Met alle internationale herrie die er de laatste week was, zou men nog vergeten dat er ook in eigen land nog aan politiek gedaan wordt. Voor de SP.a kwam dat slecht uit, want daardoor raakte het nieuws over hun voorzitterswissel ondergesneeuwd door Griekenland en de vluchtelingenproblematiek.
John Crombez zou zijn partij linkser gaan opstellen. Hoe dat rijmt met het pak slaag dat de diverse Europese socialistische partijen het laatste jaar in een half dozijn landen hebben gekregen, zal hij zelf eens moeten uitleggen. Een voordeel is dat hij daar meer dan waarschijnlijk nog drie jaar de tijd voor krijgt. De huidige federale en Vlaamse regeringen mogen dan al kibbelkabinetten zijn, het lijkt er steeds meer op dat ze hun termijn gaan uitdoen.
Een samenwerking van SP.a en de groenen zien deze laatsten dan weer niet zitten. Meer zelfs, de groenen hebben zopas nog een federaal bureau opgericht dat meer samenwerking met Ecolo beoogt, een zusterpartij die bij de laatste verkiezingen 10 van zijn 14 zetels verloor en in de peilingen met de kiesdrempel flirt. De Waalse groenen dreigen zelfs in de eigen regio straks voorbijgestoken te worden door de PTB, de Waalse tak van de PvdA en op die manier pas de vijfde partij te worden. Om dat gevaar te counteren gaat nu ook Ecolo meer de linkse toer op, zodat we meemaken dat zowat de hele linkerzijde nóg linkser gaat worden en al die partijen, de PS inbegrepen, steeds meer in dezelfde electorale vijver gaan vissen. Een ander gevolg is dat zowel de groenen als de neocommunisten steeds Belgischer worden, wat hen zeker in Vlaanderen weinig baten zal opleveren. Het gezond verstand lijkt er verder weg dan ooit.
|