|
Het is feitelijk geen nieuws meer. Telkens
er bij de stad Antwerpen ook maar iets beslist wordt, steekt er onmiddellijk
een storm van protest op van groen tot bloedrood. Het lijkt wel alsof er in de
rest van Vlaanderen op het gebied van steden en gemeenten helemaal niets
gebeurt. Alleen in Antwerpen.
Nu heb ik er geen probleem mee dat de
oppositie in de koekenstad brandhout maakt van alles wat de meerderheid
daar beslist. The duty of the opposition is to oppose, is het adagium. Anders wordt het, als
blijkt dat een journalist van een zelfverklaarde kwaliteitskrant zich als taak
stelt het stedelijk gemeentebestuur te bekampen. Journalisten worden
verondersteld de feiten die zich voordoen publiek te maken, niet te duiden. Bij
onze linkse media schijnt men zich daaraan niet te storen, zeker als iets niet in hun
kraam past.
Bartje Brinckman, journalist bij
De Standaard, ooit overgekomen van de linkse De Morgen en nog steeds links tot in zijn nieren, had in zijn eigen krant
al een vernietigend artikel geschreven over de besparingen in de koekenstad en
mocht dat nog eens over doen in Ter Zake, bij de rode vrienden van de VRT.
Hijzelf woont in Borgerhout, het Antwerpse district waar rood en groen een
districtsmeerderheid hebben gevormd met de crypto communisten van de PvdA, iets waar hij natuurlijk achter staat. Hij
kan het gewoon niet verteren dan zijn rode vrienden er in de verdrukking zitten
en alle argumenten zijn bij hem dan ook goed om de nieuwe Antwerpse meerderheid
aan te vallen. Iets wat bv in het rode Gent gedurfd heet, wordt in Antwerpen
gewaagd. Een ander argument van hem is, dat Bart De Wever niet alleen
burgemeester is, maar ook partijvoorzitter. En dan? Dat is Paul Magnette in
Charleroi toch ook? Hoort ge daar Brinckie over reclameren of mag dat alleen
als men socialist is? Of wat dan te zeggen over oppositieleidster Kerbache, die
is toch ook kabinetschef van de federale eerste minister? Als partijvoorzitter een
rem zou zijn op de taak van burgemeester, dan is federaal kabinetschef spelen
in deze crisistijd dat evenzeer voor het leiden van een stadsoppositie.
De waarheid is, dat steden en
gemeenten zich schromelijk verkeken hebben op de vergrijzing van hun
ambtenaren, in zoverre dat zon 40% van de gemeentelijke budgetten zal moeten
dienen om hun pensioenen te betalen. Dat is niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Vijf jaar geleden werden ze al eens gedepanneerd door de Vlaamse regering en nu zouden ze dat verhaal nog eens willen herhalen. Van de Gemeentelijke Holding* moet men
geen steun meer verwachten, van het federale niveau evenmin, want dat krijgt
zijn eigen budgettaire problemen niet eens opgelost. En de vuilspuiterij van Bartje
Brinckman zal daar ook niets aan veranderen. Hij zou er best aan doen zich daarover niet verder druk te maken. Het is al
erg genoeg dat een journalist, die verondersteld wordt bij zijn krant de taak
te vervullen van chef Wetstraat, zich verlaagt tot vulgaire dorpspolitiek.
* Sinds het Dexia debacle, weten we dat de Gemeentelijke Holding in
vereffening is. Hoe kan het dan dat deze instelling, samen met het Italiaanse
Save, via de vennootschap Belgian Airports, voor liefst 3,85 miljoen euro
investeert in de luchthaven van Charleroi? Investeren is trouwens een groot
woord. In werkelijkheid dient het geld om een belang van 20% over te nemen van
het Waalse overheidsbedrijf Sowaer. Die holding heeft geen geld meer om zijn
kerntaak, het ondersteunen van gemeenten, waar te maken, maar wel om aandelen
van een overheidsbedrijf te kopen. Zoiets gebeurt Only in Belgium om het bij
de reclameslogan van Verhofstadts actieve welvaartstaat te houden.
|
