|
Onze nationale Charel is bij de herdenking van de genocide in Rwanda, 25 jaar geleden, zijn excuses gaan aanbieden voor het Belgisch aandeel in die slachting van zo’n miljoen mensen in 1994. Dat excuses aanbieden gebeurde al voor de tweede keer, want Verhofstadt had hem dat al eens voorgedaan, 19 jaar eerder.
Rwanda was eerst een Duits protectoraat dat na de Duitse nederlaag in WO I aan België werd toegewezen. In Rwanda leefden twee grote bevolkingsgroepen, de Tutsi en de Hutu. Vóór de komst van de Belgen werd het land geregeerd door een Tutsi koning en dit ondanks het feit dat die volksstam een minderheid was. Tutsi waren gemiddeld minstens een kop groter dan Hutu en werden, misschien mede daarom, beschouwd als intelligenter…
Tijdens het Belgisch koloniaal bewind werd Rwanda ‘gedemocratiseerd’ en kwamen er in 1962 verkiezingen naar westers model. Als gevolg daarvan kwamen de Hutu als meerderheid aan het bewind en duurde het niet lang voor de eerste volkenmoord plaats vond, een slachting waarover men zich toen elders niet erg druk heeft gemaakt. Als gevolg ervan vluchtten toen heel wat Tutsi naar buurland Oeganda. In Rwanda bleef het echter onrustig en toen in 1994 de pas herkozen Hutu-president omkwam, nadat zijn vliegtuig was neergeschoten, brak de tweede genocide uit. Gelijktijdig kwam echter ook een Tutsi leger vanuit Oeganda Rwanda binnen gevallen, Die zou tenslotte de strijd winnen, waardoor de Tutsi weer baas werden in het land dat ze vóór de kolonisatie steeds beheerst hadden. De vroegere hiërarchie is sindsdien hersteld, ondanks het feit dat er ook nu een minderheid het voor het zeggen heeft. Sinds de genocide van 1994 is het er wel een stuk veiliger geworden en kan men zich afvragen of die zgz democratisering naar Belgische model er wel nodig was geweest. Afrikanen en democratie is een cocktail die in weinig Afrikaanse landen een succes is geworden.
---
Tenslotte nog enkele kanttekeningen bij die genocide:
- De Belgische para’s die er toen het leven bij lieten, werden zo maar niet doodgeschoten of afgemaakt met geweerkolven, zoals de huidige versie klinkt, maar dood gemarteld, nadat zich hadden overgegeven en hun wapens hadden afgegeven.. Daarover hoort men niets meer.
- Na de moord op onze para’s trok de ‘vredesmacht’ van de UNO zich uit Rwanda terug en hadden Hutu en Tutsi vrij spel om elkaar uit te moorden. De verantwoordelijke voor deze beslissing was Koffi Annan, die drie jaar later bevorderd werd tot secretaris-generaal van de UNO…
- Het Tutsi leger dat uit Oeganda Rwanda binnenviel, bestond hoofdzakelijk uit afstammelingen van zij die in de jaren 1960 uit het land verdreven of gevlucht waren. In Oeganda hadden ze als tweede taal Engels en dat is nu ook de officiële taal van het huidige Rwanda geworden, i.pl.v. Frans.
|
