De
eerste werkweek van 2013 zit erop voor de regering Di Rupo en onze media hebben
geen woorden van lof genoeg om ze te prijzen, want er is heel wat gepresteerd,
zeggen ze. Zou het? Er is inderdaad heel wat werk verricht, maar zal het ook
iets opbrengen?
Er
is een verstrenging gekomen van de beruchte wet Lejeune, waardoor criminelen na
amper één derde van hun straf konden vrijkomen. Nu wordt dat allemaal wat
moeilijker gemaakt, maar de wet wordt niet drastisch gewijzigd, laat staan
afgeschaft en met slimme advocaten en de nodige poen blijven er tal van
mogelijkheden.
Het zou ook moeilijker worden om criminelen vrij te krijgen wegens
procedurefouten, in theorie althans. Wat dat in de praktijk gaat worden, is nog
koffiedik kijken. Ook voor deze materie geldt het bovenstaande verhaal van die
slimme advocaten, waarvan men verwacht dat ze naar het Grondwettelijk Hof
zullen stappen, waarna de hele zaak misschien weer eens moet worden overgedaan.
Er
zal geknabbeld worden aan de dotaties van het koningshuis, maar dat geldt voorlopig alleen voor tante Faby, die wat te kort door de bocht was gegaan.
Dat ook de francofone volksvertegenwoordiging zo snel daarop reageerde, heeft
waarschijnlijk te maken met het feit dat de weduwe van de heilige Boudewijn
niet alleen aan haar Spaanse neefjes en nichtjes had gedacht, maar ook aan
enkele katholieke instellingen en dat laatste mag natuurlijk niet de PS.
In
t kort, zoals ik al menig keer in deze rubriek heb herhaald, was er ook in
deze zgz drukke week geen tijd om een echte hervorming door te voeren, maar
bleef alles voor de zoveelste keer bij knippen en plakken. Wie daarover
triomfantelijk doet, maakt zich blij met een dooie mus.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|