‘Elk nadeel hep se fordeel’, zei Johan Kruyff op zijn Hollands en dat geldt ook voor de internationale politiek. De uitval van Trump tegen zijn NAVO-partners en tegen Duitsland heeft in elk geval als voordeel dat die bondgenoten beter zullen moeten gaan samenwerken. Voor een gemeenschappelijk project is weinig zo motiverend als een gemeenschappelijke vijand te hebben. Doet me denken aan dat gezegde: ‘zelfs de slechtste mens is nog voor iets goed: hij kan dienen als slecht voorbeeld’.
Het is nu afwachten of Macron bij de komende Franse parlementsverkiezingen een meerderheid achter zich zal krijgen en of Mutti erin zal slagen de Duitse verkiezingen in het najaar te winnen. Pas dan zou er enige zekerheid kunnen zijn over het verdere pad van de Europese vooruitgang. Macron moet de Fransen weer aan het werk krijgen en Duitsland moet zijn lopende rekening onder controle hebben. Dat laatste kan verwonderlijk lijken, maar het Duitse overschot, dat vorig jaar 8,6% bedroeg, ligt feitelijk 2,6% boven het Europees gemiddelde. Daarmee lijkt niet mis, maar het probleem is dat Duitsland het extra geld dat het verdient met zijn export, niet uitgeeft. Duits minister van Financiën Schäuble pot dat liever op i.pl.v. het geld te laten rollen. Zijn ‘Schwarze Null’ weet je wel.
Met de onberekenbaarheid van The Donald zullen de Europese lidstaten wel verplicht worden meer samen te werken om tot nieuwe evenwichten te komen. Hopelijk was de biertentverklaring van Merkel in München dan ook geen dronkenmanspraat.
|