|
In Egypte stierf maandag Mohamed Morsi, de eerste democratisch verkozen president van dat land. De man kwam aan de macht na de volksopstand van 2012 tegen Moebarak, maar werd een jaar later, bij een volgende opstand - geïnspireerd en gesteund door het leger – niet alleen afgezet, maar ook ter dood veroordeeld. Hij zat al vijf jaar in de gevangenis, maar viel maandag flauw tijdens een zoveelste proces tegen hem en stierf wat later in een hospitaal aan de gevolgen van een hartkwaal.
Morsi was zo’n beetje de stroman van de Moslimbroederschap, een grotendeels ondergrondse islamistische organisatie, die o.m. de voorganger van Moebarak, president Saddat, had vermoord en waarvan niemand wist wie ze echt waren en waar ze zaten. Nadat de broederschap aan het bewind kwam, kwam de top van de organisatie boven water en wist men het wél. Het leger, onder leiding van de nieuwe sterke man, Abdul Fatah al-Sisi, maakte er korte metten mee. De broederschap, die ooit zo’n twee miljoen aanhangers zou hebben gehad, lijkt van de kaart geveegd. Alle leiders ervan zijn dood of zitten levenslange gevangenisstraffen uit.
Men kan zich wellicht vragen stellen bij die gebeurtenissen en bij de huidige situatie van Egypte, maar waren die moslimbroeders aan de macht gebleven, dan zouden ze gegarandeerd op de trein van IS zijn gesprongen en zou Egypte, met zijn haast 100 miljoen inwoners, een radicaal moslimland geworden zijn. Het was kiezen tussen pest en cholera. Daarbij dient gesteld dat in landen, waar mensen nog nooit democratisch hebben kunnen stemmen, men die eerste stembeurt verplicht zou moeten maken, zodat men ook zou weten wat de zgz zwijgende meerderheid, die bij zo’n eerste stemming meestal thuis blijft, erover denkt. Wat in Egypte gebeurd is, had men trouwens al eens meegemaakt in Algerije, waar extremisten ook de eerste verkiezingen wonnen en eveneens door het leger werden afgezet. Dat land is er nog steeds niet van bekomen.
|
