|
Wie zich zijn geschiedenislessen nog enigszins herinnert, weet dat er ooit in Noord- en West-Europa bloeiende zgz ‘Hanzesteden’ bestonden die een soort handelsverbond met elkaar hadden en verscheidene eeuwen hebben samengewerkt. Nederlands premier, Mark Rutte, heeft voorgesteld opnieuw met zo’n verbond te beginnen en heeft in eerste instantie landen zoals Denemarken, Zweden, Finland en de Baltische staten daartoe uitgenodigd. Ook Ierland, Polen, Oostenrijk en Tsjechië zijn geïnteresseerd om, door een nauwere samenwerking een tegengewicht te vormen voor de Frans-Duitse as - wat die ook nog moge voorstellen - na de Brexit, zeker sinds Macron uit blijkt te zijn op een ‘transfer unie’, een België in ’t groot, zeg maar.
Vlaanderen zou ook in passen in een handelsakkoord van het Hanzetype, maar werd tot dusver niet uitgenodigd omdat het beschouwd wordt als een deel van België, een land dat niét werd uitgenodigd. Redenen daarvoor zijn het begrotingsoverschot dat voor de uitgenodigde landen gemiddeld 0,03% bedraagt, terwijl er voor België geen overschot maar een tekort is van 1,52%, met dank aan het Wallonië van de gele hesjes. Daarbij is de Belgische staatsschuld zowat het dubbele van het gemiddelde van de nieuwe kandidaat Hanzelanden en komt de Belgische arbeidsmarkt 10% tekort om dezelfde activiteitsgraad te halen. Ook dat laatste heeft te maken met de achterstand in Wallonië; zoals Johan Van Overtveldt recentelijk nog vaststelde.
In zekere zin staat België dichter bij de zgn ‘Club Medlanden’, waar verspilzucht eerder de regel is. Met de wetenschap dat steden als Brugge en Gent vroeger wél bij de Hanzesteden behoorden en zelfs Antwerpen er nu niet meer bij zou horen, weten we dus dat we als België tegenover onze noordelijke buurlanden achteruit gaan. Voor Vlaanderen is er maar één remedie: dit land splitsen, zodat het zou kunnen aansluiten bij de Hanzelanden, terwijl Wallonië naar de Club Medlanden kan verhuizen, waar het verder zijn Francéité kan koesteren…
---
En dan nog dit. In zijn reactie op mijn blog van gisteren beklaagt onze vriend Walter er zich over dat ik – zelfs in de marge – niet vermeld heb dat Filip De Winter gesteld heeft dat hij naar de Raad van State zal trekken als Michel enig migratiepact zou tekenen. Dat had ik inderdaad kunnen doen, maar het is nog altijd koffiedik kijken óf Michel het zal doen. Zelfs na de discussie van gisteren in de Kamer bleef onze nationale Charel op de vlakte en spaarde hij de kool en de geit. Daarbij moet men er ook rekening mee houden dat die Raad van State soms wel eens ellendig lang wacht vóór ze een antwoord geeft en we dan ondertussen weer een eind verder zullen zijn, waarbij de politieke situatie er wel eens anders uit zou kunnen zien..
|
