Charel Picqué, voorlopig nog
minister-president van het Brusselse stadsgewest, maar binnenkort weer fulltime
burgemeester van Sint-Gillis waar hij al sinds 1985 de scepter zwaait - heeft
de voorstanders van een fusie van de 19 Brusselse gemeenten idioten genoemd.
De man heeft de officiële pensioenleeftijd van 65 bereikt, maar denkt aan geen
opgeven en vreest dat hij zijn lucratief jobke als burgemeester bij een fusie
zal kwijt geraken. Een fusie zou nochtans de logica zelf zijn, zoals ik al
enkele keren geschreven heb. Als het Brusselse stadsgewest één brandweerkorps
kan hebben, waarom dan niet één politiezone, één burgemeester, één
schepencollege en één gemeenteraad? Overal ter wereld is dat zo bij grote wereldsteden
en het Antwerpse voorbeeld heeft bewezen dat de buurten nog steeds contact met
de overheid kunnen hebben via de districten. Nu blijkt echter dat er, buiten de
plaatselijke postjes, een heel andere reden is voor de hardnekkigheid waarmee
de meeste huidige en toekomstige burgemeesters van Broekzele zich blijven
verzetten tegen elke vorm van een efficiëntere hoofdstad en die reden heet
Vlaanderen.
Luckas Vander Taelen, Vlaams parlementslid
voor Groen, maar realistisch dwarsligger in Brussel, waar hij woont (hij kreeg
zelfs in zijn partij geen plaats op de kieslijst in de eigen gemeente,
omdat hij af en toe de naakte waarheid durft zeggen), schrijft in De
Standaard dat een blijvende versnippering van de stad er voor zorgt dat de
Vlamingen er weinig impact op kunnen hebben. Dat is anders dan op het
gewestelijk vlak, omdat daar de pariteit wettelijk is vastgelegd en er zonder
de Vlamingen niet kan geregeerd worden. Als de gemeenten blijven bestaan, kan
men er de Vlamingen buiten houden. Althans dat denken Picqué en consorten, maar
zij dwalen.
Brussel heeft nl geen toereikend fiscaal
draagvlak. Zonder de Rand en de Vlaamse centen zal de stad nooit efficiënt kunnen werken.
Its the money, stupid! Dat laatste blijft dan ook het wapen waarmee
Vlaanderen ervoor kan zorgen dat Brussel in het gareel blijft lopen.
Tegelijkertijd mag Vlaanderen nooit toelaten, dat er iets komt in de trant van
WalloBrux. Dat staat nergens in de Belgische Grondwet en zal er ook nooit in
komen als Vlaanderen dat niet wil. Zelfs kabouter Peumans, op wie de laatste
tijd terecht nogal wat kritiek was, heeft zopas nog een schrijven dat
uitging van het parlement de la Fédération
Wallonie-Bruxelles straal genegeerd. Die federatie bestaat
alleen op papier en in de hoofden van francofonen die altijd nog niet begrepen
hebben dat Brussel internationaliseert, niet meer verfranst. Buiten het veranderende
taalgebruik blijkt, uit de recente peiling van Ipsos, dat nog amper 26% van de
Brusselse inwoners een samengaan met Wallonië wil. Als de vooruitzichten
bewaarheid worden dat er tegen 2020 nog zon kleine 200.000 (!) inwoners in
Brussel zouden kunnen bijkomen, dan schiet er van dat percentage zo goed als
niets meer over om zich nog verder druk om te maken. De mensen die waarschuwen
voor de chaos nu idioten noemen, is dan ook een brug te ver. Die titel zou men
best geven aan de zgn baronnen, Picqué inbegrepen, die in een wereldstad aan
dorpspolitiek willen blijven doen.
|