Het is een onmogelijke zaak ernaast te kijken, naast dat wereldkampioenschap voetbal. Zelfs een niet (meer) geïnteresseerde als ondergetekende die alleen nog de Tv-journaals volgt, krijgt ook daarin een overdaad aan herhalingen en infantiele uitspraken te verwerken dat het echt niet meer leuk is. Zeker als men weet dat het huidige Belgische elftal voor zowat de helft bestaat uit jongens met een vreemde afkomst. Feit is, dat dit elftal het meest Belgische is dat er ooit heeft rondgelopen. Die geïmporteerde helft zijn immers wel degelijk Belgen, geen Vlamingen of Walen. Nu is dat een verschijnsel dat zich niet alleen bij ons, maar zo’n beetje in heel West- en Zuid-Europa voordoet. Anderzijds kan de huidige massahysterie ook toe te schrijven zijn aan het feit dat het 12 jaar geleden is dat de Belgen nog eens mochten mee doen en 28 jaar sinds ze nog eens door die eerste ronde zijn geraakt. In Nederland, waar ze op dat gebied wat meer gewend zijn, is er ook wel een oranjegekte, maar die gaat telkens snel liggen als het avontuur ten einde is. Of dat hier ook gaat gebeuren is maar de vraag. 

   Om op Nederland terug te komen, dat elftal bestaat voor de helft uit spelers die uitkomen in de eigen competitie. Van de 23 geselecteerde Belgen is er maar één die in België speelt en dat is dan nog de derde doelman die mocht invallen omdat de eerste geselecteerde uitviel wegens blessure. Dit gegeven zegt ook iets over de kwaliteit van de zo geroemde ‘Jupiler League’, die zo laag ligt dat men zelfs de beste Belgische spelers ervan niet goed genoeg acht om mee naar een internationaal tornooi te sturen.

   Van de geselecteerde nieuwe Belgen zijn er enkele die taalkundig wel goed voor de dag komen. Denk maar aan Lukaku, Dembele, Company en Origi. Toevallig allemaal jongens die bij ons in het Nederlands onderwijs hebben gezeten. Van Mirallas, Hazard, Witsel en Fellaini kan men dat niet zeggen, wat nog maar eens aantoont wat het dure Franstalig onderwijs hier waard is. Als ze dan toch zo van dat België houden zouden ze ook de taal van de andere landgenoten serieus mogen leren

---

   Tenslotte nog een voetbalverhaaltje uit de oude doos. Volgens The Washington Post waren de verlengingen na de reguliere tijd in de wedstrijd België-USA de spannendste die men ooit heeft meegemaakt. De sportjournalist die dat geschreven heeft, heeft nooit gehoord van de halve finale in Mexico in 1970, tussen Italië en Duitsland, toen het na 90 minuten 1-1 was en de match tenslotte eindigde op 4-3! Dat was het jaar dat Cagliari in Italië voor de eerste (en tot nu toe enige) keer het Italiaanse kampioenschap gewonnen had en er een aantal rossoblu* in de nationale ploeg waren opgenomen (o.a. de spitsen Riva en Domenghini, en doelman Albertosi). Ik baatte toen een hotelletje uit aan de Costa Rei op Sardinië. We hadden slechts één Tv-toestel in de hall staan, waarop men, in zwart-wit, alleen RAI uno en RAI due kon ontvangen. De meeste klanten op dat moment waren Duitsers op vakantie en Italianen die er werkten. De match eindigde toen ook ergens na middernacht en sommige klanten zaten er in hun pyjama bij, nadat ze gewekt waren door het kabaal bij de doelpunten die maar bleven vallen. Dat uiteindelijk de Italianen wonnen, was een slechte zaak voor de bar. Het was wel het spannendste stukje voetbal dat ik ooit heb meegemaakt. Italië verloor tenslotte de finale tegen Brazilië, toen nog met Pele.

* roodblauw, 'sangmarin' voor de Luikenaars (FC Luik).

De huidige "voetbalgekte" is een normaal verschijnsel in de huidige consumptiemaatschappij, en dat zal achteraf wel koelen zonder blazen. Stel dat België zaterdag onderuit gaat tegen Argentinië, dan blijft alleen nog de feestelijke terugkeer over in Brussel, en dan is het feest over. Terug tot de orde van de dag, dan is er de Ronde van Frankrijk. Het is zeker niet een tijdelijk voetbal succes(je) dat de politieke realiteit in dit onland zal veranderen, hoezeer ook deze politiek zelf dit handig probeert uit te spelen.

