Vandaag is het dan eindelijk zover: 25 mei 2014, de dag van de moeder aller verkiezingen. Menigeen zal een zucht van verlichting slaken, al was het maar om al het gezever over de politiek door partijen die alles beloven, maar waarvan men niets (meer) gelooft. Zoals ik terloops al eens gemeld heb, kan een partij alleen maar hopen dat een deeltje van al de gedane beloftes zal verwezenlijkt worden, dikwijls nog in een verwaterde uitvoering én op voorwaarde dat ze mee in de regering zit. Waar het voor Vlaanderen op aan komt, is vanavond te weten of de Vlaamsnationalisten het goed genoeg gedaan hebben, na deze ongewoon negatieve campagne van zowat alle traditionele partijen. N-VA was misschien negatief t.o.v. de PS, de Vlaamse trado’s echter t.o.v. een eigen Vlaamse partij. Open VLD had op dat gebied tenslotte afgehaakt, maar met slogans als ‘Mensen hebben vleugels’ en ‘Goesting voor de toekomst’ koopt men ook niet veel. Wat van deze verkiezingen zal blijven hangen is dat men de mensen gewoon angst heeft aangejaagd met bedreigingen die niet hard gemaakt konden worden. Het had soms meer weg van gemeentepolitiek, uitgerekend het enige niveau waarop deze keer niet gestemd hoeft te worden.
Ik vraag me soms af hoe men in het buitenland reageert op nieuwtjes van deze verkiezing, als men daar bv ziet dat ministers van huis tot huis gaan met foldertjes en dat in een wereld die steeds meer online gaat. Of dat bv een Vande Lanotte die op straat de index gaat verdedigen, een systeem dat in al onze buurlanden een relict is dat daar al jaren geleden is afgeschaft (en meestal vervangen is door all-in akkoorden, die het leven niet extra duurder maken, wat met de index wél het geval is). Voor diezelfde buitenlanders wordt het helemaal belachelijk als die te horen krijgen dat men hier ongeldig kan stemmen, maar men daarvoor wel naar het stemhoekje moet komen. Dat, als men niét komt, men een boete riskeert, waar haast nooit iets van in huis komt. Dat, wie vier keer in vijftien jaar niet komt opdagen, een andere straf krijgt: hij/zij mag dan helemaal niet meer gaan stemmen. Only in Belgium!
Enfin, mensen, stem voor de ‘goei’ en laten we maar hopen dat de trado’s straks stemmen tekort zullen komen om het onzalige beleid van Di Rupo voort te zetten, zelfs met Groen erbij.
|