Peppie en Kokkie, die normaal maandag a.s. een eindrapport zouden moeten uitbrengen bij Flup de Laatste, hebben nu al laten verstaan dat ze er aan denken een soort rondetafel te zullen organiseren. Dat is zoveel als zeggen dat ze helemaal geen oplossing hebben voor het vormen van een nieuwe federale regering noch van enige gewestregering voor Vlaanderen en/of Wallonië. Er van uitgaand dat ze het Vlaams Belang en de communisten niet zullen uitnodigen en anderzijds het CdH zichzelf uit mogelijke besprekingen heeft teruggetrokken, zou betekenen dat ze nog acht partijen aan die tafel zouden moeten krijgen. De ridders van King Arthur hadden er nog iets van kunnen leren.
Alle gekheid op een stokje, al die partijen op een dergelijke manier uitnodigen is nog nooit gebeurd. Het betekent zoveel dat die partijen maar moeten trachten er zelf iets van te maken, omdat het de informateurs niet lukt, waardoor hun bezigheidstherapie haar grenzen bereikt schijnt te hebben.
De verhoopte linkse Waalse deelregering komt er niet, omdat PS en Ecolo daar aan geen meerderheid geraken. De MR erbij nemen, betekent dat men alle voorafgemaakte akkoorden tussen PS en Ecolo moet herbekijken en dat men feitelijk Ecolo in Wallonië niet eens meer nodig zou hebben. Voor de PS wordt het een harde kluif om dat aan de achterban te vertellen. Het zal nog erger worden als ze die straks voor de vorming van een nieuwe federale regering zal moeten vertellen dat er zal moeten gepraat worden met de N-VA, die hetzelfde probleem heeft met haar Vlaamse achterban.
In Vlaanderen heeft men in feite nog een werkbare deelregering met een parlementaire meerderheid. Alleen komt die niet tot stand omdat de verschillende partijen elkaar niet (meer) betrouwen en men er bij de Vlaamsnationalisten als de dood voor is dat de traditionele partijen straks nog maar eens verraad zouden plegen door in te stemmen met een centrumlinkse federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen.
Tenslotte kunnen we alleen maar hopen dat de lijnen tussen N-VA en VB open zullen blijven, zodat enige vorm van confederalisme tot de mogelijkheden blijft behoren, waarbij het afgesproken uitdoven van de transfers, zoals afgesproken bij de zesde staatshervorming, stand zal houden. Laat ons a.u.b. voor één keer eens op onze strepen staan en daarover geen toegevingen meer doen. Het heeft geen zin nieuwe akkoorden te sluiten als de oude niet worden nageleefd. En als de Franstaligen morgen weer geld tekort komen om hun kosten en schulden te dekken, dat ze dan maar eens leren sparen en beginnen met e.e.a. op te doeken, zoals hun nutteloze ‘Fédération Wallonie-Bruxelles’ (De Franse Gemeenschap) en het gros van de overlappende functies binnen het Brussels Gewest en de stad.
|