Het zit er bovenarms op tussen de Vrouwenraad en de Belgische voetbalbond (BVB) n.a.v. een nieuwe hymne die zou moeten dienen om de Rode Duivels te steunen in hun campagne tijdens het wereldkampioenschap deze zomer in Rusland. De bond had daarvoor een opdracht gegeven aan een rapper van allochtone, Kongolese afkomst, een zekere Damso (zal wel een pseudoniem zijn) en die kerel blijkt niet al te vrouwvriendelijk te zijn, om het beleefd uit te drukken. Nu zijn de meeste rappers dat evenmin. Nog niet zo lang geleden was er al herrie over een van insgelijks allochtone, maar Marokkaanse afkomst die de betekenisvolle naam ‘Boef’ droeg en zich zo ook liet kennen door meisjes als hoeren te bestempelen omdat ze, volgens hem, te kort gerokt waren. Die Boef had de Nederlandse nationaliteit en die Damso zou de Belgische hebben. Als dat allemaal zo maar kan, is het niet abnormaal zich af te vragen wat die Belgische (én Nederlandse) nationaliteit nog waard is. Als men trouwens ziet wat er zoal voetbalt in het Belgische nationaal elftal, is het niet verwonderlijk dat men voor zo iemand kiest. Dat zijn nl meestal evenmin Vlamingen of Walen die de Belgische nationaliteit hebben, maar Belgen en niks anders. De Vrouwenraad heeft zich ondertussen ook al gericht tot de grote bedrijven die het Belgisch team sponsoren en lijkt daar al wel een gevoelige snaar geraakt te hebben, iets dat bij de BVB blijkbaar nog steeds niet het geval is.
Dit alles gezegd zijnde, hebben we het alleen nog maar gehad over de zgz gendergelijkheid, waar men de dag van vandaag zoveel tamtam over maakt (en geld probeert uit te slaan), maar voor wat de BVB betreft is er meer. Voor de zoveelste keer zal er nl een leuze, slogan of hymne worden gemaakt die meer dan waarschijnlijk alleen Franstalig zal zijn, waardoor in het buitenland de indruk dat België een Franstalig land is, nog zal versterkt worden. Dat de Vlaamse verantwoordelijken in de Raad van Bestuur van de BVB mosselen zijn, weten we al langer. Dat de diehards van de supportersclubs in meerderheid een hoop simpele zielen zijn (ik zal beleefd blijven) ook. Maar dat onze media, die altijd zo hoog oplopen met hun deontologische principes, dat allemaal blijven slikken en alleen maar oog hebben voor wie goed tegen een balletje kan trappen en daarvoor bereid zijn zowat alles te slikken wat ze buiten de sport nooit zouden aanvaarden, is een afgang die kan tellen. Bij vrouwonvriendelijkheid zijn ze de eersten die staan te protesteren, bij Vlaamsonvriendelijkheid melden ze niet thuis. Hopelijk houdt de Vrouwenraad voet bij stuk, als was het maar om te bereiken dat er in deze wereld nog iets anders bestaat dan voetbal.
|