|
Om duidelijker het verschil met Groen te maken, heeft John Crombez tijdens een zoveelste verkiezingscongres van zijn zieltogende SP.a vorig weekeinde nog maar eens uitgepakt met een aantal gratis beloften à la Steve Stevaert. Met een partij die al blij mag zijn straks nog mee te kunnen spelen is het gemakkelijk hemel en aarde te beloven. Als er daarna niks van in huis komt zal het dan weer de schuld van de anderen zijn. Dat geldt trouwens voor alle partijen die regeringsakkoorden moeten sluiten met drie of meer andere partijen. In dergelijke situaties, die tegenwoordig in bijna alle zgz democratische landen de regel zijn geworden, kan men inderdaad best alles beloven. De vraag is maar of de kiezer er zal blijven intrappen…
---
Het ziet er naar uit dat de tweemansfractie Vuye-Wouters nergens onderdak zal vinden voor de volgende stembusgang. Voor Vlaanderen is dat geen goede zaak, want met hun tweetjes hebben die op gebied van Grondwetkennis meer knowhow in huis dan allee andere Vlaamse partijen samen.
---
Onze voorlopig nog nationale Charel blijft niet alleen (nog even) eerste piet van dit land, hij wordt ook opnieuw voorzitter van zijn Mouvement Réformateur (MR), de francofone liberalen. De huidige voorzitter, Olivier Chastel, indertijd de klokkenluider die de PS schandalen in Charleroi aan het licht bracht, wordt daarvoor nu beloond als lijsttrekker voor de MR bij de Europese verkiezingen. Onze Charel had natuurlijk op meer gehoopt, zelfs op e.o.a. internationaal mandaat, maar dat zit er na zijn Marrakech debacle niet meer in. Wie niet horen wil, moet voelen.
----------------
Tenslotte lijkt er een soort samenwerkingsverband tot stand te komen tussen Groen en de Open VLD, welke laatste partij, vooral bij monde van Crootje, terug naar het Belgique à papa wil en om dat te bereiken e.e.a. wil ‘herfederaliseren’. Een van de thema’s is de energiesector. Nu is het wel zo dat het Franse Engie, dat Electrabel overnam, er ook een potje van gemaakt heeft, zeker wat de kerncentrales betreft. Als die sector echter zou geherfederaliseerd worden, betekent dat dat alles weer Belgisch wordt. De Fransen hebben onze energiemarkt afgeroomd en nu het niet meer opbrengen zal, riskeren we – bij een overname door de Belgische staat - zelf de rekening ervoor te betalen, wat zeker geen argument is om die sector over te nemen. Want officieel zal België dan wel betalen, maar met (bijna) uitsluitend Vlaamse centen.
De geschiedenis herhaalt zich.
|
