Tussen alle gruwelverhalen die we bijna dagelijks krijgen over de absurde burgeroorlog in Syrië, waar het nog steeds onduidelijk is wie mét wie tegen wie strijdt, dan toch één opmerkelijk verhaal. IS heeft nl de woestijnstad Palmyra, waar o.m. die overblijfselen van de Romeinse cultuur (of wat er over blijft van die overblijfselen, want IS had er al een deel van opgeblazen) zich bevinden, weer heroverd op de troepen van Assad en dit ondanks een ruime Russische luchtsteun. Nu is Palmyra niet meteen van strategische belang in het Syrische wespennest, maar voor het Assad regime is het wel een blamage die kan tellen. Begin dit jaar hadden die troepen het stadje ingenomen en werd daar veel publiciteit over verkocht. Zodanig zelfs dat in maart, als kers op de taart, het groot symfonisch orkest van Sint Petersburg, onder leiding van dirigent Valeri Gergiev – een persoonlijke vriend van Poetin - een klassiek concert kwam geven uitgerekend in de overblijfselen van het antieke Romeinse theater waar de Jihadi’s voordien een reeks onthoofdingen uitvoerden…

    De herovering van Palmyra is het eerste succes van dat zootje ongeregeld sinds meer dan een jaar. Dat het kon gebeuren, kwam grotendeels omdat de Assad-getrouwen het te druk hadden met het plat bombarderen van Aleppo, de economisch belangrijkste stad van het vroegere Syrië…

   En nu maar hopen dat Palmyra een tweede keer bevrijd wordt, al was het maar om te weten of ze daar dan een tweede concert gaan houden, hoe cynisch het ook moge klinken. Al bijna even cynisch als het verhaal van dat ene Syrische gezin dat op zijn eentje de hele Belgische politiek overhoop aan het halen is en waarvoor een groepje activisten en advocaten al staan te zwaaien met een voorlopig rekening van 25.000 euro, zogezegd voor een ‘goede doel’…