Kijk, je kunt het in principe de modale voetballiefhebber, die niet bezig is met politiek en er ook niet is in geïnteresseerd en er daardoor niets van begrijpt, niet kwalijk nemen dat hij zich schaart achter de vlag van het land dat tot nader order nog altijd het zijne is. Laat Vlaanderen onafhankelijk worden en een eigen nationale ploeg hebben, de tricolore vod wordt met het zelfde gemak door de Vlaamse Leeuw vervangen mits hetzelfde marketing bureau en de media. Het gekende wij-gevoel. Dat sportief groepsgevoel heeft m.i. helemaal niets met de Belgische politieke identiteit te maken, maar alles met voetbal. Overigens, je ziet wel genoeg vlaggen, maar nog altijd veel meer huizen en auto's zonder die Belgische gekleurde Jupiler vodden. Ik schat hooguit 1 op tien ongeveer. Och gotte, had dat marketing bureau een geelgroene Braziliaanse vlag tot symbool gepromoot, ze zouden ze even enthousiast hebben uitgehangen en er mee hebben rondgereden, toeterend en uit de bol gaand. Zo is nu eenmaal de massa, oneerbiedig uitgedrukt, het plebs. Brood en spelen, en daarbuiten gaapt de grote leegte. Als ze zich maar kunnen amuseren, elke gelegenheid is goed. Carnaval, Kerstmis, eender wat, maakt niet uit. Zuipen en schransen, en uit de bol gaan is het enige dat dit soort mensen interesseert. Voor de rest van het jaar komen een groot aantal onder hen zelfs niet aan één matchke voetbal toe. Kuddegeest tot en met. Maar een intellectuele inspanning, nee, dat is aan dat soort mensen niet besteed. Ik maak mij daar persoonlijk geen zorgen over. Of ze ongelijk hebben, durf ik evenmin te zeggen.

Bij mij komt er in ieder geval geen Belgische vod, nooit en nergens. Daarvoor voel ik me te veel Vlaming binnen een land dat het mijne niet is.

Wat de spelers betreft, tja, voetbal is één grote commercie geworden, big business, internationaal, en je ziet dat verschijnsel in alle landen, in meerdere of mindere mate. De goede elementen worden weggeplukt door de grote kapitaalkrachtige clubs. Ook in Nederland is dat het geval, Frankrijk, Duitsland en Engeland, Brazilië, Columbië, Chili, Nigeria en ga zo maar door. Een mondiaal verschijnsel.

Ook de Nederlandse sterspelers Robben en Van Persie maken in het buitenland het mooi weer. Wat zou het Nederlands team betekenen zonder hen? Ze zouden thuis al lang deze werelbeker op het scherm hebben gevolgd.

Wat maakt het overigens uit in welke competitie deze "voetbalgoden" het slijk der aarde verdienen. De grootte van de aan deze voetballers uitgekeerde bedragen is hoe dan ook omgekeerd evenredig aan hun werkelijke waarde voor de maatschappij. Maar decadentie, dat is een aparte discussie.

Wat dit land betreft, ik meen te weten dat er buiten de genoemde doelman, ook nog een zekere A. Vandenborre meespeelt, die in de competitie uitkomt voor Anderlecht. Wat maakt het uit.

04-07-2014, 13:40 Geschreven door Geronimo

...van de absurde waanzin die momenteel aanwezig is om een vreemdelingenlegioen te zien voetballen, iets waar ik mijn tijd niet aan verknoei, komt steeds het beeld naar boven "wat een simpele mensen lopen toch rond in Vlaanderen". Maar ja, ieder zijn pleziertje, niet!

Er gaan alweer 3 idioten van die federale parasiterende vreetclub richting Brazilië, wedden dat ze geen eurocent uit eigen zak betalen en dan maar schreeuwen over besparingen...

De Vlaamse regering zoekt naar 1.3 miljard om de begroting in evenwicht te maken? Dat is toch het gemakkelijkste van het gemakkelijkste nl. dadelijk in mindering brengen aan de franskiljons, coburgers en allochtonen, het volledige bedrag dat jaarlijks gestolen wordt bij de Vlamingen, 20 miljard euro, in mindering brengen is nog beter dan zijn ALLE problemen in Vlaanderen verleden tijd want wij hebben 'echt' die ziekelijke middeleeuwse folklore, die franskiljons en zeker die allochtonen NIET NODIG, integendeel, hoe sneller gedumpt hoe beter voor Vlaanderen en de Vlamingen.

Waar wachten ze toch op? Moet eerst nog meer schade berokkend worden aan Vlaanderen en de Vlamingen?

04-07-2014, 11:49 Geschreven door Jean