De staking van morgen is al lang aangekondigd. Commentaren over gegijzelde pendelaars zijn aan hun zoveelste herkauwing toe, maar de minimale dienstverlening bij het openbaar vervoer blijft onverzoenbaar met het heilige stakingsrecht.
Is dat wel zo? Niemand betwist het stakingsrecht. De vakbonden zijn ook zo vriendelijk om deze staking ruim op voorhand (al sinds januari!) aan te kondigen. Waar ligt dan het probleem?
De stakers mogen tot op de dag van de staking aan hun werkgever meedelen of zij aan de staking deelnemen en dus niet komen werken. Wel, dat begrijp ik niet. Want dat heeft met stakingsrecht als dusdanig niets te maken. Niemand betwist dat een zieke werknemer moet komen werken. En wanneer een werknemer onverwacht ziek wordt, dan meldt die dat de dag zelf aan zijn werkgever, dat kan inderdaad niet vroeger. Maar wie gepland staat om een heelkundige ingreep te ondergaan, kondigt dat toch ook op voorhand aan?
Daarom: een staking bij het openbaar vervoer moet altijd op voorhand door de vakbond aangekondigd worden. (Wilde stakingen bij het openbaar vervoer zijn verboden en kunnen door de vakbond ook niet erkend worden.) Werknemers die op de aangekondigde dag wensen te staken, delen dit ook op voorhand mee, binnen een bepaalde termijn die per onderneming kan verschillen, maar ten laatste een week voordien.
Het is immers mijn bedoeling dat de onderneming zich kan organiseren om aan het publiek mee te delen hoe plaatselijk of algemeen de staking zal zijn. Bijvoorbeeld bij De Lijn kan men vaststellen dat die of die specifieke bussen inderdaad niet kunnen uitrijden, bij gebrek aan chauffeurs of door stakende onderhoudsmedewerkers. Maar De Lijn zal weten dat op andere trajecten gereden zal worden volgens de normale dienstregeling, wanneer de stakingsbereidheid van het betrokken personeel daar onbestaande is. Ook bij de NMBS zou bijvoorbeeld een gans traject onbeschikbaar kunnen zijn wanneer het voltallige personeel van één bepaald seinhuis meedeelt te zullen staken. Anderzijds zou het mogelijk zijn dat andere treinen op de stakingsdag zonder veel problemen kunnen rijden. Maar dat zou dan allemaal wel op voorhand aan de belastingbetalende gebruikers van het openbaar vervoer meegedeeld worden, via een aangepaste dienstregeling voor de stakingsdag, ten laatste een week voordien.
Is dat een eerbaar compromis? Het stakingsrecht wordt niet in het minst aangetast. Het land kan nog altijd platgelegd worden wanneer de staking algemeen wordt opgevolgd. Er gebeuren geen opeisingen om een minimale dienst te verlenen. Maar de gebruiker weet op zijn minst dan toch op voorhand waar hij die dag aan toe is en kan de gepaste maatregelen nemen om zich niet langer gegijzeld te moeten voelen.
Alles is beter dan de huidige chaos te bestendigen, die in niemands voordeel is, ook niet van de vakbonden, die zich van langsom meer gehaat zouden mogen voelen. Want alleen maar (meer) problemen veroorzaken, en er geen enkel oplossen.
21-04-2015, 09:29
Geschreven door bertie
|