|
Terwijl men in Duitsland na zo’n 5 maanden eindelijk een akkoord heeft over de nieuw te vormen bondsregering, zijn de Italiaanse verkiezingen onbeslist geëindigd en zou het daar ook wel eens lang wachten kunnen worden. De M5S partij mag dan al als grootste uit de stembus gekomen zijn met zo’n 32% van de stemmen, de alliantie rond Berlusconi haalde 37% en zou in feite eerst aan de bak moeten komen om een nieuwe regering te vormen. Gemakkelijk zal dat niet worden, alhoewel men met de anarchisten van M5S alle kanten uit kan. Eerst wou die beweging (een partij kan men die moeilijk noemen) helemaal met niemand samen regeren, nu de ministerzetels lonken, schijnt er alvast een deel van de groep toch iets te willen ondernemen, waarschijnlijk dat deel dat het eens is met de Lega om zo snel mogelijk alle overtollige illegalen het land uit te zetten. Een andere optie die de rechtse alliantie heeft, is een samengaan met de partij van gevallen wonderboy Renzi, die zijn PD zag terugvallen van 42 naar 20%, een afstraffing die moeilijk zal gecompenseerd kunnen worden met nieuwe mandaten, al weet men zoiets nooit in het land van Macchiavelli.
Opmerkelijk in de commentaar op de Italiaanse verkiezingen is, dat men het in onze media meestal heeft over de alliantie van de Forza Italia van Berlusconi en de Lega van Salvini. Soms voegt men er wel de ‘Fratelli d’Italia’ bij, maar niet overal. Voor de geïnteresseerden: ‘Fratelli d’Italia’ zijn ook de eerste twee woorden van het Italiaans volkslied, ook wel de ‘hymne van Mameli (de componist) genoemd. Er was echter bij die alliantie ook nog een vierde partij: ‘Noi con l’Italia-UDC’, een centrumpartijtje. ‘Fratelli d’Italia’ wordt in onze media nauwelijks vernoemd en ‘Noi con l’Italia’ nog minder. Nu we de uitslag kennen, doen die er ook niet toe, maar de enkele procenten van die partijtjes hadden wel van pas kunnen komen mocht de alliantie met de grens van 40% geflirt hebben, een grens die in Italië toelaat een meerderheid in het parlement te krijgen. Ongeveer twee derde van de Italiaanse volksvertegenwoordigers wordt verkozen in één grote kieskring, zoals bv bij ons per provincie. Het andere derde wordt verkozen in kiesdistricten met telkens één overwinnaar, zoals bv in de UK.
Tenslotte is er bij ons in enkele kranten nog de misvatting dat de Lega Nord nog bestaat, terwijl die partij het tweede deel van haar naam heeft laten vallen en daarmee afziet van een afscheiding tussen Noord en Zuid, wat een heel wat groter verschil is dan hier bv van VLD naar Open VLD gaan. Ze is nu een partij voor heel Italië en niet enkel voor het noorden. Het heeft haar geen windeieren gelegd. Dat ook bv de Gazet Van Antwerpen nog steeds over de Lega Nord spreekt, zegt iets over het verval van die krant die, sinds de passage van Steve Stevaert en Patrick Janssens, alleen nog een plaatselijk blaadje is geworden…
|
