|
Canada, dat was nog eens een land waar iedereen welkom was, ook de vervolgden, de immigranten, de asielzoekers. Premier Trudeau haalde ze zelf op aan op de luchthaven, heette ze hartelijk welkom en stond gewillig mee op de selfies die door de migranten de wereld werden rondgestuurd. Zoals ik in deze rubriek al wel eens schreef, was dat allemaal niet zo moeilijk. Canada, het tweede grootste land ter wereld in oppervlakte, paste nl ongeveer hetzelfde systeem toe als in de States waar elk jaar een vast quotum inwijkelingen wordt vastgelegd en waar vooral gekeken worden wat die mensen kunnen. Ook Belgen worden daar aanvaard als ze de nodige diploma’s en bewijsstukken bij zich hebben of kunnen terugvallen op de gezinshereniging, waarbij de reeds gevestigde familie er dan wel garant voor moet staan. Canada had zijn immigratie ook onder controle omdat er tussen het land enerzijds en de oorlogsgebieden van het Midden-Oosten en Afrika anderzijds een hele oceaan ligt, geen Middellandse Zee. De vluchtelingen kwamen er ook niet over land zoals in Europa.
Aan dat laatste is nu een einde gekomen. Na de zware aardbeving van 2010 in Haïti konden Haïtianen vrij gemakkelijk naar de States emigreren. Eind dit jaar houdt dat programma op te bestaan en door de verklaring van Trump dat hij er een kleine 60.000 waarschijnlijk terug naar Haïti zal sturen, trekken heel wat van die Haïtianen de grens over, richting Canada. Men schat zo’n 250 per dag, driemaal meer dan het jaar voordien. Opeens blijkt Canada niet meer zo gastvrij en heeft dezelfde Trudeau zijn progressieve retoriek moeten ‘aanpassen’. Met zijn uitnodigende flamboyante communicatiestijl maakte hij de wereld wat blaasjes wijs, zeggen zijn tegenstanders. Economische gelukzoekers zijn nu ook in Canada niet meer welkom. Verder telt ook daar de regel die in Europa wordt toegepast, nl dat vluchtelingen alleen asiel kunnen aanvragen in het land waar ze eerst aankomen. Voor de meeste Haïtianen is dat de States, niet Canada. Enfin, Trudeau Jr staat hopelijk weer met beide voeten op de grond!
|
