xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het thema waarmee CD&V op haar
nieuwjaarsreceptie uitpakte, nl dat er volgend jaar nog geen sprake kan zijn
van een nieuwe staatshervorming, komt één jaar te vroeg. De regering Di Rupo,
waarvan CD&V tot nader order nog altijd deel uitmaakt, heeft nog anderhalf
jaar de tijd om haar zgz grote hervormingen uit te voeren. Tegen de volgende
nieuwjaarsreceptie zou tenminste duidelijk moeten zijn wat er dan definitief
geregeld is en wat er eventueel nog kan geregeld worden vóór de verkiezingen
die dan waarschijnlijk in mei zullen gehouden worden. Tenzij de partij er
natuurlijk nu al zelf niet meer in gelooft of met een verborgen agenda werkt en
met opzet haar zo geroemde staatshervorming op de lange baan schuift om een
excuus te hebben niet klaar te komen tegen de verkiezing aller verkiezingen. Stel
dat N-VA ook die verkiezingen wint, in Vlaanderen een volstrekte meerderheid
haalt en een nieuwe staatshervorming eist wat in dat geval waarschijnlijk
lijkt dan zal het toch nog even duren vóór die er zal komen. Het zal al een
mirakel zijn dat we vóór de vakantie van 2014 een nieuwe federale regering
zullen hebben en dan moet eerst alles nog maar eens besproken worden. Een
denkpiste daarvoor is, dat dit zou gebeuren in de nieuwe senaat, die op die
manier ook iets te doen zou hebben. In het beste geval zal een volgende
staatshervorming er dan pas ná 2014 komen. De CD&V stelling dat een nieuwe
staatshervorming er in 2014 niet zal komen, is feitelijk de logica zelf voor
wie zijn hoofd aan de binnenkant gebruikt.
Wat op de receptie van zaterdag misschien
minder sterk uit de verf kwam, was het voorzichtig naar voor schuiven van Kris
Peeters als dé CD&V-targetman voor de voor Vlaanderen o zo belangrijke
verkiezingen van 2014. Peeters is zowat de enige vooraanstaande CD&Ver die zich tot
nu toe niet heeft verbrand aan de regering Di Rupo en die net daardoor populair
blijft in Vlaanderen. Het liefst van al zou de man zelf minister-president
blijven van de Vlaamse regering, maar de kans bestaat dat zijn partij daar
straks geen deel meer van zal uitmaken, mochten de V-partijen de volstrekte
meerderheid halen. Een andere mogelijkheid is, dat hij door de N-VA nog zou
gedoogd worden als Vlaams minister-president om in het Vlaamse parlement een zo
groot mogelijke meerderheid te hebben, maar dat Peeters daarvoor zou bedanken.
In dat geval zou het wel eens kunnen dat hij, in navolging van zijn
partijgenoot, mentor en voorganger Leterme, ook de overstap zou maken naar een
volgende federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen, maar met de quasi
totaliteit van de francofone partijen. Dat zal dan wel ten koste van zijn populariteit gaan, maar de geschiedenis heeft ons geleerd dat CD&V'ers op dat vlak een dik vel hebben. Zijn recente uitspraak, dat hij liever
een efficiënt België ziet dan een onafhankelijk Vlaanderen, wijst al in die
richting.
Kortom CD&V blijft wat het altijd
geweest is: een tsjevenpartij die meedraait met de wind, een partij met een verborgen
agenda, met politici die nooit de achterkant van hun tong laten zien en waarmee
men alle kanten uit kan, jammer genoeg ook naar de verkeerde kant.
|