Wat een afgang voor blauw Gwendolientje! Hoongelach was haar deel, uit zowel de oppositie als de eigen meerderheid in het Vlaamse parlement. Waarschijnlijk in de waan dat ze als partijleidster zonder tegenkandidaten bij de volgende voorzittersverkiezingen het zich kon permitteren zich eens extra te profileren, zoals dat tegenwoordig heet, dacht ze de geplande hervorming van het Vlaamse secundair onderwijs nóg eens te kunnen uitstellen, met als reden dat het voor haar nog steeds niet goed genoeg was. Dat laatste is misschien wel zo, maar ze vergat daarbij dat men over deze zaak al debatteert sinds 2009 en er pas na een zware politieke crisis in 2013 een compromis werd bereikt door de toenmalige Vlaamse regering, waartoe Open VLD niet behoorde. Normaal zou de partij ook niet tot de huidige meerderheid behoord hebben, ware het niet dat men ze nodig had om een federale regering te maken zonder de socialisten. Het regeerakkoord van de regering Bourgeois werd gemaakt tussen N-VA en CD&V, die samen al een meerderheid hadden. Gwendolientje heeft toen datzelfde akkoord, waaraan ze geen letter had meegeschreven, met zwier ondertekend en heeft haar partij breed lachend de aangeboden ministerpostjes aangenomen. Nu komen zeggen dat het – bij manier van spreken – maar voor te lachen was, is er ver over en dat zal ze geweten hebben. Zelfs al zou haar partij straks tegenstemmen, dan komt de nieuwe hervorming er nog, omdat men de stemmen van Open VLD niet eens nodig heeft om een meerderheid te halen. Haar actie doet denken aan de eigengereidheid van De Gucht toen die voorzitter van de partij was en ook soloslim speelde.
Zelfs het excuus dat Bart De Wever, als voorzitter van de N-VA, er zich tijdens de vorige Vlaamse regeerperiode ook mee had gemoeid om e.e.a. veranderd te krijgen (o.m. het behouden van de termen aso, bso en tso) houdt geen steek. Bart’s partij had men toen nl nodig om de voorstellen mee goedgekeurd te krijgen, die van Gwendolientje deze keer helemaal niet. Dat de voorzitster van de Vlaamse liberalen haar bezwaren had geuit in De Morgen, de krant van de groenrode oppositie, zal haar ook niet geholpen hebben. Het harde, rake antwoord van de anders doorgaans aimabele Hilde Crevits, die terecht zei zich geschoffeerd te voelen, sprak boekdelen.
Sic transit gloria mundi….
|