xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In het kader van de beschuldigingen van N-VA
tegen het ACW en de daaruit volgende onderzoeken, waarvan er al een opgestart
is door John Crombez, staatssecretaris voor fraudebestrijding, is het ook
uitkijken wat we nog gaan beleven tegen en op donderdag 21 dezer. Dan is het nl
de aangekondigde dag van een gezamenlijke vakbondsactie, die eigenlijk eerst
door het ACV was gepland. Later zijn de twee andere vakbonden op de kar
gesprongen en hebben zowel rode Rudy als blauwe Vercamst er al mee gedreigd dat de traditionele partijen maar best
rekening zouden houden met de grote aantallen aangeslotenen die de drie
kleurvakbonden hebben. Dat zijn er zon 200.000 voor het blauwe syndicaat,
700.000 voor het rode en nog een pak meer voor het ACV, dat zich in de Dexia
zaak bedreigd voelt.
Die cijfers zijn wat ze zijn, maar
electoraal stellen ze niet voor wat ze syndicaal betekenen. Volgens een
onderzoek dat na de laatste verkiezingen gehouden werd door het Instituut voor
Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (Ipso) van de KU Leuven, dat zeker niet
van flamingantisme kan beschuldigd worden (het is eerder belgicistisch),
stemt slechts een minderheid van de vakbondsleden voor de eigen kleur. Bij
het liberaal syndicaat is dat 29%, bij het ACV 30% en bij het ABVV slechts 23%.
Dooreen genomen stemde vorig jaar meer dan een kwart van alle Vlaamse gesyndikeerden voor
de N-VA.
Andere vraag is, of het ACV, misschien
gevolgd door de andere syndicaten, in de toekomst nu ook eigen leden, die
opkomen voor de N-VA, uit de vakbond zullen zetten, zoals ze dat vroeger al eens
gedaan hebben met Vlaams Blok/Belang leden. Dat is pas iets voor volgend jaar,
neem ik aan, maar het is toch uitkijken wat volgende donderdag de reacties
zullen zijn van de syndicale fundis. Of dat veel aan de lauwe loyauteit van de meerderheid der gesyndikeerden zal veranderen, is zeer de vraag.
|