Nogal wat Vlamingen maken zich zorgen over het feit dat de VRT (weer) vrij agressief (een linkse) verkiezingscampagne aan het voeren is. Het begon met de zgz ‘Foto van Vlaanderen’ en wordt nu verder gezet met een reeks ‘Reyers politiek’ (i.pl.v. ‘Reyers laat), waar de partijvoorzitters aan het woord kunnen komen. Tussendoor is er specialist De Vadder die denkt er alles over te weten of tenminste toch doet alsof en die op zijn eentje allerlei eigen politieke programmetjes uitwerkt.
Ik zou zeggen: laat ze doen. Als de VRT, die steeds onbeschaamd vooral roden en groenen heeft gepromoot, ooit enige politieke invloed zou hebben gehad, dan was Vlaanderen nu al helemaal links geweest. Het tegenovergestelde doet zich voor. De drie linkse partijen in Vlaanderen hebben al werk genoeg om te trachten elkaars kiezers af te pakken, kiezers die momenteel nog alles samen een kwart van het electoraat vormen, maar waarvan na 25 mei misschien nog minder zal overblijven.
Ik heb steeds volgehouden dat peilingen zijn wat ze zijn: momentopnames die snel kunnen veranderen en hoogstens misschien een tendens kunnen aangeven, maar zelfs dat is niet zeker. Dat geldt eveneens voor de diverse punten die in zo’n enquêtes worden aangevoerd. Neem nu bv dat ‘foto’ verhaal dat de Vlamingen niet wakker liggen van een Vlaamse onafhankelijkheid en dat slechts zo’n kwart van hen België wil zien verdwijnen. Dat kan best zo zijn. Probleem is dat zoiets niet volstaat om België te laten blijven bestaan. Als dat land straks onbestuurbaar wordt, om welke reden ook, kan het er snel mee gedaan zijn. En één mogelijke reden is, dat men er ooit niet meer in zal slagen een federale regering te vormen. Uit het debat De Wever-Magnette is duidelijk gebleken dat hun partijen, die toch de grootste zijn in hun landshelft, liefst niét met elkaar zouden willen samenwerken na 25 mei. Wat dan? Vergeten we niet dat Tsjecho-Slowakije vreedzaam gesplitst werd omdat men er niet meer in slaagde een nationale regering samen te stellen, dit ondanks het feit dat daar toen slechts 16% van de bevolking vóór een scheiding was. Et alors?
Kortom, de kortste weg naar een Vlaamse onafhankelijkheid, al dan niet via een confederatie, zou wel eens de patstelling kunnen zijn die kan ontstaan als men er niet meer in zou slagen na 25 mei een Belgische federale regering te vormen. Dan moet het Vlaams parlement zijn verantwoordelijkheid nemen en de zgz ‘Senelle doctrine’ toepassen, waarbij dat parlement Vlaanderen uitroept tot deelstaat van het federale België binnen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Daarna zal nog alles mogelijk zijn.
En de VRT? Lach er eens mee!
|