Voor het neo-liberale Europa hebben de Grieken bij de laatste verkiezingen één grote fout gemaakt: ze hebben gestemd voor een linkse partij, die van premier Tsipras. Daarvoor moeten de Grieken nu massaal boeten. Het 'politieke doel' is nu het zwaartepunt, de geldkwestie is op zich is volkomen bijkomstig, wegens de onbeduidendheid van de Griekse economie, zoals u terecht stelt.
Het is nu evenwel heel erg de zaak voor Europa om met de Griekse vaudeville een voorbeeld te stellen voor alle andere Europeanen, zoals de Spanjaarden of Italianen: wie niet stemt naar de wensen van de EU en van de internationale bankwereld, riskeert zware straffen. En daar mag geen alternatief voor zijn. De EU is en blijft één grote gevangeniskooi, waaruit ontsnappen niet geduld wordt. Eén grote EUSSR. Dat is het enorme democratische deficit waar we nu voor staan.
We kunnen ons beleid niet wijzigen omwille van verkiezingen, zei Jyrki Kattinnen, vice-voorzitter van de EU-commissie, niet mis te verstaan vlak na de Griekse verkiezingen. Dat is de echte reden waarom Europa zo halsstarrig blijft vasthouden aan een terug in het politieke gareel lopen vanwege het economisch lichtgewicht Griekenland. Er staan veel grotere belangen op het spel dan de Griekse economie en het welzijn van de Grieken in het algemeen. Alsof de EU zich daarom zou bekommeren. Het volk moet zich zonder morren neerleggen bij hun dictaten, net als alle andere leden van de unie, en lijdzaam blijven toezien en ondergaan wat Europa meent dat het beste voor hen is. Als plebs hebben de Grieken voor de in weelde en overdaad badende EU-bonzen absoluut geen andere rechten dan afzien en de crisis uitzweten.
'Griekenland heeft brutaal onderhandeld' volgens de verenigde Europese anti-democraten, Janker' op kop. Daarmee wordt enkel bedoeld dat Athene zich tot nu toe nog niet gewillig heeft willen neerleggen bij de Europese dictaten, in tegenstelling tot de voorgaande Griekse regeringen, die heel wat inschikkelijker waren. Met als gevolg de huidige economische en vooral sociale ramp, zonder voorgaande in de Griekse geschiedenis. Waar zou al dat geld dat zogezegd voor Griekenland werd uitgetrokken, overigens echt naartoe zijn? Waarschijnlijk niet direct in het land zelf, maar eerder rechtstreeks naar Duitse en andere banken. Voor de EU een te verwaarlozen detail. Een tweede bankencrisis integendeel...
De regering in Griekenland houdt nu een referendum. Voor de EU-bonzen, die het woord democratie nog met moeite kunnen schrijven, een echt horresco referens. De Griekse regering stelt bovendien bij het referendum volgens de zelfbenoemde Europese democraten ook de verkeerde vraag. Het mag volgens hen, uiteraard zou ik zeggen, helemaal niet gaan over de vraag of de Grieken het voorgelegde Europese plan voor verdere verarming al dan niet aanvaarden, maar enkel en alleen over het verdere EU-lidmaatschap van Griekenland. Alsof de Griekse regering dat ooit in vraag heeft gesteld.
De huidige Europese hetze van politici en media tegen deze Griekse regering kadert dan ook volkomen binnen het plan om Tsipras en zijn regering ten val te brengen. Alle propagandasluizen worden nu open gezet met dat ene doel in het vooruitzicht. Alle lakeien van de instellingen, politici, experts allerhande en mainstream media, doen nu hun uiterste best om alle schuld voor de mislukte onderhandelingen enkel en alleen in de schoenen van de volgens hen onverantwoorde Griekse leiders te schuiven. Leiders die het aangedurfd hebben, hoe bestaat het, om verdere sociale en economische afbraak in hun land te weigeren, door te vinden dat er nu eindelijk echte stappen dienen te worden gezet om het tij te keren. Griekse leiders, het wezen linksen, die nu het verdomde lef hebben om het laatste woord in deze voor de Grieken levensbelangrijke kwestie, aan het domme plebs te geven, in plaats van zich ruggengraatloos te onderwerpen aan de Europese dictaten.
Varoufakis en co, net als het gekende Barbertje, zij moeten en zullen bijgevolg nu eenmaal hangen. Is het nu niet met een val van hun regering na het referendum, dan later bij een volgende Griekse verkiezing, verguisd door de eigen aanhangers omwille van het eventueel toch nog plooien naar de wensen van EU-bonzen en het te grabbel gooien van de eigen volkswelvaart.
Intussen hoopt Europa vuriger dan ooit dat na de val van Tsipras, terug een nieuwe neo-liberale regering aan het roer zal komen te staan, die zich heel wat inschikkelijker zal opstellen tegenover de EU-dictaten dan Tsipras en de zijnen.
Dat is volgens mij de hoofdzaak waar het nu allemaal om draait.
En Tsipras, hoewel een linkse, krijgt alle sympathie van mij omwille van zoveel principiële vastberadenheid. Van dergelijke politici kunnen wij in ons eigen Vlaanderen enkel maar dromen. Ik zie het bij ons geen enkele politicus, maar dan ook geen enkele, nadoen. Plooien, des te meer. Nietwaar, BDW.
30-06-2015, 14:18
Geschreven door Geronimo
|