10.10.2017 is al bij al een bewogen dag geworden. Ondanks alle heisa is men in Catalonië geen stap dichter bij een oplossing. De Catalanen willen hoe dan ook hun regio afscheuren van Spanje, maar Madrid wil er nog steeds niet eens over praten. Een echt dovemansgesprek met een Europa dat zich niet durft uitspreken uit schrik dat het tot een precedent zou kunnen leiden. Als echter Madrid zijn zin krijgt zonder ook maar één toegeving, zal het in Barcelona en omgeving zeker niet rustiger worden. Het zou zelfs kunnen dat er ook in Spanje vervroegde verkiezingen van zullen komen en die zouden wel eens zeer slecht kunnen aflopen voor keikop Rajoy die nu ook maar een minderheidsregering heeft. De man heeft zich ook in de rest van Spanje niet populairder gemaakt door zich zo hard op te stellen. Doet een beetje denken aan zijn voorganger Aznar, die ook verkiezingen verloor door de gevolgen van de aanslagen in Madrid verkeerd in te schatten en de Baskische ETA meteen de schuld te geven, wat achteraf niet waar bleek.
En dan was er gisteren ook nog die belachelijke stakingsdag bij ons, uitgeroepen door één vakbond als protest tegen een centrumrechtse regering. Puur politiek. Het stakingsrecht mag dan al heilig genoemd worden, het zou het ultieme drukkingsmiddel moeten zijn als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput. Bij het ABVV draait men de wereld op zijn kop en begint men met een staking nog vóór men aan het praten is. Pure demagogie. En de burgers die zij beweren te vertegenwoordigen en te verdedigen, diezelfde burgers worden die dag wel mee gegijzeld en mogen dan urenlang in de file staan en/of niet tijdig op hun werk geraken.
Tenslotte won de Belgische voetbalploeg ook al gisteren haar laatste wedstrijd van de WK-voorronde zodat tenminste de voetbalfans een leuke avond beleefden. Leuker alvast dan Nederland, dat zich niet kwalificeerde voor de eindronde in Rusland en waar men zich (misschien) kan troosten met het feit dat ze daar na 208 dagen regeringcrisis nog eens een kabinet hebben. Het Belgische record van 451 dagen hebben ze zelfs niet eens benaderd en met één zetel verschil heeft de regering Rutte III een zuinig overschot. Maar van zuinigheid kennen ze iets bij onze noorderburen, zodat het misschien nog wel eens zou kunnen lukken…
O, ja. En dan was er nog die beleidsverklaring van de regering Michel, al denk ik niet dat daar veel mensen van wakker zullen liggen.
|