Zweden was tot hiertoe het meest gastvrije Europese land voor immigranten. Ook tijdens de Balkan oorlogen en de Iraakse Golfoorlogen was dat al het geval. Einde 2015 zette het, na het ‘Wir schaffen das’ van Merkel, zijn grenzen wagenwijd open en nu heeft het proportioneel het grootste aantal vluchtelingen van heel Europa. 22% van de bevolking (van ± 10 miljoen) is buiten Zweden geboren of van een tweede generatie inwijkelingen. De nieuwkomers worden meestal ondergebracht in grote steden zoals Stockholm, Malmö en Göteborg, waar men nu voorsteden heeft die al niet veel meer moeten onder doen voor de Parijse banlieues op het gebied van geweld en onveiligheid. Na de aanslag in Stockholm, waarbij een afgewezen Oezbeek met een vrachtwagen vier mensen dood reed en een meervoud ervan verwondde in een van de drukste winkelstraten van de stad, zijn de Zweden ontwaakt uit hun immigratiedroom. De Zweedse premier van de roodgroene coalitie die er aan de macht is, heeft al besloten dat dit het einde betekent van de massa-immigratie naar zijn land. ‘Wir schaffen es nicht mehr’. Dat ene zinnetje van Merkel is zo’n beetje de grootste politieke stommiteit geweest in heel de vluchtelingencrisis. Het kon (en kan nog altijd) zijn dat Duitsland een grote toeloop immigranten aan kan. De Duitse economie draait nog altijd behoorlijk, de staat heeft geen schulden en zelfs een begrotingsoverschot, waar de meeste andere landen alleen maar van kunnen dromen. Maar dat ‘Wir schaffen das’, uitgesproken door het staatshoofd van het welvarendste land van het continent, heeft bij veel mensen een valse hoop gewekt op een toekomst die de meesten hoe dan ook nooit zullen verwezenlijkt zien. Het gaat dan niet zozeer om de economische kant van de zaak, maar wel om het feit dat, in tegenstelling tot vroeger toen inwijkelingen meestal andere Europeanen waren – met een christelijke achtergrond - het merendeel van de nieuwkomers moslims zijn uit andere continenten die een ander wereldbeeld voor ogen hebben, die weinig of niet geschoold zijn en die men zo maar niet kan omscholen. Als men ziet dat ook bij ons veel moslims van de derde generatie het hier niet waar kunnen maken, dan ligt dat niet alleen aan ‘ons’, maar ook aan ‘hen’.
Vorig jaar begon men in Zweden al nattigheid te voelen, werd aan liefst 80.000 nieuwkomers de asielaanvraag geweigerd en gesteld dat ze het land moesten verlaten. Daar was ook die Oezbeek bij. Vraag is maar hoeveel van die 80.000 nu nog illegaal in Zweden verblijven en net als die Akilov een potentieel gevaar voor de Zweedse samenleving kunnen betekenen. Men zou voor minder zijn slaap laten…
|