Puigdemont heeft de eerste ronde van zijn juridische strijd tegen Rajoy alvast gewonnen. De Belgische onderzoeksrechter heeft hem en zijn vier ministers niet laten aanhouden, maar hem vrijgeleide gegeven op voorwaarde dat hij België niet verlaat, een vast verblijfadres in dit land opgeeft en zich op elke convocatie vanwege het Belgische gerecht meldt. Dat had ‘Pokemon’ al toegezegd, nl dat hij zijn volledige steun aan het Belgische gerecht zou geven. De man schijnt – waarschijnlijk via zijn Vlaamse advocaat – al voldoende bekend te zijn met de Belgische toestanden, want ondanks het feit dat hij het Frans wél en het Nederlands niét machtig is, heeft hij gevraagd ondervraagd te worden door een Vlaamse onderzoeksrechter. Mede als gevolg daarvan zal de zaak verderop nooit bij een Franstalige rechter belanden, een van dat soort dat De Wever ooit wereldvreemd noemde. Het gaat nl niet om criminele feiten. Daarenboven zijn parlementaire handelingen in dit land niet strafbaar.
Ondertussen is een partijgenoot van de nieuwe Spaanse dictator, een vicepresident van de Europese EVP-groep (waartoe ook onze CD&V behoort) grondig uit de toon gevallen door de N-VA te beschuldigen van collaboratie met de nazi’s en xenofobisme. Dat was een voorzet die historicus De Wever zomaar had binnen te koppen: de Partido Popular, waartoe de aanklager – een zekere Esteban Gonzalez Pons – behoort, wordt aanzien als de rechtstreekse erfgenaam van het dictatoriale Franco regime. De hele heisa was het gevolg van een interview van Jan Jambon bij VTM, waarin die daarin terecht verklaarde dat het niet kon in een democratisch land vreedzame mensen ineen te kloppen en politiek verkozenen die geen geweld hebben gebruikt in de gevangenis te steken.
In deze zaak is het trouwens opmerkelijk dat Jambon steun kreeg uit onverwachte hoek: van niemand minder dan Elio Di Rupo en Karel De Gucht, wat alvast al gevolg zal hebben dat de partijen van deze twee moeilijk straks iets anders zullen vertellen. Blijft dan nog over: de eeuwige mosselpartij CD&V, waarvan ex-VRT medewerker, nu europarlementslid, Ivo Belet zich al kritisch t.o.v. Jambon uitliet. ‘Ja maar, desalniettemin, enerzijds-anderzijds’, we kennen zo stilaan de tsjeven wel. Dat ze maar goed opletten, want dit zou in Vlaanderen wel eens averechts kunnen uitwerken voor een partij die nooit recht door zee durft gaan. In het geval van Catalonië kan men eerder van lafheid spreken.
---
In de marge van bovenstaande nog dit: ik wacht nog altijd op een bericht in onze media over Léon Degrelle, de grootste collaborateur van dit land, die erin slaagde na WO II uitgerekend naar Spanje te vluchten en die daar nooit verontrust werd voor de rest van zijn leven. Voor de Spanjaarden blijkt de ene collaborateur niet de andere te zijn…
* ‘Pata negra’ is de naam van een bekende, lekkere (en dure) Spaanse ham. Letterlijk betekent het ‘zwarte poot’…
|