|
De USA mag dan nog altijd een wereldmacht zijn, op diplomatiek vlak wil het niet altijd lukken. Dat is niets nieuws, zeker niet voor wie vroeger het boek ‘The Ugly American’ ooit gelezen heeft, een diplomatieke ramp die in 1963 verfilmd werd met Marlon Brando in de hoofdrol. De meeste Amerikaanse presidenten blijken er niet veel uit geleerd te hebben. Feitelijk was de verguisde Richard Nixon nog diegene die het meeste succes had met zijn buitenlandse politiek. Dat had hij voor een groot deel te danken aan zijn staatssecretaris Kissinger, die erin slaagde de oorlog in Vietnam tot een einde te brengen en terug diplomatieke betrekkingen aan te knopen met het China van Mao, dank zij de zgz ‘ping-pong’ diplomatie. Carter was een ramp, Bush Sr werkte zijn Golfoorlog niet af en Bush W. zorgde zelf wel voor rampen, waarvoor de States nu nog steeds opdraaien. Obama is ronduit een zwakke president en John Kerry, zijn huidige minister van Buitenlandse Zaken, schijnt ook niet veel kaas te hebben gegeten van wat zich in het buitenland afspeelde en nog afspeelt. Zo is de man nu op rondreis in het Middenoosten om op e.o. manier de opmars van de ISIS islamisten te stoppen. Nadat die in Syrië al voor het nodige bloedvergieten hadden gezorgd, zijn ze nu bezig Irak in te palmen. Het zijn Soennieten die momenteel nog in eigen territorium oprukken – waar ze zo goed als geen weerstand ontmoeten - maar straks misschien ook het zuiden inpikken en zo het rijk van Saddam Hoessein weer in ere herstellen. Van het Koerdische gedeelte blijven ze voorlopig af, want dat volk heeft eindelijk de onafhankelijkheid geroken en laat zich niet meer opnieuw verknechten.
Waar het met Kerry (en Obama) fout zit is, dat de Amerikanen de Irakezen als één volk beschouwen. Die zijn dat niet en zijn ook nooit geweest. Irak is altijd een bezet land geweest, eerst door de Turken, dan door de Britten (denk maar aan Lawrence of Arabia), dan door Saddam Hoessein die met zijn minderheid van Soennieten de meerderheid Sjiieten onder de duim hield. Sinds de Amerikaanse inval zijn de Sjiieten er baas, maar gunnen die de Soennieten dan weer het licht van de zon niet. Daar beide groepen elkaar zien als ketters binnen de islam en elkaar grondig haten, zal daar nooit een echte samenwerking van komen. Het is dan ook absurd, dat Kerry nu vraagt dat er eerst een regering van nationale eenheid zou komen, terwijl iedereen weet dat de Soennieten van ISIS nog liever zichzelf zullen opblazen dan daaraan gehoor te geven. Soennieten die dat wel zouden doen, weten dat hun leven niet veel meer waard zal zijn. De Koerden, die geen Arabieren zijn, maar Meden (een volk met een Iraanse achtergrond), zouden misschien meespelen, maar dan alleen voor de galerij, want ze hebben nu al binnen Irak een min of meer onafhankelijke staat en zullen die niet meer afgeven. In totaal zijn er zo’n 25 miljoen Koerden, maar die leven in vier verschillende landen (Irak, Iran, Syrië en Turkije) en hadden tot nu toe geen eigen land. In Irak hebben ze momenteel iets dat erop begint te trekken en dat tegelijkertijd een voorbeeld zou kunnen zijn voor diegenen die over de grens wonen. In Syrië is het ook bijna zover.
De regering van nationale eenheid in Irak zou er al tegen 1 juli zijn. Als de Amerikanen geloven dat het een echte nationale regering zal zijn, dan zijn ze nog naïever dan ik al dacht. Het Middenoosten, van Syrië over Irak, Pakistan tot in Afghanistan, wordt één grote puinhoop, allemaal dank zij die verdraagzame godsdienst, waarbij onze media blijven beweren dat het maar om een minderheid gaat. Als de zwijgende meerderheid daar blijft zwijgen, zoals ze nu al enkele decennia doet, zal daar straks niet veel meer van in huis komen.
|
