolang er geen nieuwe federale regering is, kan dat nog altijd, al zal dat niet meer zijn vóór de lokale verkiezingen van 13 oktober. Dat in dat laatste geval de Vlaamse kaviaarsocialisten dan zouden afhaken, kan het land alleen maar ten goede komen. Een Arizona-coalitie met Bouchez én ons mateke zal alleen maar een kibbel- alternatief bieden.
Gisteren begon ook voor het Vlaams gewest het nieuwe parlementair jaar. Zoals verwacht gebeurde dat in mineur, om de eenvoudige reden dat er na de verkiezingen van 9 juni nog steeds geen nieuwe Vlaamse deelregering is. De Waalse, na dertig jaar eindelijk eens zonder de PS, was er al op 11 juli, op de Vlaamse feestdag, nota bene.
Na de zoveelste nachtelijke vergadering zou er nu wel een akkoord zijn om tegen 2027 een sluitende Vlaamse begroting te hebben. Ondertussen is Bart De Wever bij de koning geweest en heeft hij een verlenging van zijn mandaat als federaal formateur gekregen. Een sluitende begroting daar wordt iets voor Sint Juttemis, zeker als figuren zoals Bouchez en Transconnah daarover zullen moeten debatteren. Vraag blijft hoe Europa daarop zal reageren.
