|
De
N-VA heeft de financiële transfers nog maar eens in kaart gebracht. Met al de
discussies die men de dag van vandaag voert over de begroting(en), zou het geen
kwaad kunnen dat ook de Vlaamse meerderheidspartijen daar eens stil bij stonden.
De cijfers van de transfers van noord naar
zuid zijn aan schommelingen onderhevig. In grote lijnen beweert de N-VA dat het
om 8 miljard euro gaat, zowat 3.000 euro per werkende Vlaming per jaar. In
werkelijkheid gaat het echter om heel wat meer. Zoals reeds in 2005 gemeld werd
in het manifest van de Warande, gaat het om ± 12 miljard. Dat verschil is er,
omdat men in eerste instantie geen rekening houdt met de Belgische
staatsschuld. Die komt officieel op rekening van België, maar wordt in de
praktijk alleen betaald door Vlaanderen zolang die andere entiteiten
blijven beweren geen geld te hebben.
Buiten de door N-VA aangegeven vlakken
(werkloosheid, RIZIV, pensioenen, kinderbijslag en arbeidsongevallen) zijn er
dan nog de verdoken transfers, zoals de opbrengst van de verkeersboetes, die
voor 80% in Vlaanderen worden geïnd, maar waarvan de helft aan Wallonië cadeau worden
gegeven. Of het feit dat Vlaanderen 60% van de bevolking telt, maar meestal
hoop en al 50% van de opbrengsten krijgt. Bij dat laatste mag men trouwens ook
de verdeling van de ambtenaren rekenen, die verhoudingsgewijs in Wallonië meer
vertegenwoordigd zijn, zeker aan de top, waar ze het meeste kosten.
Waar we de N-VA kunnen volgen, is in hun
zgz confederaal voorstel om de rekeningen van Vlaanderen, Wallonië en Brussel
volledig gescheiden te houden. Alleen zo zou men ook een klare kijk kunnen
hebben op ieders deel van de staatsschuld. Dat laatste zou dan trouwens ook kunnen dienen bij het opmaken van allerlei statistieken die over dit land verspreid worden, waarbij
Vlaanderen steeds in een slechter daglicht wordt gesteld omdat men het alleen
maar heeft over België. De kans dat dit ooit gebeurt is echter vrijwel nihil,
met dank aan de Vlaamse meerderheidspartijen die confederaal wel uit hun
woordenboek hebben geschrapt, maar als alternatief in het Belgische gareel blijven
lopen...
|
