De Europese landen en de EU erboven zijn verworden tot uitzendburo voor leden die een hoge bestuurlijke functie ambieren. De oude ontaarde en ontvolkse politieke partijen (geen verbinding meer met hun land en volk) zijn oude olifanten die op zoek zijn naar een plaats om te sterven. Ze zijn niet meer dan selectie machines en kaderorganisaties voor het aanleveren van politieke en bestuurlijke ambtenaren en daarom niet meer dan een aanhangsel van het bestuurapparaat. Hun partij democratie werd al lang geleden vermoord, hun kongressen en hun deelname aan beslissingsorganen zijn verworden tot applaus machines en zelfbevredigings centra. Deze hersendode partijen worden kunstmatig in leven gehouden dankzij talrijke subsidies, zonder welke deze oude partijen nu met slechts rond de 10 % aanhang , al lang niet meer zouden bestaan.
"Wet van Michels" of "De ijzeren wet van de oligarchie"
In een moderne democratie ontstaan organisaties als politieke partij die, naarmate ze complexer worden, paradoxaal genoeg minder democratisch worden. De ijzeren wet van de oligarchie luidt: "Wie organisatie zegt, zegt oligarchie". Elke grote organisatie wordt geconfronteerd met problemen rondom coördinatie die alleen kunnen worden opgelost met bureaucratie. Om een bureaucratie efficiënt te maken is een hiërarchie nodig - dagelijkse besluiten kunnen niet door grote groepen mensen worden genomen. Dat leidt ertoe dat de macht in de organisatie in handen komt van een kleine groep. Deze kleine groep machthebbers zal vervolgens alles in het werk stellen om hun macht in stand te houden en groter te maken.
De meeste zogenaamde democratieën zijn dan ook per definitie "electorale oligarchieën" of evolueren in die zin.
10-04-2018, 10:51
Geschreven door Wilhelmson
|