Als iets een Waals probleem is, wordt het
een Belgisch probleem, maar als het een Vlaams probleem is, blijft het een
Vlaams probleem.
Bovenstaande uitspraak komt van niemand
minder dan Johan Vande Lanotte, federaal vice-premier en minister van alles en
nog wat in de regering Di Rupo. Hij deed ze wel i.v.m. het mogelijk afschaffen
van de Thalyslijn van zijn Oostende naar Brussel*, maar ze kan model staan
voor de reden waarom de francofonen dit België willen behouden. Alles wat ze
tekort komen en dat is nogal wat verwachten ze van België. Alhoewel dat er
nooit bij verteld wordt, betekent voor hen dit België automatisch Vlaanderen,
het landsdeel dat voor alle Belgische kosten moet opdraaien. Als Vlamingen eens
een probleem hebben, moeten zij niet op België rekenen, maar het zelf oplossen.
Meestal gebeurt dat dan nog ook.
Het zgz samenwerkingsakkoord dat alle
entiteiten van dit land dinsdag gesloten hebben is dan ook niet meer dan de
klassieke wind in de fles. Het akkoord kwam er op vraag van Kris Peeters en om
hem plezier te doen heeft men nu dat akkoord gesloten. Het is echter
(voorlopig?) niets meer dan een intentieverklaring, die straks voor Peeters en
zijn CD&V faliekant zou kunnen aflopen, als er geen reëel vervolg op komt
vóór de volgende verkiezingen.
Het zgz concurrentiepact zal alleen effect
hebben als onze loonkosten min of meer gelijk worden aan die van onze
buurlanden en geen 15 tot 20% hoger als nu het geval is. Met een federale
regering die wanhopig op zoek moet naar nog maar eens een half miljard euro dit
jaar en 3½ miljard voor volgend jaar, is dit een mission impossible, tenzij men
draconische, structurele besparingen uitvoert. Voorbeelden kunnen zijn: de
verkoop van aandelen in staatsbanken
en/of Belgacom, het definitief sluiten van de senaat, het afschaffen van de
provincieraden, het gefaseerd verhogen van de pensioenleeftijd tot de
wettelijke van 65 jaar. Gedaan met plakken en knippen evenals het heffen van
nieuwe belastingen die nog meer bedrijven zullen wegjagen.
Kris Peeters zou er best aan doen niet te
veel te rekenen op de confraters van de andere entiteiten. Misschien zou het
niet slecht zijn, mocht ook Vlaanderen eens in de rode cijfers gaan, iets wat
ik reeds schreef in mijn blog van 03.01.2012 (De sluitende begroting). Persé
die sluitende begroting willen aanhouden, versterkt de tegenpartijen alleen
maar in hun geloof dat Vlaanderen geld teveel heeft.
*Al meer dan tien jaar is er een
Thalysverbinding van Oostende naar Brussel, waar ze aansluiting geeft naar
Parijs. Ooit geregeld door dezelfde Vande Lala. Er stappen in de kuststad elke
dag gemiddeld zon vijf (5!) passagiers op en dat grapje kost de
belastingbetaler elk jaar zes
miljoen euro. Tot vandaag dus al meer dan 60.000.000 euro! Vande Lala is nu bereid
de lijn te schrappen, maar vraagt als tegenprestatie van de francofonen dat die
de Thalyslijn Bergen, Charleroi, Namen, nóg zon ommetje om in Parijs te geraken,
ook opdoeken. Vandaar zijn bovenstaande uitspraak
|