Zoals de politieke situatie evolueert, met Franstalige partijen die nu reeds zeggen niet met de N-VA op federaal vlak te willen samenwerken na 25 mei, zullen zij en niet de Vlaamsnationalisten de oorzaak zijn van een eventuele nieuwe 451 dagen, of erger. Als De Wever dan Di Rupo vraagt eens in duel te gaan, durft het ventje (sic) niet. Als Bart daarna dan maar een rechtstreekse boodschap in het Frans naar de francofone bevolking uitstuurt (in zijn allereerste Twitter), krijgt hij meteen niets anders dan negatieve reacties, net zoals hij die vroeger al eens gekregen heeft tijdens die 451 dagen, toen zijn programma binnen de 24 uur door de PS werd afgewezen*. Nu is het inderdaad zo dat De Wever en zijn partij inderdaad meestal vrij negatief waren t.o.v. Wallonië, maar blijkbaar heeft men dat daar liever dan dat hij van gedacht zou veranderen. M.a.w. het vijandbeeld dat men van de Vlaamsnationalisten heeft bij onze zuiderburen, lijkt hen goed uit te komen.
In deze rubriek heb ik al enkele keren geschreven, dat we ons niet moeten laten afdreigen met dat 451-syndroom, want dat België het toen absoluut niet slecht deed. Voornaamste reden was het feit dat de toenmalige regering in lopende zaken met de zgz ‘twaalfden’ moest werken, dus geen geld op overschot had om gekke dingen te doen en wel verplicht was te besparen, terwijl ze geen nieuwe belastingen kon opleggen.
Een tweede reden die wordt aangehaald om de mensen bang te maken, zou zijn dat zo’n periode met een regering in lopende zaken slecht is voor de rente die België moet betalen op zijn staatsschuld. Dat was in 2011 inderdaad zo, maar dat zal zo niét zijn als het straks weer misloopt. Luc Coene, de gouverneur van de Nationale Bank (NBB) heeft dat al gesuggereerd en dat wordt nu ook bevestigd door Capital Economics, de gezaghebbende economische denktank van de Londense City**. De reden waarom men nu geen impasse verwacht is, omdat het Belgisch begrotingstekort is gedaald en de Belgische banken ondertussen beter zijn gekapitaliseerd. De enige reden waarom de City zich zorgen maakt over een eventuele Belgische politieke impasse is de neergang van de Belgische concurrentiekracht, m.a.w. de steeds terugkomende discussie over de loonkloof. Dat laatste is trouwens niet alleen de bezorgdheid van de internationale financiële wereld, maar ook van een veertigtal Vlaamse industriëlen, die zich in een open brief aan de verkiezingskandidaten daarover uitspreken in de media. Als onze producten o.w.v. de loonkost duurder blijven dan die in de ons omliggende landen, zullen steeds meer bedrijven hier afhaken.
Zeker als de volgende federale regering – als die er ooit komt – blijft aanmodderen zoals Di Pippo met zijn circus dat de laatste twee en een half jaar heeft gedaan.
* De strafste uitspraak als reactie op de Twitter van De Wever vond ik nog die van Benoît Lutgen, voorzitter van het CdH, die zonder verpinken zei dat, volgens hem, over 10 jaar Wallonië de motor van België zal zijn (RTL journaal van gisteren,19.00 uur). Hij zei er wel niet bij van welk België…
** Een mening die ook gedeeld wordt door de Oeso, het IMF, ING en de ratingbureaus Standard & Poors en Moody’s, zoals Knack recentelijk nog meldde.
|