|
De diverse verklaringen door Open VLD-leden de laatste week afgelegd tonen alleen maar aan dat de paniek binnen de partij groot is. Men zou kunnen spreken van een vlucht vooruit, net zoals het von Rundstedt offensief op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Dat heeft toen ook alleen maar voor veel extra ellende gezorgd, maar niets veranderd aan de gang van zaken. En dat betekent, dat er voor de Vlaamse liberalen al een half mirakel zal moeten plaatsvinden willen ze de grens van 10% van de stemmen überhaupt nog kunnen behalen op 25 mei a.s.
De uitspraken dat Open VLD – in tegenstelling tot CD&V – het niet erg zou vinden mocht ook de volgende federale regering (Di Rupo II?) geen meerderheid in Vlaanderen zou hebben, komen niet toevallig van twee burgemeesters (Somers en Quicky), die zeker zijn van hun postje en die de eventuele federale en regionale zitjes alleen maar als bijverdienste zullen beschouwen. Dat de statements dan nog komen van twee politiekers die toch een zekere Vlaamsgezinde achtergrond hadden, maakt het alleen maar ergerlijk.
Wat ‘terminator’ Jean-Jacques, van het beruchte geslacht uit Berlare bezint om zich te uiten als dé man in pole position voor alles wat euthanasie betreft, is mij een raadsel. Hoe men daar ook tegenaan kijkt, ik kan me niet voorstellen dat men daar straks stemmen mee zal halen, eerder het tegendeel. Dat papa De Gucht nog maar eens uit zijn rol is gevallen en zijn gal t.o.v. De Wever en Co is gaan spuien (in de rode De Morgen nog wel), zijn we zo stilaan gewend geraakt en denkelijk zullen weinigen daarvan wakker liggen. Zeker Hendrik Vuye niet, hoogleraar staatsrecht aan de universiteit van – nota bene – het Waalse Namen, die er in zijn kleine pink meer vanaf weet dat De Gucht in zijn hele lijf en die dat eens even uit de voeten kwam doen in De Zevende Dag. Vuye komt op voor de N-VA, waarvoor hij door de Franstalige pers hard wordt aangepakt, maar wordt er door zijn Waalse medeleraren en studenten verdedigd. Vuye is een moedig man, waarop hopelijk kan gerekend worden om straks eventueel de Senelle doctrine door te voeren.
Tenslotte is er de dreiging, door J.J., Croo’tje en la Rutten, dat hun partij niet meer aan één regering zal deelnemen, als zij niet in de andere vertegenwoordigd zal zijn. Ik vrees voor hen, dat dat probleem zich niet zal stellen, want zoals de zaken nu evolueren heeft men hen straks gewoon nergens nog voor nodig. Zeggen bereid te zijn in een federale regering zonder Vlaamse meerderheid te stappen en dan tegelijk ook eisen in de Vlaamse regering mee te kunnen doen, is een beetje belachelijk en lijkt eerder op politieke onmondigheid. Door de stap terug uit het confederalisme en het vel van de beer te verkopen alvorens hij geschoten is, maken ze zich alleen maar overbodig.
|
