In deze tijd wanneer er blijkbaar niemand graten in vindt dat jongens die wat beter dan een ander tegen een balletje kunnen schoppen miljoenen verdienen, gaan we vandaag de dag van verzet tegen de armoede ‘vieren’. Er zijn, althans volgens Jos Geysels en Co, teveel armen in dit land en hun aantal blijft stijgen. De organisaties die er achter zitten hebben het steeds over ‘mensen die in Vlaanderen wonen’, niet over Vlamingen. Op die manier hebben ze nog gelijk ook, omdat dit land sinds ettelijke jaren armoede importeert. Als de vluchtelingenstroom, die we nu kennen, blijft aanzwellen, zullen er inderdaad steeds meer arme mensen in Vlaanderen zijn. De vraag zal straks alleen zijn hoe we ons sociaal systeem in stand kunnen houden in een land waar de overheid boven haar stand leeft en geld blijft uitgeven dat ze niet heeft.
Er wonen bij ons ook eigen mensen die arm zijn. Dat is van alle tijden en gebeurt overal. Meestal is het zelfs zo dat de armste mensen wonen in landen met de rijkste mensen. Dat is de ongelijkheid waarover men het tegenwoordig zoveel heeft ( vooral sinds dat boek van Thomas Piketty) en die zou blijven groeien. België blijkt (voorlopig nog) een van de landen te zijn waar de minste ongelijkheid heerst. De eigen armoede heeft ook te maken met de veranderde tijdsgeest, het gemakkelijker openbreken van huwelijken, gezinnen en families en het verlies van religieuze waarden. Om men nu vóór of tegen dat laatste is verandert niets aan het feit dat gelovige mensen de eigen familie het minst in de steek laten. De uitdrukking ‘Op het einde van de reis is er alleen nog de familie’ is nog steeds van kracht. Wie ze nog heeft kan ze best koesteren.
|