Men zegt wel eens dat, als de communisten het voor het zeggen zouden hebben in de Sahara, er daar na enkele jaren een tekort aan zand zou zijn. In Venezuela, waar de communisten, die zich daar ‘Chavistas’ noemen (naar de generaal die er met een militaire putsch de macht overnam en daarna ging aanpappen met het Cuba van de Castro’s), op een tiental jaren tijd ervoor gezorgd hebben dat het land een tekort heeft aan zowat alles. Buiten misschien petroleum dat er het voornaamste uitvoerproduct is, maar niet genoeg meer opbrengt om enige welvaart te verzekeren. Hugo Chavez werd als president opgevolgd door een zekere Maduro, een buschauffeur van beroep en die is het land vakkundig om zeep aan het helpen. Toen in 2015 de rechtse oppositie, ondanks allerlei arrestaties en intimidaties, toch de verkiezingen won, is de man op zijn troon blijven zitten en regeert hij met decreet. Het Hoog Gerechtshof heeft hij bemand met uitsluitend gelijkgezinden, waardoor hij alle wetten van de nieuwe meerderheid ongeldig kan laten verklaren. Dat bleek nog niet genoeg, want recentelijk eigende dat Gerechtshof zich alle bevoegdheden van het parlement toe. Daarop is het moeten terugkomen na dagen van straatprotest, maar in feite is er niets veranderd, omdat dat Gerechtshof, net als vroeger, alle wetten kan blijven blokkeren en ongeldig verklaren. Die ‘juridische putsch’ werd in onze media gemeld, ook dat hij herroepen werd, maar het feit dat er daarna niets veranderd is, hoort men nergens vertellen.
Bart De Wever heeft het zich ooit eens beklaagd dat we hier in dit land met wereldvreemde rechters zitten. Dat gebeurt dus niet alleen in Venezuela, maar ook bij ons en – in het verlengde ervan – bij het Europees Hoog Gerechtshof, waar meer dan eens uitspraken gedaan worden die de wenkbrauwen doen fronsen. Waar wetten, goedgekeurd door democratisch gekozen nationale parlementen, regelmatig van tafel worden geveegd door het zgz Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Een instantie die, net als bv Amnesty International, Human Right Watch en Co, in de eerste plaats links denkt. En dan hebben we het nog niet gehad over the States, waar rechters het de nieuwe democratisch verkozen president moeilijk maken. Denk maar aan dat inreisverbod uit bepaalde moslimlanden. Zelfs met een meerderheid in Kamer en Senaat kan Trump zijn bevoegdheden in zake immigratie niet waar maken. Ook die rechters zijn voor het merendeel wereldvreemd. ‘Rechtspraak’ noemen ze dat…
|