|
Eergisteren werd in het Atomium het nieuwe tienjarenplan voor Brussel voorgesteld, strategie 2025 genoemd. Dat gebeurde met veel tralala in de aanwezigheid van heel wat ministers en andere gezagdragers van de hoofdstad én de gewesten. In totaal werden 18 doelstellingen vooropgesteld, waarbij de gewestregeringen in 6 ervan betrokken werden en daarbij ook verondersteld werden ze te onderschrijven. Het Waalse gewest, dat zijn eigen begroting niet eens onder controle kan houden, heeft dat meteen gedaan, het Vlaamse niet. Het is nl altijd hetzelfde liedje: Brussel maakt maar grootse plannen, heeft er het geld niet voor, vraagt dat dan aan de federale regering, maar als puntje bij paaltje komt mag Vlaanderen het betalen omdat Wallonië er geen geld voor over heeft. Het hele verhaal werd alleen door het Brusselse hoofdstedelijk gewest geschreven. Vlaanderen werd er niet eens bij betrokken, tenzij om op het einde het hele verhaal mee te ondertekenen en straks mee te financieren.
Vlaanderen heeft zijn regering en zijn parlement in Brussel gehuisvest. Honderdduizendcn Vlamingen studeren of werken in de hoofdstad. Wat zou er logischer zijn dan hen bij de opmaak van zo’n tienjarenplan te betrekken. Nu werd alles door de Brusselaars in elkaar gestoken en al wat de Vlaamse minister ter zake, Sven Gatz, mag komen doen is mede ondertekenen en straks betalen. Gelukkig is hij niet zo gek dat te doen. Vergeten we trouwens niet dat het Brusselse gewest bestuurd wordt door een door de PS gedomineerde coalitie. Een reden temeer om achterdochtig te zijn. Om nog te zwijgen van de Brusselse grensoverschrijdende projecten zoals de diverse geplande winkelcentra en dat zgz nieuw nationaal voetbalstadion, waarmee Brussel grote sier wil maken, maar die op Vlaams grondgebied liggen.
Het wordt trouwens hoog tijd dat er ook eens klare wijn geschonken wordt over de benaming ‘Fédération Wallonie-Bruxelles’, iets wat voor Vlaanderen onaanvaardbaar is en in werkelijkheid zelfs illegaal, maar waar Walen en francofone Brusselaars zich niet aan storen en doen alsof het allemaal al bestaat. Zeker als men weet dat het Frans in Brussel nog wel de lingua franca is, maar niet meer als huistaal geldt bij de meerderheid van de bewoners die er leven. Het is allemaal gebakken lucht.
|
