|
Het wordt een beetje eentonig, maar dat we nu naar een periode van 5 jaar zonder communautair gehakketak zouden gaan, blijft wishful thinking. Het is duidelijk dat de PS de MR, haar aartsrivaal in de eigen regio, wil treffen via aanvallen op de N-VA. In hoever de laatste affaire, de doodsbedreigingen aan het adres van Jambon en Francken, daarin past is nog een vraagteken, maar zeker is dat het communautaire terug is van nooit weggeweest.
Voor de liefhebbers van het genre was het colloquium van de Joris Van Severen genootschap in Dentergem, zijn geboorteplaats, nog maar eens een reden om tegen het Vlaamsnationalisme uit te pakken, temeer omdat de burgemeester daar ook weeral een N-VA’er bleek te zijn. Voor wie een beetje zijn Vlaamse geschiedenis kent, is dit lulkoek. Van Severen was geen echte flamingant, alleen een uiterst rechtse politicus die eerder droomde van een terugkeer naar een Dietse of Heel-Nederlandse Staat, de vroegere Zeventien Provinciën. Hij erkende zelfs de Belgische Staat maar werd bij het begin van WO II door diezelfde staat wel gevangen gezet, naar Frankrijk gedeporteerd en daar vermoord door een dronken Franse soldaat. Het blijft wel merkwaardig dat na al die jaren zijn politieke nalatenschap en gedachtengoed nog steeds levendig zijn en stof opleveren voor een heus colloquium. Hem nu afschilderen als de zoveelste Vlaamse collaborateur, zoals in Wallonië weeral gebeurd is, is er dan ook ver over.
Het moeten trouwens niet altijd de francofonen zijn die stoorzender spelen. Zo was er heel wat beroering bij de benoeming door het Vlaams parlement van Matthias Storme (N-VA) tot lid in het bestuur van het Interfederaal Gelijkekansencentrum*. De linkse partijen vinden dat niet kunnen omdat Storme, jurist verbonden aan de KU Leuven, ooit gezegd had voor het Vlaams Belang te zullen stemmen nadat deze partij als Vlaams Blok door een politiek geïnspireerd gerechtelijk vonnis werd uitgeschakeld. Storme heeft zich al meer laten kennen door zijn rechtlijnigheid en is o.m. steeds een tegenstander geweest van het doen verdwijnen van Doel. Wat de linkse partijen, de SP.a op kop, dwars zit is dat de partij geen eigen mensen meer kan droppen in allerlei vacatures, nu ze niet meer mee mag spelen. Storme is niet de eerste de beste. Als specialist handels- en insolventierecht (privaatrecht, zeg maar) kan hij in dat centrum goed werk leveren. Net zoals de benoeming van professor Hendrik Vuye, professor staatsrecht als fractieleider van de N-VA in de Kamer en van Johan Van Overtveldt als minister van Financiën. Stuk voor stuk bekwame mensen en zeker geen politieke gearriveerden zoals we dat al stilaan gewend waren.
* Het Interfederaal Gelijkekansencentrum is de opvolger van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, een instelling die Storme zelfs ooit bestreden heeft. De stroper wordt nu dus boswachter, waarbij we alleen maar kunnen hopen dat hij even consequent zal blijven.
|
