|
In mijn vorige blog had ik het er al over: dit land verspeelde twee miljard euro door de oversubsidiëring van een windmolenpark in de Noordzee. Daar houdt het trouwens niet bij op. Sinds men begonnen is met energiebesparingen te subsidiëren, is daar drie en een half miljard euro aan uitgegeven. Een groot deel ervan ging naar wie zonnepanelen plaatste, waarvan nu geweten is dat ze zichzelf terugbetalen, zelfs nu ze duurder zijn dan toen. Allemaal miljarden die Charel en Co tekort komen bij het opmaken van de begroting en waarbij koortsachtig moet gezocht worden naar alternatieven. Steeds opnieuw eindigt het met nachtelijke- en weekeindvergaderingen om via knip- en plakwerk toch e.e.a. geregeld te krijgen. De geschiedenis herhaalt zich. Nu er eindelijk nog eens een federale regering was zonder socialisten gingen we eens zien wat we gingen zien. Meer van hetzelfde blijkt nu. Als excuus kan gelden dat het land vooral sinds 2014 af te rekenen kreeg met enkele nieuwe problemen zoals de terroristische aanslagen en het exploderen van de immigratie. Dat laatste met dank aan ‘Mutti’, die uitgerekend door onze Vlaamse universiteiten daarvoor dan nog beloond werd met een doctor honoris causa…
En dan heeft de regering Michel nog het geluk dat de oppositie echt niet veel voorstelt. Crombez krijg zijn manschappen met moeite onder controle, alle goede bedoelingen ten spijt. Om in Antwerpen straks nog een kans te maken iets te betekenen wordt er steeds meer op aangedrongen een kartel te vormen met de groenen, maar in feite vissen de twee linkse partijen in eenzelfde vijver. Het enige district dat ze in de koekenstad de vorige keer hebben kunnen winnen, was Borgerokko en dat dank zij de steun van de communisten van de PvdA, die ze mee in het bestuur hebben moeten opnemen. Het zou voor de socio’s helemaal erg worden, als ze straks nog zouden moeten rekenen op Kris Peeters om De Wever de duivel aan te doen. Stel u voor: een federaal minister die speciaal verhuist om bij gemeenteraadsverkiezingen de voorzitter van een andere meerderheidspartij – waarmee hij nog een jaar zou moeten samenwerken op federaal vlak – zijn burgemeesterzitje af te pakken!
In Wallonië wordt dezelfde socialistische partij zwaar geteisterd door de Waalse tegenhanger van die communisten, die – volgens de peilingen (maar wat zijn die nog waard?) – bij de komende gemeenteraadsverkiezingen daar 18% van de stemmen zouden halen. Nu er dat Publifin schandaal is uitgebroken, herhaalt zich in het Luikse hetzelfde verhaal dat men 12 jaar geleden in Charleroi heeft meegemaakt. In feite is het nog erger, daar de Luikse PS-federatie een onafhankelijk statuut heeft binnen de PS en die partij op eigen houtje geen beslissingen kan nemen over de te voeren politiek in de regio van de ‘cité ardente’.
In een pas verschenen boek over de Belgische politiek: (‘ Het verstolde land’), schrijft Erik Buyst, prof economische geschiedenis aan de KU Leuven dat de Belgische politiek al honderd jaar dezelfde is, ‘waarbij de klok dezelfde toon slaat’. Ook de komst van de N-VA heeft daaraan niets kunnen veranderen. Buyst heeft het boek geschreven samen met Kristof Smeyers. Uitgegeven door Polis, 509 bladzijden, te verkrijgen aan 24,95 euro via de webwinkel van ’t Pallieterke.
|
