Zoals ik ooit al eens geschreven heb, zou het beter geweest zijn meteen na de val van de Zweedse coalitie verkiezingen te hebben gehad. In de nasleep van de heisa over het Marrakech pact had het de Vlaamsnationalisten misschien beter uitgekomen dan nu nog zoveel maanden te moeten wachten, met het risico dat het thema dan niet meer zo actueel zou kunnen zijn. Waarschijnlijk hebben de traditionele partijen dat ook gedacht en was dat de voornaamste reden om de primeur van zes maanden (s)lopende zaken te verkiezen. Ze zouden zich wel eens kunnen vergissen.
Zoals de laatste verwikkelingen met die ngo-schepen hebben uitgewezen, is het lang niet zeker dat die storm (letterlijk en figuurlijk) zomaar zal gaan liggen. Bij elk nieuw incident op zee – en die zullen er bij het begin van de lente gegarandeerd zijn - zal het thema van de mensensmokkel en aanverwante bemoeienissen weer te berde komen en daar zou het wel eens niet mee kunnen ophouden, want ondertussen zouden er bv al dan niet gerechtelijke discussies over de zaak kunnen zijn. Vergeet die ‘niet-bindende internationale engagementen’ maar.
In dat verdrag van Marrakech staat o.m. het artikel 3 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens vermeld. Daarin staat niet alleen een verbod op foltering – waar iedereen kan inkomen – maar ook een verbod op ‘onmenselijke of vernederende behandeling’. Dat laatste is al bij het E.U. Hof van Straatsburg ingeroepen om een Somaliër, hier veroordeeld voor een gewapende overval, te verhinderen dat hij naar zijn land van herkomst werd teruggestuurd, omdat hij daar ‘zou’ kunnen gefolterd worden. Dat artikel 3 kan straks dan ook naar willekeur worden toegepast. Met de batterij ter zake gespecialiseerde advocaten die we hier ‘rijk’ zijn, gaan we nog wat meemaken. Met dank aan ‘onze bende van Marrakech’…
|