N.a.v. een zoveelste gerichte studie van de Leuvense professor Bart Maddens en zijn medewerkers, staat er in De Tijd van dit weekeinde een (ook zoveelste) interessant artikel van Rik Van Cauwelaert over de partijfinanciering in dit land. Maddens houdt daarbij een vergelijking met eenzelfde studie die hij gemaakt had in 2009 en komt tot de bevinding dat die financiering sinds 2009 is opgelopen van 53 naar 73 miljoen euro. Nota bene: in een periode van zware crisis en besparingen, zonder dat daarvoor enige aanvaardbare verklaring is. De dag van vandaag maakt die financiering de partijen bijna compleet afhankelijk van wat men de ‘dotaties’ noemt en dat voor 85 tot 91%. Het percentage dat ze nog innen aan lidgelden zit tussen de 3 en de 5%...
De Belgische partijfinanciering vindt zijn oorsprong in een reactie op de financiële schandalen i.v.m. Agusta, Dassault, Uniop e.a. maar zijn nu volledig hun doel voorbij geschoten. Nogal logisch dat geen enkele partij, ook niet uit de oppositie daar nog vragen bij stelt. Zelfs een zieltogend partijtje als LDD heeft nog geld over om bij de volgende gemeentelijke verkiezingen hier en daar mee te doen (wat ik Deckerken trouwens gun). In totaal hebben de partijen momenteel activa van zo’n 127 miljoen euro, waarbij de proletarische PS de kroon spant met bijna 20 miljoen en zelfs daar houdt het niet mee op. Als deze federale regering haar termijn zou uitzitten tot 2019, dan hebben de politieke partijen nog bijna 300 miljoen extra te verwachten, zonder dat er in die periode spectaculaire uitgaven voorzien zijn. Daarbij valt ook op dat de kosten voor kiescampagne van vorig jaar een stuk lager zijn uitgevallen dan verwacht door het gebruik van de sociale media en de nieuwe communicatiemethodes.
De bedragen van hierboven houden dan nog geen rekening met de lopende kosten van parlementen en verkozenen, noch met ‘tegemoetkomingen’ vanwege Europa. Geen wonder dat partijvoorzitters niet graag een stapje opzij zetten of dat men zomaar akkoord zal gaan over bv het afschaffen van de voorkeurstem, waarbij men de controle over die vele miljoenen zou kunnen kwijtspelen. Op die manier wordt de partijideologie tegenwoordig alleen nog geconditioneerd door de opiniepeilingen.
Er moet bespaard worden, is het adagium. Blijkbaar geldt dat zowat voor alles en iedereen, behalve voor de politiek, zelfs niet in een periode van jaren zonder verkiezingen.
---
En dan nog even iets heel anders. Prins Laurent zegt dat hij elke dag contact heeft met zijn spirituele voorvaderen, ook al zijn ze dood. Dat moet dan wel in het Italiaans zijn!
|